مشارکت جمهوری خواهان عالی بود. فقط این است که بسیاری از آنها به جمهوری خواهان رای ندادند.

پس از یک نمایش ناامیدکننده دیگر برای جمهوریخواهان در دور دوم انتخابات سنای جورجیا در روز سه شنبه، برخی محافظه کاران – مانند شان هانیتی، نیوت گینگریچ و کوین مک کارتی – شروع به اشاره به یک مقصر شگفت‌انگیز کرده‌اند: عدم استفاده از رای‌گیری زودهنگام.

به نظر می رسد این تئوری این است که جمهوری خواهان در حال شکست هستند زیرا رای گیری زودهنگام به دموکرات ها برتری می دهد. پس از گفتگوی مشابه پس از انتخابات میان دوره ای، زمانی که گروهی از محافظه کاران گفتند جمهوری خواهان باید شروع به تشویق رای گیری پستی کنند.

اما از آنجایی که اطلاعات بیشتری از میزان مشارکت در انتخابات امسال در دسترس قرار می گیرد، کاملاً واضح است که مشارکت مشکل اصلی جمهوری خواهان نبوده است.

در ایالت به ایالت، داده‌های نهایی مشارکت نشان می‌دهد که جمهوری‌خواهان ثبت‌نام‌شده با نرخی بالاتر – و در برخی جاها نرخ بسیار بالاتر – نسبت به دموکرات‌های ثبت‌نام‌شده، از جمله در بسیاری از ایالت‌هایی که جمهوری‌خواهان با شرم‌آورترین ضررهای خود مواجه شدند، شرکت کردند.

در عوض، جمهوری‌خواهان برجسته‌ای مانند هرشل واکر در جورجیا یا بلیک مسترز در آریزونا شکست خوردند زیرا رای‌دهندگان متمایل به جمهوری‌خواه تصمیم گرفتند به دموکرات‌ها رأی بدهند، حتی زمانی که به نامزدهای جمهوری‌خواه برای مجلس نمایندگان آمریکا یا دیگر رقابت‌های انتخاباتی در ایالت‌های خود رأی دادند.

گرجستان نمونه خوبی است. در حالی که آقای واکر ممکن است حضور در انتخابات را به دلیل نمایش ضعیف خود در نوامبر و اوایل این هفته مقصر بداند، به نظر می‌رسد که دیگر نامزدهای جمهوری‌خواه اصلاً مشکلی ندارند. فرماندار برایان کمپ با نزدیک به هشت امتیاز نسبت به استیسی آبرامز پیروز شد. نامزدهای جمهوری خواه برای مجلس نمایندگان در همان روز بیشترین آرا را به دست آوردند.

با این حال، سناتور رافائل وارناک در جورجیا پیروز شد، زیرا گروه بزرگی از رای دهندگانی که مایل به حمایت از جمهوری خواهان دیگر بودند، حاضر به حمایت از آقای واکر نبودند.

آمار نهایی مشارکت نشان می دهد که جمهوری خواهان – از جمله آقای واکر – از حضور بسیار مطلوبی در ماه گذشته بهره مند شدند. برخلاف سال‌های اخیر، رأی‌دهندگان اولیه جمهوری‌خواه بیشتر از دموکرات‌ها (با اختلاف کم) رأی می‌دهند. در همین حال، میزان مشارکت سفیدپوستان با بیشترین حاشیه از سال 2006 از میزان مشارکت سیاه پوستان فراتر رفت.

ما به عقب برگشتیم و به پاسخ دهندگان نظرسنجی پیش از انتخابات خود در تایمز/سینا نگاه کردیم و آنها را با رکوردهای مشارکت پس از انتخابات مطابقت دادیم. ما متوجه شدیم که پاسخ دهندگانی که گفته اند از آقای واکر حمایت می کنند، در واقع بیشتر از کسانی که گفته اند از آقای وارناک حمایت می کنند، رای می دهند.

اما آقای واکر باز هم شکست خورد.

روز سه شنبه، آقای واکر دوباره شکست خورد. او این بار با سه امتیاز از دست داد – دو امتیاز بدتر از نوامبر. داده‌های نهایی میزان مشارکت تا هفته‌ها در دسترس نخواهد بود، اما در حال حاضر منطقی است که فرض کنیم آقای وارناک عملکرد بهتری داشته است، زیرا میزان مشارکت نسبت به ماه نوامبر به طور فزاینده‌ای برای او مطلوب‌تر بوده است.

