ولادیمیر پوتین پرچم را در کشوری قطبی به اهتزاز در می آورد که در آن به سختی می توان دیدگاه ها را تغییر داد | اوکراین

در حالی که ولادیمیر پوتین روز جمعه در ورزشگاه لوژنیکی مقابل دریایی از پرچم های سه رنگ و ده ها هزار روس تشویق می شد، واضح بود که او می خواهد تهاجم خود به اوکراین را به عنوان یک جنگ مردمی به تصویر بکشد.

نگران نباشید که رسانه‌های مستقل گزارش می‌دهند که کارمندان دولتی و دانشجویان دانشگاه با اتوبوس برای تظاهرات وارد شده بودند، زیرا دولت از همان تاکتیک‌های خام برای پر کردن ورزشگاه استفاده می‌کرد تا مانند سال‌ها شور و شوق میهن‌پرستانه را شبیه‌سازی کند.

هنوز حقیقتی در صحنه دقیق راهپیمایی جمعه وجود داشت. از آنجایی که در داخل روسیه، هم نظرسنجی ها و هم شواهد حکایتی نشان می دهد، بخش قابل توجهی از مردم حمایت از تهاجم به اوکراین را انتخاب کرده اند، که اکنون باید طبق قانون به عنوان “عملیات ویژه” نامیده شود.

یگور گوسیف، 35 ساله، که یک تجارت قطعات خودرو در منطقه مسکو را مدیریت می کند، گفت: “من از آن حمایت می کنم، تقریباً همه کسانی که می شناسم، دوستانم، همه طرفدار آن هستند.” من کسی را نمی شناسم که علیه آن اعتراض کند.»

صحنه های بمباران در ماریوپل و خارکف و این واقعیت – که زمانی غیرقابل تصور بود – از راه اندازی یک جنگ همه جانبه روسیه علیه همسایه خود چطور؟

او گفت: «البته غم انگیز است – من نمی خواهم مردم بمیرند. اما هیچ انتخاب دیگری وجود نداشت [besides the invasion]… اشتباهات اتفاق می افتد. اما من همچنین می دانم که طرف مقابل نیز علیه ما از تبلیغات استفاده می کند. همه اینها تبلیغات است.»

تلاش هایی از خارج برای تشویق مردم روسیه به اعتراض علیه جنگ صورت گرفته است. آرنولد شوارتزنگر فرماندار سابق کالیفرنیا هفته گذشته ویدئویی 9 دقیقه ای منتشر کرد که در آن تحسین خود را از وزنه بردار شوروی یوری ولاسوف و شرمساری پدرش از جنگیدن برای ارتش نازی در لنینگراد را یادآور شد. او در خطاب به مردم عادی روسیه گفت: «این جنگ مردم روسیه نیست.

اما دیگران در روسیه می گویند که چنین است. بسیاری از حامیان جنگ هشت ساله بین اوکراین و نیروهای نیابتی روسیه در دونباس را با استفاده از کلماتی مانند نسل کشی و مقایسه با جنگ جهانی دوم برای توجیه تهاجم، ذکر می کنند.

همانطور که یکی از دیپلمات های سابق در پیامی در واتس اپ نوشت، او مشتاقانه منتظر است که روسیه پس از جنگ “نورنبرگ 2.0” را در اوکراین برگزار کند. آیا برای کودکان کشته شده در دونباس ناراحت نیستید؟ الیزاوتا از مسکو وقتی از او در مورد نظرش در مورد تهاجم سوال شد پاسخ داد. “چرا در عوض در مورد آنها نمی نویسید؟”

جامعه روسیه عمیقاً بین حامیان و مخالفان کرملین دو قطبی شده است. کارشناسان گفتند که این اردوگاه ها این تقسیم بندی را به حمایت و مخالفت با جنگ تبدیل کرده اند. حتی انتخاب‌های ساده‌ای مانند این که این درگیری را «جنگ» بنامیم یا «عملیات نظامی» مورد تأیید دولت، معنای سیاسی دارند.

سرگئی بلانوفسکی، جامعه شناس، گفت: «ما می بینیم که جامعه توسط اکثریتی که به طور گسترده از جنگ حمایت می کنند و اقلیتی که مخالف آن هستند تقسیم شده است. این دو گروه در دنیاهای متفاوتی زندگی می‌کنند و نمی‌توانند یکدیگر را متقاعد کنند که دیدگاهشان درست است.»

بر اساس گزارش مرکز دولتی تحقیقات افکار عمومی روسیه، 71 درصد از مردم روسیه “از تصمیم روسیه برای انجام عملیات نظامی ویژه در اوکراین حمایت می کنند”. والری فیودوروف، رئیس مرکز رای گیری، گفت که داده های جدیدی که این هفته توسط مرکز منتشر می شود، نشان دهنده افزایش حمایت از “عملیات نظامی” است.

