درگیری جدید بین ایمان و حقوق همجنس گرایان به دادگاه عالی تغییر یافته می رسد

لیتلتون، کولو – ده سال پیش، یک نانوای کلرادو به نام جک فیلیپس، زوج همجنس گرا را که از او کیک عروسی خواسته بودند، رد کرد و گفت که قانون ایالتی که تبعیض بر اساس گرایش جنسی را منع می کند، باید به ایمان او تسلیم شود.

این مناقشه که نقطه اشتعال سفید در جنگ های فرهنگی بود، به دیوان عالی کشور راه یافت. اما نظر اکثریت محدود قاضی آنتونی ام. کندی در سال 2018 این سوال را حل نکرد که آیا متمم اول اجازه تبعیض توسط مشاغلی را که به روی عموم بر اساس اعتقادات مذهبی صاحبانشان باز می شود را می دهد یا خیر. در واقع، این نظر اذعان داشت که دادگاه صرفاً قوطی را زیر پا گذاشته است و باید «برخی مناقشات آتی که شامل حقایقی مشابه باشد» تصمیم بگیرد.

آن مناقشه اکنون فرا رسیده است و حقایق در واقع مشابه هستند. یک طراح گرافیک به نام لوری اسمیت، که فقط چند مایل دورتر از نانوایی آقای فیلیپس، Masterpiece Cakeshop کار می کند، به همین دلیل قانون کلرادو را به چالش کشیده است.

خانم اسمیت در مورد آقای فیلیپس گفت: «او یک هنرمند است. «من هم هنرمندم. ما نباید به خاطر ایجاد سازگار با اعتقاداتمان مجازات شویم.»

استدلال‌های اساسی این پرونده که روز دوشنبه در دیوان عالی کشور مطرح می‌شود، به همان اندازه که دو قطبی هستند آشنا هستند.

در یک طرف افرادی هستند که می گویند دولت نباید آنها را مجبور کند که اصول خود را زیر پا بگذارند تا امرار معاش کنند. از سوی دیگر، زوج‌های همجنس و دیگرانی هستند که می‌گویند از رفتارهای برابر از سوی کسب‌وکارهای باز برای عموم برخوردارند.

هر دو طرف می گویند که عواقب حکم دادگاه می تواند بسیار زیاد باشد، هرچند به دلایل مختلف. حامیان خانم اسمیت می گویند که حکم ایالتی به دولت این امکان را می دهد که انواع هنرمندان را وادار کند تا چیزهایی را در تضاد با اعتقادات خود بیان کنند. مخالفان او می گویند که یک حکم به نفع او باعث ایجاد شکافی در قوانین ضد تبعیض می شود و به مشاغلی که در بیان بیان می پردازند اجازه می دهد از خدمت به مثلاً سیاه پوستان یا مسلمانان بر اساس اعتقادات نفرت انگیز اما صادقانه خودداری کنند.

دادگاهی که به این استدلال ها رسیدگی خواهد کرد، از تصمیم سال 2018 تغییر کرده است. پس از بازنشستگی قاضی کندی در اواخر همان سال و مرگ قاضی روث بادر گینزبورگ در سال 2020، دادگاه عالی به سمت راست تغییر جهت داده و به طور استثنایی پذیرای ادعاهای آزادی مذهبی بوده است.

علاوه بر این، زمانی که دادگاه عالی Roe v. Wade را در ژوئن لغو کرد، قاضی کلارنس توماس نظر موافقی ارائه کرد و خواستار حذف حق ازدواج همجنس‌گرایان شد. حامیان حقوق همجنس گرایان از این بیم دارند که حکمی برای خانم اسمیت این حق را تضعیف کند و ازدواج زوج های همجنس را به عنوان اتحادیه های درجه دوم بی ارزش حمایت قانونی نشان دهد.

دادگاه قبلاً فرصت‌هایی برای بررسی مجدد مسائل بزرگ‌تر در پرونده شاهکار کیک‌شاپ داشت، اما درخواست‌های گلفروشی در ایالت واشنگتن و صاحبان یک نانوایی در اورگان را رد کرد که می‌گفتند نباید از آنها خواسته شود که آثاری برای اتحادیه‌های همجنس‌گرا خلق کنند.

تصمیم برای استماع پرونده خانم اسمیت احتمالاً تحت تأثیر چندین عامل بوده است: یک اکثریت محافظه کار شش قاضی فزاینده قاطعانه، این احساس که طرح های خانم اسمیت احتمالاً توسط اصلاحیه اول حمایت می شود و میل حداقل برخی از قضات برای لغو یا محدود کردن Obergefell v. Hodges، تصمیم 2015 که حق ازدواج همجنس گرایان را ایجاد می کند.