اما این لزوماً به این معنا نیست که دموکرات‌ها از مشارکت بسیار خوبی برخوردار بودند. همه جمهوری خواهانی که برای مناصب ایالتی نامزد می شدند – به غیر از آقای واکر – می توانستند به راحتی از رای دهندگانی دوام بیاورند که دو امتیاز کمتر بود.

بر اساس برآوردهای ما، رای دهندگان سال 2022 برای جمهوری خواهان در گرجستان چندین امتیاز مطلوب تر از رای دهندگان سال 2020 بود – که برای دموکرات ها نیز عالی نبود.

هر گونه پیروزی دموکرات ها در دور دوم تقریباً به طور قطع به دلیل رای گیری زودهنگام نبوده است. به هر حال، این انتخابات تنها با یک هفته رای گیری زودهنگام در مقابل سه هفته انتخابات عمومی برگزار شد. تعداد رای دهندگان روز انتخابات عملاً در دور دوم افزایش یافت. همینطور سهم آرای داده شده در روز انتخابات. اما این دموکرات بود که بهتر عمل کرد.

گرجستان تنها نمونه‌ای از شکاف گسترده‌تر مشارکت ملی است، از جمله در بسیاری از مکان‌هایی که جمهوری‌خواهان رای‌گیری زودهنگام را مقصر مشکلات خود می‌دانند.

شهرستان ماریکوپا در آریزونا را در نظر بگیرید. این شهر محل زندگی فینیکس و حدود 70 درصد از رای دهندگان این ایالت است. برخی از جمهوری خواهان می گویند – بدون هیچ مدرک روشنی – آنها در آریزونا دچار تزلزل شدند زیرا برخی از رای دهندگان ماریکوپا نتوانستند در روز انتخابات رای دهند، اما داده های نهایی مشارکت نشان می دهد که 75 درصد از جمهوری خواهان ثبت نام شده در انتخابات شرکت کردند، در حالی که 69 درصد دموکرات ها در انتخابات شرکت کردند. . این برای به دست آوردن رای دهندگانی کافی بود که در آن جمهوری خواهان ثبت نام شده 9 درصد از دموکرات ها بیشتر بودند. با این حال جمهوری خواهانی مانند مستر مسترز و کاری لیک رقابت خود را برای سنا و فرمانداری باختند.

یا شهرستان کلارک در نوادا را در نظر بگیرید. در آنجا، 67 درصد از جمهوری‌خواهان در مقابل 57 درصد دموکرات‌ها رای دادند، که نشان می‌دهد جمهوری‌خواهان احتمالاً از دموکرات‌ها در سراسر ایالت بیشتر هستند. با این حال، دموکرات – کاترین کورتز ماستو – در سنا پیروز شد در حالی که جمهوری خواهان به فرمانداری رسیدند و همچنین بیشترین آرا را برای مجلس به دست آوردند.

هر جا که به داده ها دقت کردم، داستان مشابهی را می بینم. می‌توانید تحلیل‌های جامع کارولینای شمالی، فلوریدا یا نیویورک را بخوانید که همگی نشان دهنده برتری قابل توجه جمهوری‌خواهان است.

در ایالت های کلیدی سنا که در این مقاله ذکر شد، نامزدهای جمهوری خواه مجلس نمایندگان آرای بیشتری نسبت به دموکرات ها کسب کردند. آخرین نظرسنجی‌های تایمز/سینا نشان داد که رای‌دهندگان در پنسیلوانیا، جورجیا، آریزونا و نوادا ترجیح می‌دهند جمهوری‌خواهان کنترل سنا را داشته باشند.

منصفانه است که بگوییم رای دهندگان در این ایالت های کلیدی احتمالاً کنترل جمهوری خواهان بر دولت را ترجیح می دهند، تا حدی به این دلیل که جمهوری خواهان بیشتری برای رای دادن حاضر شدند. آنها فقط نامزدهای جمهوری خواه را که می خواستند از آنها حمایت کنند در بالای جدول پیدا نکردند.