خاطرات خرسون: “اکنون ما قهرمانان و خائنان خود را شخصاً می شناسیم” | اوکراین

اکنون در ساکنان خرسون در سومین هفته تحت اشغال روسیه در برابر تلاش ها برای اعلام شهر به عنوان “جمهوری خلق” مقاومت کرده اند. ولی در ارسال سوم برای آبزرور، دو خبرنگار زن، که از هویت آنها محافظت می کنیم، هشدار می دهند که با کم شدن منابع، یک فاجعه انسانی در حال رخ دادن است.

دوشنبه 14 اسفند

صبح طعم پیروزی بر نقشه دشمن برای «روسیه‌دار کردن» ما را می‌دهد. در کانال‌های تلگرامی، ساکنان ویدئوهای آماتوری منتشر می‌کنند – تکه‌هایی از دو راهپیمایی دیروز: ما و تجمعی که قرار بود ایجاد جمهوری خلق خرسون (KPR) را اعلام کنند. اکنون ما قهرمانان و خائنان خود را شخصاً می شناسیم.

در تظاهرات برای KPR فرضی، سربازان به سوی معترضان آتش گشودند، به طوری که آنها از تعداد افرادی که فریاد می زدند: “سرباز روسی یک اشغالگر فاشیست است!” همدستان تحت حفاظت گارد روسی با عجله سوار ماشینی با علامت Z شدند و رفتند. جمهوری خلق خرسون در اینجا وجود ندارد و هرگز نخواهد بود.

امروز تظاهرات ادامه دارد. دشمن دوباره اعصاب خود را از دست داد. یکی از آنها نارنجک شوکر را به سمت معترضان پرتاب کرد. به درختی برخورد کرد و به داخل آن ها رفت. در نهایت خودشان را مات و مبهوت کردند. مردم ما به سربازهای دست و پا چلفتی خندیدند. ویدیوی این قسمت در فضای مجازی منتشر شد.

جنگ جنگ است، اما هیچ کس فصل کاشت را لغو نکرده است. سوخت و علف کش کافی نیست، اما تراکتورها برای شخم زدن مزارع بیرون رفتند – با پرچم اوکراین! -در میان تانک های دشمن. در شبکه های اجتماعی، حتی روس ها نیز اظهار نظر می کنند: این ملت شکست ناپذیر است.

سه شنبه 15 اسفند

طبق معمول، تظاهرات اعتراضی از ظهر روز گذشته در حالی آغاز شد که صدای انفجارهای مهیبی مداوم در خارج از شهر وجود داشت. یک نوازنده ترومپت سرود ما را به صورت زنده اجرا کرد. صدای موسیقی آنقدر بلند و نافذ بود که همه دوباره سرود را خواندیم. معترضان خلاق مقبره ای با تصویر ترسیم شده پوتین ساختند و تشییع جنازه او را به صورت بداهه برگزار کردند.

امروز بازار مرکزی خرسون افتتاح شد. کشاورزان سبزیجات و مقداری گوشت آوردند.

صف های بی پایان در پمپ بنزین ها مردم از ساعت 2 صبح در صف ایستاده اند. شما فقط می توانید 40 لیتر بخرید.

ما گوشی های دکمه ای را با سیم کارت های جدید می خریم، زیرا گردش در شهر با آیفون و اندروید خطرناک است. روس ها می توانند بیایند و تمام ارتباطات و فعالیت های شما را در رسانه های اجتماعی بررسی کنند. ماشین و سوخت را هم می برند. آنها غذای ضعیفی دارند و اغلب آن را فقط با دزدی از مغازه ها تهیه می کنند.

اما گاهی اوقات به شکل دیگری اتفاق می افتد. در صف قصابی ایستادیم که چیزی جز گوشت سگ و گربه نداشت. نفربر زرهی در همان نزدیکی توقف کرد، چهار سرباز از آن پریدند و به سرعت به سمت ما حرکت کردند. قلبم افتاد – وقت نداشتم گوشی را پنهان کنم. اما رئیس آنها پرسید: “اینجا چه می فروشند؟” صف پوزخندی زد – نمی بینی؟ گوشت. او اجازه خواست تا جلوتر از خط وارد مغازه شود و پول را نشان داد: ما دزدی نمی کنیم، بلکه می خریم. زنی فریاد زد: چرا ما را در زمین خود می کشی؟ رئیس زمزمه کرد: «ما این را نمی‌خواستیم» و با عجله وارد فروشگاه شد و دو نفر دیگر نیز به دنبال او آمدند.

سه دقیقه بعد آنها بیرون آمدند – با چهره های بسیار ناراضی. چیزی که در آنجا فروخته می شد را به سختی می توان گوشت نامید. صف قهقهه می زد. سربازان سوار خودرو شدند و به دنبال غذا در جاهای دیگر رفتند.

الان شرایط واقعا سخت است. آنها شروع به تفتیش خانه های افسران امنیتی SBU، پلیس و سربازان عملیات ضد تروریستی کرده اند. در روستاها روس ها آنها را درجا می کشند.

