مقبره های کشف نشده نوتردام شروع به افشای اسرار خود می کنند | پاریس

دانشمندان فرانسوی روز جمعه اعلام کردند که دو تابوت سربی که در زیر شبستان کلیسای جامع نوتردام به‌عنوان کشفی «فوق‌العاده و احساسی» مدفون شده بودند، از اسرار خود چشم پوشی کردند.

اولی شامل بقایای یک کشیش اعظم است که در سال 1710 پس از آنچه کارشناسان می گویند زندگی بی تحرکی به نظر می رسید درگذشت. ساکن دومی هنوز شناسایی نشده است – و شاید هرگز مشخص نشود – اما گمان می رود که یک جوان نجیب زاده، ثروتمند و ممتاز است که می توانسته تا قرن چهاردهم زندگی کند.

این مقبره ها به عنوان بخشی از گنجینه ای از مجسمه ها، مجسمه ها و قطعاتی از صفحه اصلی قرن سیزدهمی کلیسای جامع کشف شد که در زیر کف گذرگاه عرضی در قلب کلیسای جامع که در آوریل 2019 توسط آتش سوزی شد، مدفون شد.

محل دفن به عنوان “کیفیت علمی قابل توجه” توصیف شد و پس از حفاری پیشگیرانه در زیر زمین که قرار است داربست های سنگین برای نصب گلدسته جدید کلیسای جامع ساخته شود، پیدا شدند.

در حالی که بیشتر گنجینه ها به سختی 20 سانتی متر (8 اینچ) زیر کف کلیسای جامع کشف شدند، یک تابوت سربی شکل بدن در عمق یک متری دفن شد.

هنگامی که توسط متخصصان در تولوز باز شد، مشخص شد که حاوی چیزی است که از یک مرد، احتمالاً 30 ساله، که محققان آن را “Le Cavalier” نامیده اند، وجود دارد، زیرا استخوان های لگن او نشان می دهد که او یک سوارکار با تجربه بوده است.

هیچ پلاک نامی روی تابوت که در اطراف شکل بدن شکل گرفته بود وجود نداشت و سوراخ‌های سرب اطراف سر به این معنی بود که بقایای آن در معرض هوا و تخریب شدید قرار گرفته بود.

دانشمندان همچنان به بررسی تکه‌های پارچه و مواد گیاهی یافت شده در داخل تابوت ادامه می‌دهند و می‌گویند که او مومیایی شده است – عملی نادر در قرون وسطی – و به نظر می‌رسد با تاجی از گل دفن شده است.

یک پلاک برنجی بر روی دومین تابوت سربی که همچنین در معرض نفوذ هوا و آب ناشی از سیل تاریخی رود سن در سال 1910 قرار داشت، تأیید کرد که بقایای آنتوان د لا پورت، قاضی کلیسای نوتردام که در شب کریسمس درگذشت. 1710 در 83 سالگی.

اریک کروزی، پروفسور انسان شناسی زیستی در دانشگاه تولوز III، که بر بریدن تابوت ها نظارت داشت، گفت که این دو مرد به وضوح در دوران خود اهمیت زیادی داشتند که در چنین مقبره های معتبری در قلب کلیسای جامع دفن شده بودند.

سواره ناشناس در زمان مرگش یکی از اعضای «نخبگان» بود که در پای صلیب بزرگی که از آن زمان ویران شده بود، به خاک سپرده می شد. روحانیت و گروه سرود از جماعت. اکثر پرده های چوبی از کلیساهای کاتولیک فرانسه در دوران ضد اصلاحات در قرن 16 و 17 برداشته شد.

کروبیزی به خبرنگاران گفت که این مرد جوان از یک “بیماری مزمن” رنج می برد که تا زمان مرگ بیشتر دندان های او را از بین برده بود. او پایان زندگی سختی داشت.» اشراف مرده همچنین در دوران کودکی دچار تغییر شکل جمجمه ناشی از پوشیدن روسری یا هدبند بود.

کریستف بسنیر، که سرپرستی تیم علمی حفاری انجام شده توسط موسسه ملی باستان شناسی فرانسه، اینراپ را بر عهده داشت، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «اگر تاریخ مرگ او حدود نیمه دوم قرن شانزدهم یا اوایل قرن هفدهم باشد، ممکن است بتوانیم او را در دفتر ثبت فوتی که داریم شناسایی کنیم. اگر زودتر از آن باشد، احتمالاً هرگز نخواهیم فهمید که او کیست.»

کروبیزی گفت، برخلاف کاوالیر، د لا پورته «دندان‌های فوق‌العاده خوبی» داشت. آنها برای سن او قابل توجه بودند. ما این را به ندرت می بینیم، اما او به وضوح دندان های خود را تمیز کرد و از آنها مراقبت کرد.

دلا پورت ثروتمند، تأثیرگذار بود و نه تنها چندین اثر هنری را سفارش داد که اکنون در لوور هستند، از جمله تابلویی از ژان ژوونه با عنوان The Mass of Canon Antoine de la Porte، بلکه 10000 لیور پرداخت کرد – ثروت اندکی در آن زمان – برای بازسازی گروه کر کلیسای نوتردام. در ساخت مقبره وی از قسمتی از صفحه نمایش تخریب شده استفاده شده است.

پس از آنکه آتش سوزی کلیسای جامع 850 ساله، یکی از نمادین ترین و پربازدیدترین بناهای تاریخی پاریس را در آوریل 2019 فرا گرفت و تقریباً کل ساختمان را ویران کرد، رئیس جمهور امانوئل ماکرون متعهد شد که آن را در پنج سال دیگر بازسازی و به صورت دسته جمعی افتتاح کند.

تیم اینراپ برای انجام “حفاری پیشگیرانه” در زیر بخشی از کف کلیسای جامع بین فوریه و آوریل قبل از ساخته شدن داربست 30 متری و 600 تنی برای بازسازی گلدسته بنا فراخوانده شد. به باستان شناسان یک چارچوب زمانی دقیق و فقط یک منطقه مشخص برای انجام کاوش داده شد.

دومینیک گارسیا، رئیس اینراپ، مجدداً تأکید کرد که بقایای انسانی «اشیای باستان‌شناسی» نیستند و قبل از بازگرداندن به پاریس برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه اتفاقی برای آنها می‌افتد، با آنها «از ابتدا تا انتها» با احترام رفتار می‌شود.