«احساس می‌کنم یک هدف هستم»: زن ولزی برای آزادی احتمالی استالکرش آماده می‌شود | ولز

تیتقویم او در آشپزخانه مزرعه ریانون براگ طی چند روز آینده پر شده است. او به‌عنوان یک مادر چهار فرزند، یک خرده‌مالک و عضو فعال جامعه دورافتاده‌اش در دامنه تپه ولز، معمولاً برنامه‌ای برای سرپناه دارد.

اما پنجشنبه این هفته خالی است. همان روزی است که یک هیئت کمیته آزادی مشروط برای بحث در مورد اینکه آیا مردی که براگ را تحت یک کمپین هولناک تعقیب و گروگان قرار داده است، تشکیل می‌شود که به اوج خود می‌رسد، می‌تواند از زندان آزاد شود یا خیر.

براگ گفت: “من در حال حاضر سعی می کنم همه چیز را با هم تطبیق دهم زیرا نمی دانم بعد از پنجشنبه چه اتفاقی می افتد.” این وحشتناک است که فکر کنیم او می تواند آزاد شود، چه رسد به اینکه ممکن است به هر جایی نزدیک به اینجا بازگردد. ممکن است زندان او تمام شود و زندان ما شروع شود.

نمی‌دانم که آیا می‌توانم با خیال راحت در کوه راه بروم یا نه، آیا فرزندانم می‌توانند آزادانه بیرون بروند یا نه. فکر نمی‌کنم بتوانیم جمعه به نمایشگاه کریسمس مدرسه برویم، زیرا باید بعد از تاریک شدن هوا به اینجا برگردیم. احساس می کنم یک هدف هستم. سلامت روان من به شدت آسیب دیده است – این بر همه جنبه های زندگی من تأثیر می گذارد.

براگ، 50 ساله، از اینکه هیئت آزادی مشروط حکم داده است که جلسه استماع شکنجه گر او به صورت علنی برگزار نمی شود – آنطور که ممکن است باشد – پس از اینکه تیم حقوقی او استدلال کردند که این امر می تواند اضطراب او را افزایش دهد و برای سلامتی وی مضر باشد، ناامید است.

او می‌گوید که شرایط او، زندگی در یک مکان بسیار منزوی در دامنه‌های اسنودونیا، او و خانواده‌اش را به‌ویژه آسیب‌پذیر می‌کند و اعتمادش را به پلیس در مورد رسیدگی به پرونده‌اش از دست داده است.

او گفت: “هیچ کس نمی تواند اینجا فریاد شما را بشنود.” ما حدود یک مایل از مرکز روستا فاصله داریم. قبل از این، من آن را به عنوان مکانی برای خلوت صلح آمیز توصیف می کردم. اکنون مانند یک مکان انزوا و آسیب پذیر احساس می شود.»

در حالی که براگ صحبت می کرد، کارگران در حال ایجاد امنیت اضافی از جمله چراغ ها و دوربین های مدار بسته بودند. به آن سخت شدن هدف می گویند. ما باید خانه را کمی زندان کنیم.» او گفت. «چگونه می‌توانید با سیگنال تلفن همراه ناقص و اینترنت پرسرعت برای کمک تماس بگیرید؟ چه تعداد افسر پلیس در دسترس هستند و انتظار می رود چه منطقه جغرافیایی را پوشش دهند؟ چقدر طول می کشد تا آن کمک برسد؟ استالکرها برای فعالیت در اینجا نیازی به مهارت ندارند، توپوگرافی عالی است. ما را می توان کیلومترها دید. و آنها می توانند به راحتی در مقابل ما پنهان شوند.”

براگ، دختر یک روحانی، پس از نقل مکان به مالکیت کوچک خانواده اش در روسگادفان، گویند، پس از طلاق و در پی مرگ پدرش، با گرت وین جونز، مکانیک، رابطه برقرار کرد.

در طول این رابطه پنج ساله، جونز که اکنون 58 ساله است، مکرراً او را مورد آزار و اذیت لفظی قرار داد و مورد آزار فیزیکی قرار داد و هنگامی که او در سال 2019 به رابطه پایان داد، شروع به تعقیب و تهدید او کرد. در این مدت او همچنین به پلیس گزارش داد که او فرزندانش را تهدید کرده است. جونز دستگیر شد و اسلحه های گرم او ضبط شد، اما هیچ اقدام دیگری صورت نگرفت و اسلحه هایش پس داده شد.

سپس در آگوست 2019، او به او کمین کرد و او را به مدت هشت ساعت در انباری در یک خرده‌مالک و خانه‌اش به مدت هشت ساعت تحت اسلحه نگه داشت. «تمام شب او غرغر می‌کرد، می‌پرسید دوستش دارم یا نه، و به من می‌گفت چه زندگی سختی داشته است. چندین بار بود که فکر می کردم دیگر فرزندانم را نخواهم دید. یادم می‌آید فکر می‌کردم امیدوارم آنها بدانند که چقدر آنها را دوست دارم.»

صبح روز بعد، براگ جونز را متقاعد کرد که به او اجازه دهد تا برای ملاقات با پزشک برود زیرا احساس می کرد که رابطه دوباره برقرار شده است. او به پزشک عمومی گفت که چه اتفاقی دارد می افتد. عمل جراحی بسته شد و پلیس تماس گرفت.

در فوریه 2020، جونز به دلیل تعقیب، حبس کاذب، تهدید به قتل و داشتن سلاح گرم به چهار سال و نیم حبس و پس از آن پنج سال مجوز آزادی محکوم شد.