در مورد این نتایج بدبینی وجود دارد زیرا آنها تصویر مورد حمایت کرملین از یک جنگ مردمی را تقویت می کنند. اما دنیس ولکوف از مرکز مستقل لوادا نیز این داده ها را تایید کرد و گفت که نتایج نظرسنجی های دولتی “به نظر من کاملاً معتبر است”. مرکز لوادا که اصلی ترین نظرسنجی مستقل روسیه است، نظرسنجی از افکار عمومی منتشر نکرده است. در مورد جنگ از آغاز درگیری. برنامه های انتشار نتایج یک نظرسنجی قبلی توسط کارمندان مرکز به دلیل نگرانی از اینکه نتایج آنها “به نوعی باعث تشدید درگیری شود” لغو شد. ولکوف گفت که این گروه اکنون در حال انجام یک نظرسنجی جدید است.

با این حال، برخی منطق نظرسنجی از افکار عمومی در کشوری را که اطلاعات مربوط به جنگ به دقت توسط تلویزیون دولتی تنظیم می شود، زیر سوال برده اند. «تبلیغات دولتی کار می کند – در کاری که انجام می دهد بسیار مؤثر است و وقایع را به عنوان یک عملیات نظامی ویژه علیه نازی های اوکراین معرفی می کند. بسیاری از اطلاعات کلیدی پنهان شده است.

دیگران گفته اند که روس ها به سادگی می ترسند به نظرسنجی ها بگویند که با جنگ مخالف هستند.

«برگزاری نظرسنجی در کشورهای اقتدارگرا دشوار است. پاسخ دهندگان در روسیه معتقدند که نظرسنجی ها توسط دولت انجام می شود. به خصوص در زمان جنگ، پاسخ دهندگان، کمتر احساس می کنند که برای گفتگو باز هستند.»

یودین گفت که بر اساس تحقیقات او، تعداد کمتری از روس‌ها از آغاز جنگ حاضر به صحبت با نظرسنجی‌کنندگان بودند، به طوری که تنها 25 درصد از کسانی که به آنها نزدیک شده بودند اکنون مایل به پاسخگویی به سؤالات در مورد اوکراین هستند، در مقایسه با 33 درصد در زمان شروع تهاجم.

یودین افزود: «بر اساس ایده‌های خودم، معتقدم که گروه کوچک‌تری فعالانه طرفدار جنگ هستند و فعالانه نظامی شده‌اند. این گروه وجود دارد و یک گروه نگران کننده است اما اکثریت نیست.»

تلاش‌های تهاجمی برای ایجاد حمایت از تهاجم، مخالفان جنگ را به وحشت انداخته است. هنگامی که پوتین در روز جمعه ظاهر شد، بنری با نام “برای جهانی بدون نازیسم” دارای حرف Z بود، یک علامت تاکتیکی که بر روی تانک های روسی در اوکراین استفاده می شود. فعالان ضد جنگ همچنین نامه را با رنگ سفید روی درهای خانه خود پیدا کرده اند تا آنها را بترسانند.

دانیل بیلینسون از گروه OVD-Info، که دستگیری نزدیک به 15000 معترض و سایرین را زیر نظر دارد، گفت: “شخصا، به نظر من، این فاشیسم است، چیزی که هرگز تصور نمی کردم اتفاق بیفتد… من هیچ ارتباط دیگری جز آن ندارم.” فشارهای وارده بر فعالان ضد جنگ

تا روز جمعه که هشتمین سالگرد الحاق روسیه بود، کرملین تظاهرات گسترده‌ای در حمایت از جنگ خود برگزار نکرده بود و بسیاری از روس‌ها تمرکز خود را آغاز کرده‌اند. ولکوف گفت: «اگر بخواهیم حال و هوای سال 2014 و اکنون را با هم مقایسه کنیم، حمایت باقی مانده است اما سرخوشی ناپدید شده است». “هیچ شادی وجود ندارد.”

اما تحریم‌های بی‌سابقه‌ای که غرب وضع کرده و می‌تواند تولید ناخالص داخلی کشور را تا 20 درصد کاهش دهد، جمعیت را علیه کرملین معطوف نکرده است. در حال حاضر، تحریم‌ها در واقع تأثیر معکوس دارند. بلانوفسکی توضیح داد که با اشاره به تحریم ها، مقامات در متقاعد کردن روس ها که غرب “متخاصم” برخلاف منافع آنها عمل می کند، مؤثر بوده اند.

در حالی که روبل روسیه در حال حاضر به پایین‌ترین حد خود رسیده است، کارشناسان استدلال کرده‌اند که ماه‌ها طول می‌کشد تا مردم عادی روسیه قدرت کامل تحریم‌ها را احساس کنند. اما اگر اقتصاد واقعاً همانطور که برخی از اقتصاددانان پیش‌بینی کرده‌اند مچاله شود، روحیه می‌تواند ظرف دو، سه ماه کاملاً متفاوت باشد. آن وقت روس ها ممکن است شروع به سوال پرسیدن از پوتین کنند.