خانم اسمیت، در مصاحبه ای در استودیوی ساده اما شاد خود در یک ساختمان اداری در حومه دنور، نزدیک پلاکی نشست که یک آیه کتاب مقدس را تکرار می کرد: “من شاهکار خدا هستم.” او گفت که از ایجاد گرافیک و وب سایت برای هر کسی، از جمله افراد LGBTQ خوشحال است. او گفت، اما ایمان مسیحی او به او اجازه نداد پیام هایی برای جشن ازدواج همجنس گرایان ایجاد کند.

او گفت: «زمانی که تصمیم گرفتم کسب و کار خود را به عنوان یک هنرمند برای ایجاد بیان سفارشی شروع کنم، من از حقوق متمم اول خود تسلیم نشدم.»

فیل ویزر، دادستان کل کلرادو، در پاسخ گفت که هیچ حقی در قانون اساسی برای تبعیض وجود ندارد. او گفت: «وقتی درهای خود را به روی مردم باز کردید، باید به همه خدمت کنید. “شما نمی توانید مردم را بر اساس شخصیتی که هستند دور کنید.”

دادگاه شاهکار کیک شاپ را بر اساس یک دلیل خاص که در پرونده جدید، 303 Creative v. Elenis، شماره 21-476 مورد بحث نیست، تصمیم گرفت. قاضی کندی که در سال 2018 برای اکثریت نویسندگی می کرد، گفت که اعضای یک کمیسیون حقوق مدنی با آقای فیلیپس که اظهاراتی خصمانه نسبت به دین کرده بودند، رفتار ناعادلانه ای داشته است.

پیروزی محدود آقای فیلیپس مشخص نشد که آیا او طبق قانون اساسی حق دارد از ایجاد کیک های سفارشی برای افراد LGBTQ خودداری کند. در واقع، دادگاه تجدیدنظر کلرادو اخیراً استدلال هایی را در درخواست تجدیدنظر خود در مورد حکمی علیه او در پرونده ای که توسط یک زن تراجنسیتی مطرح شده بود، شنید.

در دادگاه عالی، آقای فیلیپس ادعاهایی را بر اساس حقوق خود در استفاده آزادانه از مذهب و آزادی بیان پیگیری کرده بود. خانم اسمیت همچنین از دادگاه عالی خواست تا هر دوی این دلایل را در نظر بگیرد، اما قاضی‌ها موافقت کردند که تنها تصمیم بگیرند که «آیا اعمال قانون اسکان عمومی برای مجبور کردن هنرمند به صحبت یا سکوت، بند آزادی بیان متمم اول را نقض می‌کند یا خیر».

هم آقای فیلیپس و هم خانم اسمیت توسط Alliance Defending Freedom، یک شرکت حقوقی محافظه‌کار مسیحی و یک گروه وکالت، که پرونده‌های بسیاری را برای مشتریان مخالف سقط جنین، پوشش پیشگیری از بارداری و حقوق همجنس‌گرایان و تراجنسیتی‌ها مطرح کرده است، نمایندگی می‌کنند.

آقای ویزر، دادستان کل کلرادو، گفت که تفاوت مهمی بین پرونده کیک شاپ شاهکار و پرونده جدید وجود دارد. آقای فیلیپس از خدمت به یک زوج واقعی، دیوید مولینز و چارلی کریگ که اتهامات حقوق مدنی را مطرح کردند، خودداری کرد و گفت که آنها تحقیر شده و تحقیر شده اند. وی گفت که جزئیات این برخورد در ارزیابی مسائل حقوقی حائز اهمیت است.

در مقابل، خانم اسمیت قبل از اینکه مجازات شود، شکایت کرد.

آقای ویزر گفت: «این یک مورد ساختگی است. هیچ وب سایتی برای عروسی ساخته نشده است. کسی رویگردان نشده است ما در دنیایی از فرضیات ناب هستیم.»

خانم اسمیت در پاسخ گفت که او نباید برای استفاده از حقوق خود جریمه شود.

او گفت: “اگر من به ایجاد مراسم عروسی مطابق با اعتقاداتم ادامه دهم، ایالت کلرادو قصد دارد به طور کامل به دنبال من باشد.” “به جای اینکه منتظر مجازات باشم، تصمیم گرفتم برای محافظت از حقوق متمم اول خود موضع گیری کنم. قبل از اینکه یک قانون ناعادلانه را به چالش بکشم، نباید مجازات شوم.»

