به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیهی به دنبال یکدیگر در زمین باشید. درست مثل همیشه. دزدی نگاه های کوچک روی شانه هایشان، مانند تعقیب عاشقان سابق در فیس بوک. گهگاهی که از کنار هم می گذرند، یک کلمه کوتاه، یک دست بر روی کمر کوچک به اشتراک می گذارند. به چیزی بیشتر از این نیاز ندارد. آنها حرفه ای هستند و یک کار را انجام می دهند. و با این حال، به نوعی احساس آرامش، تقریباً معتبر است، اینکه بدانیم آنها تنها نیستند.
و لوکا مودریچ و کاسمیرو به ندرت تنها هستند. بیش از دو ساعت در حالی که برزیل و کرواسی در صحرا دوئل میکنند، این دو هافبک در کنار هم قرار میگیرند، سرنوشتهایشان متفاوت و در عین حال در هم تنیده است، مثل عادتی که نمیتوانند آن را ترک کنند. آنها حتی در نیمه دوم پیراهن را عوض می کنند. و در اکثر بازیها، به استثنای انتهای بازی، آنها در حدود 10 یارد از یکدیگر هستند.
هنوز هم دیدن آنها در رنگ های مختلف احساس عجیبی می کند. مودریچ و کاسمیرو هر دو در تابستان 2013 به رئال مادرید پیوستند و در این 9 سال مانند گیاهان کوهنوردی در اطراف یکدیگر رشد کردند. مودریچ در نامه ای به کازمیرو پس از انتقال این بازیکن برزیلی به منچستریونایتد در تابستان نوشت: “تو بهترین بادیگارد جهان بوده ای.”
کازمیرو، مودریچ، تونی کروس: این مثلث هافبکی بود که در کل یک دوره لیگ قهرمانان اروپا تسلط داشت. اما با وجود انجام 259 بازی با هم، این دومین دیدار مودریچ و کاسمیرو به عنوان حریف است. و با این حال، حتی در تیم های مقابل، تله پاتی هنوز وجود دارد. اوایل مودریچ وارد کانال مناسبی می شود و به نوعی کاسمیرو متوجه می شود که قرار است به خودش برگردد و با یک تکل بلوک گوشتی منتظر است.
در این میان مودریچ تکالیف خود را انجام داده است. او می داند که با پنج بازیکن هجومی، تقریباً هر کاری که برزیل انجام می دهد از طریق کازمیرو انجام می شود. دوستش را متوقف کنید، و او اساسا برزیل را متوقف می کند. بنابراین او خود را در ارتفاع بالا قرار می دهد، تقریباً یک پاس را از دروازه بان آلیسون می رباید، برزیل را مجبور می کند که توپ را از راه دور و بلند کند. در 90 دقیقه ابتدایی بازی، کازمیرو 49 پاس می دهد. او در بازی با کره جنوبی 73 را تکمیل کرد.
گاهی اوقات کازمیرو و مودریچ سعی می کنند از یکدیگر جدا شوند. در اینجا کازمیرو یک نقطه ضعف آشکار دارد: مودریچ می تواند پرسه بزند، او نمی تواند. در یک تیم از پسران مهمانی، کازمیرو باید فردی معقول، راننده تعیین شده باشد. در حالی که مودریچ از جناح راست جدا می شود و می داند که مارسلو بروزوویچ و متئو کواچیچ فضای او را پوشش خواهند داد، کاسمیرو می نشیند و می داند که هیچ کس فضای او را نخواهد پوشاند. ضربات تنظیم تنها شانس کازمیرو را برای فرار فراهم می کند: خود را در غوغا می اندازد در حالی که مودریچ کوچک از دور تماشا می کند، مانند بچه ای که از سواری های بزرگ در پارک تورپ منع شده است.
زمان اضافی. مودریچ و کاسمیرو، مانند کرواسی و برزیل، هنوز همدیگر را لغو می کنند. اما با کشش بازی و خسته شدن دست و پا، چنگ آنها در حال شل شدن است. در زمان استراحت مودریچ دوبرابر خم می شود، دست ها روی ران هایش قرار می گیرد و مقداری هوا به داخل ریه هایش می ریزد. راه رفتن کازمیرو سربی و سنگین است و به سختی می تواند از دویدن عبور کند. پیراهن تازهای که او در نیمه دوم پوشید، آغشته به گل و عرق است. آنها مانند جک و رز هستند که در انتهای تایتانیک به یک در کمد لباس چسبیده اند. آنها عاشقانه یکدیگر را دوست دارند. اما یکی باید برود
و وقتی نیمار گل می زند، هیچ کدام از آنها دیده نمی شود. در حالی که برزیل به طرز وحشیانه ای در گوشه ای جشن می گیرد، کازمیرو به سادگی سقوط می کند، رو به زمین. او صرف، غرق، غلبه کرده است. اما – بسیار مهم – او همچنین فکر می کند که این کار انجام شده است.
در همین حال، مودریچ جشن برزیل را تماشا می کند. بند مویش را تنظیم می کند. او همیشه بازیکنی بود که تمام وقتش را داشت و حالا فقط کمی بیشتر دارد. او می داند که این کار انجام نشده است.
شاید در نهایت، پنالتی تنها راه مناسب برای پایان دادن به آن بود. کازمیرو پنالتی خود را به ثمر می رساند و سپس یک کار دوست داشتنی انجام می دهد. او توپ را برمی دارد و شخصاً آن را به دوستش مودریچ می دهد که او هم گل می زند. این ممکن است آخرین جام جهانی مودریچ و احتمالاً کاسمیرو نیز باشد. آنها ممکن است دیگر هرگز با یکدیگر بازی نکنند. مودریچ تابستان امسال در نامه خود نوشت: «دلم برایت تنگ خواهد شد. “برای همه چیز متشکرم و موفق باشید، دوست.”
آیا مودریچ در دوئل پیروز شد؟ قطعا فوتبال دوست دارد این چیزها را سیاه و سفید رنگ کند: این چیز بد، این چیز خوب، این دوست، این دشمن. اما دنیا به این سادگی نیست. بخشی از دلیل اینکه کازمیرو بازیکن خوبی برای برزیل است به دلیل تحصیلاتی است که از بازی در کنار مودریچ دریافت کرده است. بخشی از دلیل پیروزی مودریچ در اینجا این بود که او بروزویچ را داشت و کواچیچ و کاسمیرو هیچ کس را نداشتند.
بازی برد و بازی شکست خورده است و شاید این تنها چیزی است که می توانیم با قطعیت بگوییم. و بنابراین در تمام وقت، همانطور که برزیل دلسوزی می کند، مردی با پیراهن زرد از عزاداری برمی خیزد. در حالی که کرواسی شادی می کند، مردی با پیراهن سفید و قرمز از بین می رود. کاسمیرو است و مودریچ. و دوباره به دنبال همدیگر می گردند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.