کاهش عظیم افراد طبقه کارگر در هنر منعکس کننده سقوط در جامعه گسترده تر است | فرهنگ

تحقیقات جدید نشان می دهد نسبت بازیگران، موسیقیدانان و نویسندگان طبقه کارگر از دهه 1970 به نصف کاهش یافته است.

تجزیه و تحلیل داده های دفتر آمار ملی نشان داد که 16.4٪ از کارگران خلاق متولد بین سال های 1953 و 1962 دارای پیشینه طبقه کارگر بودند، اما این میزان برای کسانی که چهار دهه بعد به دنیا آمده بودند به 7.9٪ کاهش یافته است.

بر اساس این مقاله در مجله، این نشان دهنده کاهش مشابه در تعداد افراد با منشاء طبقه کارگر است. جامعه شناسی توسط محققان دانشگاه های ادینبورگ، منچستر و شفیلد. افرادی که والدینشان شغل طبقه کارگری داشتند، حدود 37 درصد از نیروی کار را در سال 1981 تشکیل می دادند، اما تا سال 2011 این میزان به حدود 21 درصد کاهش یافت.

این یافته سؤالاتی را در مورد اینکه چرا سال ها تلاش برای بازتر و متنوع کردن هنرها تأثیر بیشتری نداشته است – افرادی که در خانواده های حرفه ای بزرگ شده اند چهار برابر بیشتر از افرادی که والدینشان از طبقه کارگر هستند در کارهای خلاقانه فعالیت می کنند. یافت.

و با کمتر کارگردانی فیلم، نویسنده یا ترانه سرا برای توصیف تجربه بزرگ شدن در یک خانواده طبقه کارگر، برخی از خلاقان می ترسند که داستان های آنها از فرهنگ خارج شود یا به “پورن فقر” محدود شود.

دیو اوبراین، استاد صنایع فرهنگی و خلاق در دانشگاه شفیلد و یکی از نویسندگان مقاله، گفت: «این عدم تعادل طبقاتی برای مدت طولانی با ما بوده است.

«این نشان می‌دهد که ما باید کاری بیش از ایجاد دوره‌های دسترسی انجام دهیم. این نشان می‌دهد که این یک مشکل اجتماعی بزرگ است، نه فقط چیزی که بی‌بی‌سی یا شورای هنر یا این نوع سازمان‌ها باید به آن رسیدگی کنند.»

بازیگرانی مانند مایکل شین، کریستوفر اکلستون، جولی هسموندهالگ و جولی والترز در چند سال گذشته بارها گفته‌اند که یافتن شغل در صنایع خلاق برای افرادی که از پیشینه‌های سنتی طبقه کارگر هستند بسیار سخت‌تر شده است.

اوبراین می گوید واقعیت پیچیده تر است. پس زمینه این تغییر عظیم در جامعه بریتانیا است که در آن کارگران معدن زغال سنگ یا کارگران یدی کمتری برای داشتن این نوع پسران و دختران طبقه کارگر وجود دارد، بنابراین افراد طبقه کارگر کمتری از آن عبور می کنند. و بنابراین شانس افرادی که آن را درست می کنند ثابت می ماند، حتی اگر تجربه این صنعت واقعاً متفاوت باشد.”

اوبراین گفت، اما کاهش تعداد اثرات دیگری دارد که مردم باید نگران آن باشند. او گفت: “ما می دانیم که به وضوح بین افرادی که تصمیم می گیرند، به ویژه در راه اندازی، و انواع داستان هایی که ساخته می شوند، رابطه وجود دارد.” ناشران و ناشران تلویزیون از یک «پیشینه اجتماعی منسجم، کاملاً محدود و نخبه» هستند و ممکن است دیدگاه محدودتری در مورد آنچه جالب است داشته باشند. او به عدم جذابیت بی‌بی‌سی در میان افرادی که جوان‌تر هستند و از پیشینه‌های کمتر برخوردار هستند اشاره کرد.

این امر حتی برای داستان های موفقیت آمیز مانند گری اولدمن، پسر ملوانی از جنوب لندن، برنده اسکار و ستاره محبوب تلویزیون اپل، مشکلات دسترسی ایجاد می کند. اسب های آهسته.

او یک فیلم را کارگردانی کرده است، نیل با دهانکه برنده چندین جایزه از جمله دو بفتا در سال 1997 شد.

مردم به من می گویند چرا دوباره کارگردانی نکردی؟ او در اکتبر در BFI گفت. آنها یکی دیگر از اینها را نمی خواهند [Nil by Mouth]. مشکل همینه آنها می خواهند چهار عروسی و یک تشییع جنازه“

ناتاشا کارتیو، نویسنده نه کتاب از جمله همه رودخانه ها رایگان اجرا می شوندسال گذشته جشنواره نویسندگان طبقه کارگر را برای رسیدگی به این موضوع تأسیس کرد.

“بسیاری از [working-class] نویسندگان فکر می کنند که مردم از همان ابتدا تعصب خواهند داشت، اما اینطور نیست. «مردم صداهای معتبر می خواهند. چیزی که کار را برای آن‌ها سخت‌تر می‌کند، بعداً است، وقتی دوستانی که قرار است کتاب شما را تبلیغ کنند، نداشته باشید.»

او افزود، اما ناشران باید به خاطر داشته باشند که کتاب هایی که به زندگی طبقه کارگر می پردازند «پورن فقر» نیستند. داستان‌های بسیار متفاوتی در مورد انعطاف‌پذیری و زیبایی و شوخ طبعی و پیوند سخت وجود دارد.

کارتیو گفت که فقدان توانایی ریسک کردن مانع دیگری است، مانند کار کردن در دو شغل یا نداشتن پول برای نوشیدن نوشیدنی برای ایجاد شبکه یا پرداخت هزینه برای یک هتل در لندن در حین انجام دوره کارآموزی.

کارتیو گفت: «ناشران بیشتر تلاش می کنند تا کلیسای وسیعی از مردم را به دست آورند.

اما آنها کند بوده اند، مثل همه جا کند بوده است.

طرح‌های زیادی وجود دارد، و سپس پول تمام می‌شود. من این را در جشنواره ام دیده ام. به همین دلیل است که حرکت مدام در حال تغییر است. آنها تازگی می خواهند.»