به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
پت کالن داستانی را روایت میکند که درباره شخصیت زنی که قرار است پرستاران بریتانیا را به اولین اعتصاب سراسری NHS خود هدایت کند، بسیار آشکار است.
تقریباً 40 سال پیش، در سال 1983، کالن یک پرستار 18 ساله کارآموز در بیمارستان روانی هالیول در آنتریم، ایرلند شمالی بود. او از این که کارکنان تحت «سیستم اقتصاد نشانهای» بیمارانی را که رفتارشان دشوار میشد، با برداشتن داراییهای شخصی آنها – شیرینی، سیگار، کیسه دستشویی یا پتو – تنبیه میکرد، وحشت زده بود.
کالن، که اکنون 58 سال دارد، به یاد میآورد: «احساس میکردم این کاملاً ناعادلانه است، در دفتر خود در دفتر مرکزی کالج سلطنتی پرستاری لندن، که با عکسهایی از پرستارانی که انواع مراقبتها را ارائه میدهند تزئین شده بود، نشسته است. «این افراد بیمار بودند. آنها مشکلات روانی داشتند. و برخی از این چیزهایی که از آنها خارج شد بسیار شخصی بود. من فقط احساس کردم که چنین بی عدالتی است. بیماران در بخشها نمیتوانستند بدون وسایل شخصی خود کنار بیایند.»
او بر عهده گرفت که به مدیریت بیمارستان نامه بنویسد و نگرانی های خود را مطرح کند. نتیجه: بیمارستان سیاست بی رحمانه خود را نرم کرد، اگرچه آن را لغو نکرد. او میگوید: «فکر میکنم آن را بردم، نسبت به آن احساس فوقالعادهای داشتم،» سپس اضافه میکند: «برای آن بیماران احساس بسیار خوبی داشتم.»
به سرعت به دسامبر 2019 و آمادگی او برای رهبری مبارزه با بی عدالتی درک شده زمانی که او اعتصاب پرستاران در ایرلند شمالی را رهبری کرد که در آن زمان، اولین توقف در تاریخ 103 ساله آن زمان RCN بود، دوباره شاهد بود. او تنها هفت ماه قبل مدیر RCN در کشور شده بود.
یک مسئله کلیدی، در آن زمان، مانند اکنون، حقوق پرستاران بود. کالن به یاد میآورد: «دستمزد پرستاران در ایرلند شمالی 10 سال کمتر از یک پرستار در هر جای دیگر بریتانیا بود». “این برای من یک بی عدالتی بیش از حد بود.”
اعضای RCN دو روز برای حکومت کار کردند و سپس در روزهای دوشنبه، چهارشنبه و جمعه یک هفته کار خود را پس گرفتند.
ترکیبی از اختلال در مراقبتهای NHS و، بهویژه، فشار یک جامعه عمدتاً طرفدار پرستار، مجمع استورمونت را که اغلب به دلیل مشاجرههای سیاسی به حالت تعلیق در میآمد، مجبور کرد تا نشست خود را برای پایان دادن به یک معامله از سر بگیرد. RCN برنده شد – نه تنها دستمزد بهتر، بلکه با معرفی قانون استورمونت در مورد سطوح کارکنان پرستاری ایمن.
کالن کوچکترین فرزند از هفت فرزند – شش دختر، یک پسر – است که از پدی مکآلیر، کشاورز در شهرستان تایرون، و همسرش، آنی، به دنیا آمد. قابل توجه است که پنج نفر از شش نفر پرستار شدند. کالن تصمیم خواهر بزرگش بریدی را که 17 سال از او بزرگتر است، برای رفتن به پرستاری به خاطر الهام بخشیدن به او و دیگران برای انجام همین کار، اعتبار می داند.
کالن میگوید: «به یاد میآورم که او با لباس پرستار زیبایش به خانه آمد و به عنوان یک خانواده جوان با شور و شوق در مورد کارهایی که در آخرین شیفت خود انجام میداد صحبت میکرد. به یاد دارم که حتی در آن سن کم فکر میکردم که چقدر میتوانست زندگی مردم را تحت تأثیر قرار دهد، باور نکردنی بود.» این واقعیت که یکی از خواهران غیر پرستار او دارای ناتوانی یادگیری بود، او را وادار کرد که به پرستاری بهداشت روان برود.
اقدام قریب الوقوع RCN به این معنی است که کالن اکنون وقت آزاد کمی دارد. وقتی این کار را انجام میدهد، دوست دارد از چرخ خیاطیاش برای درست کردن لباسها و پردهها استفاده کند و از پورسالون، شهری زیبا در ساحل شرقی کمتر بازدیدشده دونگال، نه چندان دور از دری بازدید کند.
او چگونه خود را توصیف می کند؟ مکث می کند. “من سخت کوش هستم. من واقعا حس شوخ طبعی بدی دارم. این باعث می شود که من از پس آن بر بیایم. و من سرسخت هستم من قطعا سرسخت هستم وقتی به چیزی ایمان داشته باشم تا پایان تلخ آن را دنبال خواهم کرد، قطعاً این کار را خواهم کرد.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.