براگ به او دستور منع داده شده است مبنی بر اینکه جونز پس از آزادی نمی‌تواند به 800 متری خانه‌اش نزدیک شود – اما با او در مورد جزئیات این موضوع قبل از ساخته شدن مشورت نشد و احساس می‌کند که کافی نیست. او گفت: «این در شهری کار می‌کند، با مغازه‌ها در هر گوشه و تعداد زیادی از مردم، اما در یک روستای کوچک ولز که خانه‌های کشاورزی در آن گسترده شده‌اند، بی‌معنی است. “این فاصله به او اجازه می دهد در مرکز روستا باشد.”

براگ گفت که سلامت و رفاه خانواده‌اش عمیقاً تحت تأثیر قرار گرفته است و او می‌ترسد که تأثیری مادام‌العمر بر فرزندان داشته باشد. او می تواند با صحنه هایی در فیلم ها و کتاب ها احساس آسیب مجدد کند. من به یک فیلم باند رفتم و کل فیلم را گذراندم، قلبم به تپش افتاد، خودم را آجر زدم، به فرش خیره شدم – تنها چیزی که می‌توانستم ببینم او بود، عصبانی، جیغ می‌زد، اسلحه‌ای که به سمت من نشانه می‌رفت. بدن شما ضربه را ذخیره می کند. ترک نمی کند.»

لحظه ای وحشتناک بود که او در حال خواندن کتاب کودکان دیوید والیامز Gangsta Granny برای یک کودک بود. «این توصیف دستکش های چرمی مشکی بود که توسط یک پلیس پوشیده شده بود. Woomph – پشت صاف. او دستکش تیراندازی سیاه پوشیده بود و من فوراً منتقل شدم.»

جونز اکنون واجد شرایط آزادی مشروط است و براگ مایل بود که این جلسه به صورت علنی برگزار شود تا او و دیگران بتوانند به طور کامل روند و نتیجه را درک کنند.

وزیر دادگستری، دومینیک راب، اعتراضی نکرد، اما وکیل جونز استدلال کرد که این امر او را مضطرب می کند. او گفت: «اگر جلسه علنی بود، این باعث افزایش اضطراب او می شد. او در مورد علاقه رسانه‌ها، امنیت خانواده‌اش و تأثیر احتمالی آن بر هر طرح اسکان مجدد نگرانی دارد. جلسه عمومی می تواند برای سلامتی او مضر باشد.»

کارولین کوربی، رئیس هیئت آزادی مشروط برای انگلستان و ولز، اعلام کرد که “ویژگی های خاصی در این مورد خاص وجود ندارد” و نتیجه گرفت: “آقای جونز دارای مشکلات سلامت روانی است که می تواند با یک جلسه عمومی تشدید شود.”

براگ گفت: “من نمی دانم که آیا از آنچه اتفاق می افتد مطلع خواهم شد؟ شاید محدودیت هایی وجود داشته باشد، شاید او تگ شود. امیدوارم تا پایان دوران محکومیتش آزاد نشود. اما من باید بدترین سناریو را فرض کنم تا زمانی که به من گفته شود که او به این منطقه بازخواهد گشت.»

براگ به خاطر نحوه رسیدگی به شکایات پلیس شمالی ولز اعتماد خود را از دست داد و اسلحه‌های جونز را پس داد. او همچنین ناامید است که این نیرو از کار بسیار مورد توجه جرم‌شناس جین مونکتون اسمیت برای درک خطرات ناشی از خطر استفاده نکرده است، اگرچه سه نیروی ولز دیگر آن را به آموزش معرفی کرده‌اند.

“چرا آنها این کار را نکرده اند؟” براگ گفت. در حالی که مردم به انجام کارها فکر می کنند، زندگی ها ویران می شود و زنان سلاخی می شوند.

سیاستمداران Plaid Cymru از براگ حمایت می کنند. لیز ساویل رابرتز، رهبر Plaid در وست مینستر، گفت: “بارها و بارها می شنویم که نیازهای مجرم بر نیازهای قربانی آنها و جامعه گسترده تر در اولویت های رویه ای عدالت کیفری غلبه می کند.”

Siân Gwenllian عضو Plaid Senedd گفت: “سیستم عدالت کیفری باید حقوق قربانیان بی گناه و خانواده آنها را بر حقوق مرتکب جنایات جدی اولویت دهد.”

سخنگوی هیئت آزادی مشروط گفت: «بررسی آزادی مشروط به طور کامل و با دقت بسیار انجام می شود. حفاظت از مردم اولویت اول ماست.»

آماندا بلیکمن، رئیس پلیس ولز شمالی، گفت که این نیرو با طیفی از متخصصان برای ادامه محافظت از قربانیان کار می کند.

او گفت: «آزار و اذیت خانگی برای قربانیان و خانواده‌هایشان ویرانگر است. شکستن این چرخه سوء استفاده همچنان برای ما در پلیس ولز شمالی یک اولویت است. من با جین مونکتون اسمیت تماس گرفتم تا کار او را بفهمم.

براگ می گوید که خانه مزرعه اش را رها نمی کند. «این خانه است، پدرم در مزرعه دفن شده است. این تنها جایی است که تا به حال مانند خانه احساس می شود. چرا باید حرکت کنیم؟ بچه های من گروه های دوستی دارند. اگر در مقابل قلدرها بایستید، آنها با آن کنار می آیند، هیچ چیز تغییر نمی کند.

اما من واقعاً نمی توانم از تاریخ جلسه آزادی مشروط فکر کنم. بدنم از تنش قفل شده است. من فقط می خواهم که بتوانیم آزادانه در خانه خود زندگی کنیم، بدون تهدید یک عامل شناخته شده. به نظر می‌رسد یک درخواست بزرگ است، اما نباید این کار را بکند.»