دو سرباز اوکراینی که در دفاع از شهر جان باختند امروز در کلیسای شفاعت حضرت باکره به خاک سپرده شدند. کارمندان سعی کردند هزینه خدمات تشریفاتی را از مادر متوفی بگیرند. ساکنان خرسون خشم خود را از خسیس ها ابراز کردند و هزینه خدمات تشییع جنازه را پرداخت کردند.

شب در فرودگاه خرسون رعد و برق گرفت. هلیکوپترهای روسی در حال سوختن بودند.

چهارشنبه 16 اسفند

صبح بوی نان می دهد. در همه جا پخته می شود – در نانوایی های خصوصی، در خانه ها. برنده MasterChef اوکراین، Pavlo Servetnyk، روزانه 1600 نان می پزد و به صورت رایگان بین مردم توزیع می کند.

هیچ دارویی وجود ندارد. حداقل سبزیجات سوسیس، کره، شکر و میوه های تازه کاملا ناپدید شده اند. فقط سیب وجود دارد

عده ای برای کاروان بشردوستانه روسیه صف کشیدند. یک نفر آنها را محکوم می کند، دیگری آنها را توجیه می کند – آنها از گرسنگی می ترسند.

امروز گروهی از همکاران در شورای منطقه ای خرسون گرد هم آمدند. یک کمیته نجات “برای صلح و نظم” تشکیل شد. ماکسیم نگروف، یک فعال مشهور که در دونباس جنگیده بود، صاحب روزنامه اینترنتی پست فکتوم، دستگیر شد. محل نگهداری او هنوز مشخص نیست. اولگ باتورین روزنامه نگار خرسون در یک زندان محلی است.

غروب وحشتناکی است: وقتی متوجه می شویم که بمبی روی تئاتر ماریوپل انداخته شده است، نمی توانیم گریه خود را متوقف کنیم.

پنجشنبه 17 اسفند

ارتش روسیه صبح امروز پرچم ملی اوکراین را از ساختمان اداره منطقه ای خرسون خارج کرد. سپس به شورای شهر رفتند تا محل را از نظر خرابکاران، اسلحه، نقاط تیراندازی بررسی کنند.

در تظاهرات، روس ها تصمیم گرفتند اعصاب ما را هم به هم بزنند. آنها بلندگو نصب کردند و آهنگ های کودکانه از کارتون های روسی را پخش کردند و شروع به رقصیدن با آنها کردند. سپس سرود روسیه را پخش کردند. این نوعی تحریک است. اما ما آرام می مانیم.

داروخانه ها، فروشگاه ها، بیمارستان ها باز هستند. خدمات پست شروع به ارائه بسته های دریافت شده قبل از جنگ می کنند.

برخی از کافه ها شروع به ترتیب دادن ناهار گرم برای فقرا و مستمری بگیران می کنند. منو شامل گل گاوزبان، فرنی و نان است.

در غروب، نفربرهای زرهی آنها در مرکز شهر گشت زنی کردند – آنها به جلو و عقب راندند. ساعت 22 سربازان با نارنجک اشک آور به پنجره طبقه سوم یک ساختمان مسکونی برخورد کردند.

جمعه 18 اسفند

بیست و سومین روز جنگ. بدون حال و هوای بهاری یخبندان است و دوباره برف می بارد. ما در کافی شاپ مورد علاقه مان قهوه می نوشیم. صاحبان شجاع آن را نبستند، اگرچه ما اغلب در زیر غرش توپخانه آنجا می نشینیم.

تمام فکر ما در مورد راهروهای سبز است. افراد آگاه هشدار می دهند – شما نمی توانید به سمت نیکولایف بروید. آنها می توانند به ماشین شما شلیک کنند یا آن را با خود ببرند. اما شما می توانید به کریمه تخلیه شوید. با این حال، مردم می خواهند به هر قیمتی زنده بمانند.

روس ها به جستجوی خانه به خانه ادامه می دهند. داوطلبان و روزنامه نگاران در سطح پایینی قرار دارند.

چند آرایشگاه باز شد – دوستی رفت تا موهایش را مرتب کند. یکی دیگر از دوستان پسرش را برای کوتاه کردن مو برد. همه دوست دارند برای مدتی از ایستادن در صف استراحت کنند و کاری خوشایند برای خود انجام دهند. همه منتظر بهار پیروز هستند.

شنبه 19 اسفند

یک فاجعه انسانی در خرسون در حال وقوع است. عملا هیچ چیز وجود ندارد. فقط مکمل های غذایی در داروخانه ها باقی مانده است.

ایرینا ورشچوک، معاون نخست وزیر اوکراین گفت که مسیرهای ارسال کمک های بشردوستانه به مناطق خرسون و لوهانسک در حال بررسی است. امیدواریم و منتظریم.

امروز به تجمع روزانه خواهیم رفت. ما به دنبال یک ایده خلاقانه هستیم. دیروز زن جوانی بلیط هواپیما، بیمه و گواهی کووید را روی کاغذ چسباند، همه آنچه برای تعطیلات در خارج از کشور لازم بود. او گفت که چگونه در مورد این سفر خواب دیده است و سپس “گردشگران روسی” نزد ما آمدند. برنامه های میلیون ها اوکراینی برای تعطیلات، تحصیل، کار و زندگی عادی به همین ترتیب به هم ریخته است.