درگذشت پاتریک تامبی | فرمول یک

به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،

در دوران رقابت شدید بین حرفه‌ای‌های سرسختی مانند نیکی لاودا، نلسون پیکه، آلن پروست و نایجل منسل، راننده اتومبیل‌رانی فرانسوی پاتریک تامبی توانست هوا و اخلاق یک جنتلمن آماتور قدیمی را به پادوک فرمول یک بیاورد.

تامبی، که در سن 73 سالگی درگذشت، مهارت و سرسختی برای بردن دو جایزه بزرگ برای اسکودریا فراری، تیم مسابقه‌ای فراری داشت. اما گاهی اوقات اولویت های دیگری وجود داشت. در دیترویت در سال 1983، او با نادیده گرفتن یک گزارش پس از مسابقه، مدیر آن را خشمگین کرد تا تلویزیونی پیدا کند تا بتواند هموطنش یانیک نوح را در مسابقات تنیس اوپن فرانسه تماشا کند.

اگرچه او به دلیل جذابیت و ظاهر خوبش در دورانی که راننده گرندپری بود و در حرفه بعدی خود به عنوان مفسر تلویزیونی مورد تحسین قرار گرفت، جفت پیروزی تامبی در طی 9 فصل و 114 مسابقه در سطح بالا شاید نشان دهد که او فاقد نفس ضد تصادف و بی رحمی محض که مشخصه اکثر قهرمانان F1 است.

اما به خاطر توجهی که به او داشتند بسیار حاکی از این بود که وقتی از او برای رانندگی برای فراری دعوت شد پس از اینکه دوستش ژیل ویلنوو در سال 1982 در زولدر کشته شد، در تصادفی که عمیقاً دنیای اتومبیل رانی را شوکه کرد، به نظر می رسید که او بهترین انتخاب ممکن برای تصاحب خودرویی با شماره 27، که کانادایی بزرگ فرانسوی به طور نامحدودی با آن مرتبط شده بود.

برد بعدی او در گرندپری آلمان در هاکنهایم برای بازگرداندن روحیه اسکودریا بسیار مفید بود، روحیه ای که وقتی دیگر راننده فراری، دیدیه پیرونی، در حین تمرین در آن مسابقه دچار آسیب دیدگی شد، حتی پایین آمد.

رانندگی تامبی برای مک لارن در گرندپری موناکو در سال 1979.
رانندگی تامبی برای مک لارن در گرندپری موناکو در سال 1979. عکس: DPPI/Rex/Shutterstock

تامبی در پاریس از پدر و مادری که عاشق ورزش بودند متولد شد. پدرش که یک توسعه‌دهنده املاک در کوت دازور بود، تنیس بازی می‌کرد و مادرش هر دو به صورت رقابتی شنا می‌کردند. انتخاب اول خودش اسکی روی برف و آب بود. او پس از دو سال تحصیل در دانشگاه در کلرادو، به عنوان متخصص سراشیبی در تیم اسکی آلپاین فرانسه به رهبری ژان کلود کیلی، قهرمان سه گانه المپیک، جایگاهی را به دست آورد.

در سال 1971 تامبی دوره ای را در مدرسه رانندگان اتومبیلرانی وینفیلد، مستقر در پیست پل ریکارد در جنوب فرانسه گذراند. پیروزی در مسابقه سالانه خلبان الف، او را وارد سری فرمول رنو فرانسه کرد و به دنبال آن سه فصل در فرمول دو وارد شد. در حالی که او به دنبال جایی در فرمول 1 بود، در ایالات متحده بود که در F5000 با تیم تئودور ریسینگ تدی ییپ و سپس در سری Can Am با لولای کارل هاس، در سال های 1977 و 1980 این عنوان را به دست آورد.

ورود او به فرمول 1 در سال 1977 با کسب مقام پنجم در هلند و کانادا در Ensign-Ford از تئودور ریسینگ اتفاق افتاد. در سال 1978 فراری با او تماس گرفت اما تصمیم گرفت به مک لارن بپیوندد، جایی که تلاش‌های او در طول دو سال با این تیم توسط ماشین‌های غیررقابتی مانع شد. او در ابتدای سال 1981 به تئودور بازگشت که اکنون با ماشین شخصی خود اداره می‌شود، قبل از اینکه در نیمه‌ی فصل به لیگیه برود، اما نتوانست هیچ یک از هشت مسابقه خود را با تیم فرانسوی به پایان برساند.

زمانی که فراری در سال 1982 تماس گرفت، به نظر می‌رسید که دوران حرفه‌ای او در فرم یک ممکن است به پایان برسد. ویلنوو دو هفته پس از اختلاف شدید با پیرونی، که تفاهم بین آنها را برای پیروزی در ایمولا شکسته بود، کشته شد. پیروزی شفابخش تامبی در هاکنهایم با پیروزی دیگری در ایمولا در سال 1983 دنبال شد، اما رنه آرنو، هم تیمی جدید او، در آن فصل سه پیروزی را به دست آورد زیرا این زوج فراری سوم و چهارم در رده بندی رانندگان شدند. در پایان سال تامبی توسط میشل آلبورتو جایگزین شد.

دو فصل حضور در رنو، در کنار درک وارویک، ناامیدکننده بود، علیرغم کسب مقام دوم در دیژون در سال 1984 و دو سوم در استوریل و ایمولا در سال بعد. برای سال 1986، آخرین سال حضورش در فرمول 1، او دوباره به تیم هاس ملحق شد و لولای جدید آنها را رانندگی کرد، اما قابل توجه ترین حادثه در موناکو رخ داد، زمانی که ماشین او با تایرل مارتین براندل برخورد کرد و قبل از اینکه روی چرخ ها استراحت کند واژگون شد، راننده آسیبی ندید. .

از فرمول یک، تامبی در مسابقات یخ و مسابقات جت اسکی شرکت کرد و علاقه مند به رالی پاریس-داکار شد، که در آن دو بار سوم شد. در لمانز در سال 1989 او در 24 ساعت چهارم شد و چرخ جگوار را به اشتراک گذاشت.

پس از بازنشستگی از مسابقات، او مفسر کانال RMC Sport شد و در عین حال به عنوان شهردار Le Cannet، شهری با 40000 نفر جمعیت در داخل کن، و به عنوان مشاور بخش Alpes-Maritime مشغول به کار شد. سالهای آخر او تحت تأثیر شروع بیماری پارکینسون قرار گرفت.

از او همسر دومش، دومینیک، و پسرشان، آدرین، که او نیز یک راننده مسابقه است، به یادگار مانده است. و یک دختر، استی، و پسر، Loïc، از ازدواج اول خود.

پاتریک دانیل تامبی، راننده مسابقه، متولد 25 ژوئن 1949. در 4 دسامبر 2022 درگذشت

این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.

منبع

درباره ی aban_admin

مطلب پیشنهادی

PC سابق Met می گوید که در مورد فلش قاب وین کوزنز اشتباه کرده است | وین کوزنز

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ، افسر سابق پلیس مت که …