صندلی های خالی جام حذفی یادآور واقعیت فعلی چلسی | چلسی

تیریورساید با دیدن صندلی‌های خالی در سال‌های اخیر غریبه نبوده است، اما روز شنبه کسانی که حدود 700 هوادار چلسی را که قبل از تحریم رومن آبراموویچ توسط دولت بریتانیا موفق به خرید بلیت شده بودند، احاطه کرده بودند، نه از مشکلات میدلزبورو، بلکه از مشکلات میدلزبورو صحبت کردند. داستان تلخ تر از وضعیت فوتبال انگلیس.

ظرفیت فوتبال برای عادی سازی مضحک ترین سناریوها قابل توجه است. تنها سه هفته از زمانی که آبراموویچ اعلام کرد قصد دارد “مدیریت و مراقبت” باشگاه را به متولیان آن بسپارد، می گذرد و با این حال حداقل دو چرخه خبری مهم از قبل احساس می شود. این ایده که چلسی باید از مالک خود جدا شود، زیرا آنها تقریباً دو دهه است که در یک بازی بسیار بزرگتر بازی کرده اند.

ما وحشت خسته کننده را انجام داده ایم، “چی شده ایم؟” بازی لیگ مقابل نیوکاسل این اولین بازی خارج از خانه داخلی بود که تحریم ها بر فروش بلیت تاثیر گذاشت، اما در بازی های خانگی خلأ وجود خواهد داشت، غیبت کامل هواداران خارج از خانه و احتمال نیمه خالی ومبلی برای نیمه نهایی، بسته به نحوه بازی ها. FA می تواند فروش بلیت را سازماندهی کند – که معمولاً از طریق باشگاه انجام می شود. در برخی مواقع به تاثیر آن بر فروش بلیط اشاره نخواهد شد. سپس یک مالک جدید و یک واقعیت جدید ملموس برای عادت کردن وجود خواهد داشت.

بحران فعلی به طور کلی جذب شده است – اما هنوز به طور جهانی نیست. این احساس وجود دارد که برخی از عناصر باشگاه واقعیت وضعیت فعلی را به طور کامل نپذیرفته اند، این واقعیت که آنها برای ادامه بازی هایی که معمولاً به اکثر مشاغل اعطا نمی شود، معافیت ویژه ای اعطا شده اند.

تلاش‌ها برای انجام بازی پشت درهای بسته به دلایل “یکپارچگی ورزشی” به درستی مورد تمسخر قرار گرفت و در نهایت لغو شد. برخی از هواداران، اقلیت آوازی که از عکس‌های آبراموویچ به عنوان آواتار رسانه‌های اجتماعی خود استفاده می‌کنند و با خود در وکس پاپ مصاحبه می‌کنند، همچنان کل فاجعه اوکراین را از دریچه فوتبال می‌بینند، گویی چلسی قربانی برخی توطئه‌های پیچیده است. جنگ فقط بهانه ای مفید برای گیج کردن آنهاست.

باید گفت که اکثریت قریب به اتفاق هواداران چلسی در ریورساید ایستادند و به تشویق های اوکراینی قبل از بازی پیوستند. بنری روی صندلی‌های جلوی غرفه روی آن نوشته شده بود «Tuchel for PM» – چیزی که جو کول در اوایل هفته پیشنهاد کرد – و این نشان می‌دهد که او از شیوه‌ای دولتمردانه که در آن دوران بسیار ناخوشایندی را مدیریت کرده است، نشان می‌دهد که واکنش غریزی به احساس این است که او دارای انسانیت و نجابت اولیه، احساس مسئولیت است که پیش نیاز رهبران بود.

پس از تمام صحبت‌هایی که در مورد سفر چلسی به میدلزبورو با اتوبوس به میان آمد، آنها در نهایت به Teesside International پرواز کردند – هرچند که تنها بدبین‌ترین افراد فکر می‌کنند که آنها برای جلب همدردی عمومی، بیش از حد از وضعیت اسفناک خود به نمایش گذاشته‌اند. با این حال، در حال حاضر، طوفان باقی مانده است که هنوز به طور کامل شکسته نشده است. از نقطه نظر بازی، زندگی تا کنون، مانع از چند شعار نوک تیز از سوی هواداران حریف شده است، تا حد زیادی عادی پیش رفته است، هر تهدیدی که برای آینده وجود داشته باشد، از زمانی که آبراموویچ اعلام کرد قصد کناره گیری از چلسی را دارد، در هر بازی پیروز شده است. باشگاه. اما یک بازه زمانی ثانویه نیز وجود دارد. در حالی که ژئوپلیتیک یکی از مراحل شتاب خود را می گذراند، فوتبال ریتم های آشنا را حفظ می کند.

آخرین باری که روملو لوکاکو یک بازی را برای چلسی آغاز کرد، در دور پنجم جام حذفی مقابل لوتون بود، زمانی که او فقط یک مهاجم 100 میلیون پوندی نامناسب بود و گران‌ترین نیروی انسانی یک تجارت تحریم شده بود. او پس از آن، همانطور که در دور سوم مقابل چسترفیلد گلزنی کرده بود، گلزنی کرد و پس از 19 دقیقه با لمس یک ضربدر میسون مانت، سومین گل خود را در این رقابت در این فصل کسب کرد.

از آن نقطه، صادقانه بگویم، این یک بعدازظهر بسیار ساده برای چلسی بود. میدلزبورو هرگز به دنبال کیفیتی نبود که واقعاً آنها را به دردسر بیندازد، در حالی که حکیم زیچ و میسون مانت مشکل کمی در یافتن فضایی که به آنها اجازه می داد بورو را از هم جدا کنند، نداشتند.

در زمین، همه چیز نسبتاً ضد اقلیم بود، اما با چلسی، داستان این روزها فقط تا حدی در مورد آن است. واقعیت کنونی آنها نوشته شده بود، صندلی های پلاستیکی قرمز رنگ در گوشه جنوب شرقی زمین.