داستان موفقیت جام قهرمانان توسط مدل اقتصاد بازار آزاد فرسوده شد | جام قهرمانان

تیجام Heineken سال‌ها به عنوان داستان موفقیت بزرگ دوران حرفه‌ای شناخته شد. دقیقاً در همین سن است، اولین بازی در هالووین در سال 1995، سه شنبه شب، در سواحل دریای سیاه، زمانی که تولوز در حضور دو مرد و یک سگ، فارول کنستانتا از رومانی را 54-10 شکست داد.

در عرض یک دهه توسط یک مرجع نه کمتر از آبزرور به عنوان بزرگترین مسابقات راگبی روی زمین اعلام شد. رنگارنگ تر از مسابقات داخلی معمولی؛ رقابتی تر از جام جهانی؛ تیم های بیشتری نسبت به شش ملت یا (همانطور که در آن زمان بود) از سه ملت. در آستانه فصل دهم، در سال 2004، خبرنگار فقید ما، ادی باتلر، رقابت را به عنوان یک “تجربه فرهنگی جدید” برای رقابت با شش ملت توصیف کرد.

نیمکره شمالی به تازگی اولین قهرمان جهان (و تنها تا به امروز) خود را تولید کرده بود، و با این حساب، کسری مجموع 9 باشگاه لیگ برتری که در آن فصل حساب خود را ثبت کردند، کمی بیش از 1 میلیون پوند بود. چهار نفر از آنها سود داشتند. سقف حقوق 2 میلیون پوند بود.

زمان چگونه تغییر می کند. در آستانه بیست و هشتمین دوره مسابقات که از روز جمعه در سواحل تیمز آغاز می شود، زمانی که ایرلند لندن میزبان مون پلیه است، آیا کسی چنین احساسی نسبت به رقابتی دارد که در دوران اوج خود حتی بداخلاق ترین ها هم نمی توانستند در آن شرکت کنند. با نام اسپانسر خود تماس بگیرید؟

اصلا میدونیم الان اسمش چیه؟ Heineken هنوز اسپانسر است، یا حداقل در سال 2018، پس از چهار سال دوری، به این شکل بازگشتند. در مقطعی، احتمالاً برای تلاش برای جاز کردن چیزها (و/یا کپی کردن فوتبال)، کسی کلمه “قهرمانان” را وارد نامگذاری کرد. در این فصل آنها تیم های آفریقای جنوبی را در فهرست بازی ها معرفی کرده اند، که بدون شک بعد جدیدی به ارمغان می آورد، اما تا حدودی EPCR اولیه را به سخره می گیرد، جایی که E مخفف اروپایی است. سپس دوباره، شاید برکسیت قبلاً این کار را کرده بود.

مطابق با زمان، چیزی با کودک محبوب راگبی حرفه ای ناسازگار به نظر می رسد، که برای نجات خواننده در جستجوی آن، اکنون رسما به عنوان جام قهرمانان هاینکن شناخته می شود. کووید به همه رقابت‌ها ضربه سختی زده است (به لیگ برتر نگاه کنید)، اما این تنها رقابتی است که یک آخر هفته را از تقویم خود خارج کرده است.

به منظور سازگاری با هرج و مرج تقویم 2020-21، قالب کلاسیک شش استخری به نفع دو استخر 12 تایی که اکنون مربوط به آن هستند، کنار گذاشته شد تا در چهار آخر هفته به رقابت بپردازند. در این مجموعه هیچ استخری از مرگ وجود ندارد.

این قالب به عنوان یک ترتیب موقت در نظر گرفته شد در حالی که جهان به حالت عادی بازگشت، اما اینجا ما در آستانه فصل سوم آن هستیم. با از دست دادن دو آخر هفته در ماه اکتبر در ازای یک آخر هفته اضافی (یک دور حذفی 16) در آوریل، بازگشت به ساختار قبلی به شکلی که هست از نظر ریاضی غیرممکن خواهد بود.

