پس از فشار نمایندگان حزب محافظه کار، سوناک از اهداف خانه سازی عقب نشینی کرد | سیاست برنامه ریزی

ریشی سوناک قرار است اهداف اجباری خانه‌سازی را کنار بگذارد تا از شورش خجالت‌آور پشتیبان جلوگیری کند و انتقادهایی را برانگیزد که او وحدت حزب را بر منافع ملی قرار می‌دهد.

این اقدام که در بحبوحه بحران مسکن ملی صورت می‌گیرد، نگرانی‌های جدیدی را ایجاد می‌کند که نخست‌وزیر ضعیف‌تر از آن است که بتواند با محافظه‌کاران سرکش محافظه‌کار مقابله کند.

تسلیم شدن پس از آن صورت گرفت که بیش از 100 نماینده حزب محافظه کار تهدید کردند که از اصلاحیه ای حمایت خواهند کرد که در واقع دولت را مجبور می کند هدف ساخت 300000 خانه در سال در انگلیس را لغو کند.

در عوض، هدف “مشاوره ای” خواهد بود و شوراها اجازه خواهند داشت تا خانه های کمتری بسازند اگر نشان دهند ضربه زدن به آن به طور قابل توجهی ویژگی یک منطقه را تغییر می دهد، معافیتی که انتظار می رود به ویژه برای جوامع روستایی و حومه شهر اعمال شود.

این اقدام توسط مبارزان مسکن به عنوان “بسیار نگران کننده” توصیف شد، اما سوناک و وزیر مسکن، مایکل گوو، را از رویارویی تحقیرآمیز در عوام نجات داد. آنها مجبور شدند در ماه گذشته، زمانی که شورش برای اولین بار آشکار شد، در مورد لایحه افزایش سطح و بازسازی رای گیری کنند.

برای هفته‌ها، ترزا ویلیرز و باب سیلی، شماره 10، گوو و رهبران شورشی جلساتی را برای یافتن یک “منطقه فرود” برگزار می‌کنند که می‌تواند هر دو طرف را راضی کند و از نزاع آبی به آبی دیگر بر سر برنامه‌ریزی جلوگیری کند.

منابع پیشنهاد کردند که دولت در ابتدا امیدوار بود با پیشنهاد اضافه کردن اصلاحیه‌هایی به این لایحه، مخالفان محافظه‌کار را بخرد.

اینها شامل محدودیت‌های بیشتر در «بانک‌داری زمین» – خرید زمین برای سرمایه‌گذاری بدون برنامه‌ریزی برای توسعه آن – و سرکوب خانه‌های دوم است که در برخی از نقاط توریستی در کورنوال و دوون وجود دارد.

اما شورشیان حاضر به تسلیم نشدند، و آبان نیوز می‌داند که درخواست برای حذف هدف اجباری مسکن توسط Sunak و Gove در پایان هفته گذشته پذیرفته شد.

در نامه‌ای به نمایندگان محافظه‌کار در روز دوشنبه، گوو گفت که تشخیص می‌دهد «هیچ روش واقعاً عینی برای محاسبه تعداد خانه‌های جدید مورد نیاز در یک منطقه وجود ندارد» اما «فرایند برنامه‌ریزی برای مسکن باید با تعداد شروع شود».

این تغییر، هدف تعیین‌شده مرکزی را به «نقطه شروع» تبدیل می‌کند، و شوراها می‌توانند در صورت مواجهه با «محدودیت‌های واقعی» یا مجبور به ساخت با تراکمی که «به‌طور قابل‌توجهی ماهیت» منطقه‌شان را تغییر دهد، ساخت خانه‌های کمتری را پیشنهاد کنند. او گفت که از نمایندگانی که برای «تغییرات بسیار ضروری» فشار می آوردند، «قدردان» است.

سیلی گفت که توافق حاصل شده یک “مصالحه خوشحال کننده” بود، و افزود که شورشیان احتمالی “هر آنچه را که ما خواسته بودیم به دست آوردند، زیرا دولت گفت “این یک ایده خوب است”. او ادعا کرد که بیش از 100 نماینده حزب محافظه کار از اصلاحیه پیشنهادی حمایت کرده اند.

اما یک منبع دولتی گفت که این لایحه “آنقدر کم شده است که تنها یک لیوان آب برای شما باقی می ماند”.

این لایحه در مرحله گزارش آن در مجلس عوام پس گرفته شد، اما می‌توان در هفته آینده با اضافه شدن اصلاحات دولت، دوباره مطرح شود.

تغییرات ایجاد شده در بالای تعمیرات اساسی در اهداف شامل جریمه بالقوه شرکت هایی است که علیرغم داشتن موافقت برنامه ریزی در زمینی ساخت و ساز نمی کنند و اجازه می دهد شوراها از مجوز بیشتر در منطقه خود امتناع کنند.

یک طرح ثبت نام برای اجاره های کوتاه مدت نیز ایجاد خواهد شد، و وزیران در نظر دارند که آیا باید مجوز برنامه ریزی جدید برای تبدیل خانه ها به املاک اجاره ای به سبک Airbnb اعطا شود.

سایر تغییراتی که به عنوان تحقق تعهدات رهبری سوناک در تابستان اعلام شد، حفاظت از کمربند سبز با صدور دستورالعمل جدید برای شوراها بود که گفته می شد آنها نیازی به در نظر گرفتن چنین زمینی برای تحویل خانه ندارند.

تلاش سوناک برای سرکوب یک شورش ممکن است انتقاد گروه دیگری از نمایندگان محافظه‌کار را برانگیزد که از او خواسته بودند محکم بایستد.

وزیر مهاجرت، رابرت جنریک، اعتقاد بر این است که به شدت از هدف و فرض اجباری به نفع باقی ماندن توسعه حمایت کرده است.

نمایندگان ارشد پارلمان پیش از این از شورشیان انتقاد کرده بودند. سیمون کلارک، وزیر پیشین ارتقاء سطح، گفت که اصلاحیه پیشنهادی آنها “بسیار اشتباه” است و تنها “بی عدالتی اساسی بین نسلی” را تقویت می کند.

ساجد جاوید، یکی دیگر از وزیران مسکن سابق، قبلاً هشدار داده بود که لغو هدف اجباری «سیاست معنادار را معکوس می‌کند» و «شکست عظیم رهبری سیاسی» را نشان می‌دهد.

از دیگر منتقدان این اصلاحیه می توان به رابرت کولویل اشاره کرد که به نوشتن مانیفست محافظه کار 2019 کمک کرد.

لیزا نندی، وزیر در سایه ارتقاء سطح، گفت که حذف هدف اجباری “بی وجدان” در میانه بحران مسکن است. او گفت که حزب کارگر پیشنهاد حمایت از دولت را داده بود، به این معنی که شورشیان به راحتی شکست می‌خوردند، اما فهمیده شد که سوناک تمایلی به تکیه بر آرای مخالفان برای تصویب این لایحه ندارد.

نندی مدعی شد که سوناک و گوو “پارتی را بر کشور ترجیح داده اند” و افزود: “این خیلی ضعیف است. نخست وزیر و کابینه در مقام هستند اما در قدرت نیستند.»

کمپین Priced Out، که با دولت لابی می کند تا از ساخت خانه های مقرون به صرفه تر اطمینان حاصل کند، گفت که این یک توسعه “فوق العاده نگران کننده” است زیرا هدف “ابزاری کلیدی برای به دست آوردن خانه های مورد نیاز” است.