هفته گذشته، راه اندازی تکرار این فصل در یک هتل براق در جنگلی در سواحل M25 انجام شد. با توجه به هیاهوی اجباری این رویدادها، رئیس EPCR، دومینیک مک کی، عملکرد تحسین برانگیزی داشت، اما او اذعان کرد که بازپس گیری آخر هفته از دست رفته در حیطه استعداد او نیست. خبر بد، دام. یعنی هیچوقت برنمیگرده

بدتر از آن، شایعات در مورد قهرمانی باشگاه های جهان همچنان ادامه دارد. با توجه به اینکه آفریقای جنوبی اکنون در اینجا بازی می کند، و تعداد بیشتری از بهترین بازیکنان نیوزلند و استرالیا نیز در اینجا قرارداد می بندند، این ایده نیز به همین نسبت بیهوده می شود. با این حال، اکنون مذاکرات به اندازه کافی پیشرفت کرده است که مک کی توانست در مورد قالب احتمالی آن حدس بزند.

پاسخ: هر چهار سال یک بار، جام قهرمانان هاینکن از هر چیز بی اهمیتی مانند مراحل حذفی خود چشم پوشی می کند، تا ببینیم چگونه تعدادی از تیم های نیوزیلندی ممکن است با بهترین های اروپا مقایسه شوند. و آفریقای جنوبی. درست است که فوتبال جام باشگاه‌های جهان را دارد، اما تصور اینکه لیگ قهرمانان اروپا به این شکل با آن کنار بیاید دشوار است.

حقیقت این است که Heineken/Champions Cup به اندازه هر موسسه دیگری در مدل اتخاذ شده راگبی از اقتصاد بازار آزاد آسیب پذیر شده است. در اصل، این یک انحراف بود، رقابتی که اتحادیه ها برای باشگاه ها اجرا می کردند، درآمدها به شش صورت تقسیم می شد، که در واقع به معنای آن بود که لیگ های ثروتمندتر (فرانسه و انگلیسی) به بقیه یارانه پرداخت می کردند.

تغییر از Heineken به Champions در سال 2014 اتفاق افتاد، زمانی که باشگاه ها رتبه بندی کردند. اکنون آنها نمایش را اجرا می کنند، در حالی که اتحادیه ها کمی بیشتر از نشستن پشت میز.

اتحادیه آفریقای جنوبی حتی آن هم نیست. تا زمانی که به یک شریک تبدیل شود، می توانیم مشارکت آفریقای جنوبی را نوعی آزمایش بدانیم. آفریقای جنوبی به دنبال رقابتی معنادار برای بهترین تیم‌هایش است، اما EPCR به دنبال موفقیت در رقابت‌های شاخص خود است. این ممکن است به عنوان یک تطابق کامل دیده شود.

باز هم، همه در یک مدل بازار آزاد مستاصل هستند، یعنی از ثروتمندترین ها جلوگیری کنید. با مصیبت‌های اخیر لیگ برتر، که این روزها تقریباً با فرانسوی‌ها برابری می‌کند، با افتخار برای ایرلندی‌ها، اگرچه این رقابت برای دومی‌ها اهمیت بیشتری دارد. زمزمه‌هایی که در این راه‌اندازی به گوش می‌رسد این بود که موفقیت یا عدم موفقیت آزمایش آفریقای جنوبی به نحوه سفر و تدارکات باشگاه‌های فرانسوی خلاصه می‌شود.

فرانسوی ها در اوج هستند، که بیشتر به اندازه اقتصاد و جایگاه راگبی آنها در آن است تا آمدن و رفتن بازیکنان بزرگ. آنها دو برنده آخر جام قهرمانان و شش نفر از هشت نفر آخر نیمه نهایی را به رخ می کشند. دنیای راگبی به طور فزاینده ای در اطراف آنها در حال حرکت است. این شامل رقابتی می شود که برای مدتی بهترین در جهان بود.