دو مورد کلرادو به شکل دیگری متفاوت است، حداقل از نظر برخی از محققان حقوق، به ویژه دیل کارپنتر، استاد حقوق در دانشگاه متدیست جنوبی. در پرونده شاهکار کیک شاپ، پروفسور کارپنتر به همراه یوجین ولوخ از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، از زوج همجنس گرا حمایت کرد.

اما در مورد جدید طرف خانم اسمیت را گرفتند. او در مصاحبه ای توضیح داد که پروفسور کارپنتر این کار را انجام داد، تا حدی به این دلیل که حرفه خود را وقف پیشبرد حقوق همجنسگرایان کرده است.

او گفت: «به نظر من آزادی بیان برای حقوق دگرباشان جنسی ضروری بوده است. «این نمی‌توانست بدون آزادی‌هایی که با متمم اول تضمین شده است پیشرفت کند. من این چیزها را دست به دست هم می دهم.»

پروفسور کارپنتر افزود، کیک های آقای فیلیپس سزاوار محافظت از اصلاحیه اول نیستند، اما گرافیک ها و وب سایت های خانم اسمیت اینگونه هستند.

پروفسور کارپنتر گفت: «ساخت کیک نه ذاتاً بیانگر است و نه به طور سنتی بیانگر. “مردم برای طعم یا تغذیه کیک درست می کنند.”

او گفت که کار طراحی خانم اسمیت متفاوت بود. او گفت که این شامل «فعالیت‌هایی است که ذاتاً بیانگر هستند، از جمله از طریق رسانه‌های معمول ارتباط مانند نوشتن یا صحبت کردن».

کریستن کی واگونر، وکیلی از اتحاد دفاع از آزادی، موافق است که این دو مورد متفاوت هستند.

او گفت: “این یک مورد ساده تر از شاهکار است.” در اینجا ما گفتار ناب داریم.

دیوید دی کول، مدیر حقوقی اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا، که نماینده این زوج در فروشگاه کیک شاپ شاهکار بود، گفت که این موضوع نبود. او گفت تا زمانی که شرکت خانم اسمیت به روی عموم باز است و خدمات خاصی را می‌فروشد، باید قوانین ضد تبعیض ایالتی را رعایت کند.

آقای کول گفت که حکم به نفع خانم اسمیت و شرکت او، 303 Creative، عواقب ویرانگری خواهد داشت.

«اگر 303 Creative در اینجا برنده شود، ما در جهانی زندگی خواهیم کرد که در آن هر کسب‌وکاری که خدمات گویا دارد می‌تواند تابلویی را نصب کند که می‌گوید «به زنان خدمت نمی‌کنند، یهودیان خدمت نمی‌شوند، به سیاه‌پوستان خدمت نمی‌کنند» و ادعای حق اصلاحیه اول را داشته باشند. برای انجام این کار،” او گفت. فکر نمی‌کنم هیچ یک از ما بخواهیم در آن دنیا زندگی کنیم، و فکر نمی‌کنم متمم اول قانون اساسی ما را ملزم به زندگی در آن دنیا کند.»

یک هیئت متشکل از سه قاضی از دادگاه تجدیدنظر ایالات متحده برای حوزه دهم، در دنور، علیه خانم اسمیت حکم داد، حتی در حالی که اکثر استدلال های او را پذیرفت.

قاضی مری بک بریسکو برای اکثریت نوشت: «ایجاد وب‌سایت‌های عروسی گفتاری خالص است» و قانون ضد تبعیض کلرادو خانم اسمیت و شرکتش را مجبور می‌کند «وب‌سایت‌های سفارشی ایجاد کنند که در غیر این صورت نمی‌کردند».

قاضی بریسکو نوشت که این بدان معناست که قانون ضد تبعیض باید از سخت‌ترین شکل نظارت قضایی جان سالم به در می‌برد، قانونی که دولت را ملزم می‌کرد تا علاقه قانع‌کننده‌ای را نشان دهد و نشان دهد که قانون برای رسیدگی به این منافع طراحی شده است. قاضی بریسکو گفت کلرادو هر دو را ثابت کرده است.

قاضی بریسکو نوشت: «کلرادو منافع قانع‌کننده‌ای در حفاظت از منافع حیثیتی اعضای گروه‌های به حاشیه رانده و منافع مادی آنها در دسترسی به بازار تجاری دارد.

در مخالفت، رئیس قاضی تیموتی ام. تیمکوویچ گفت: “اکثریت موضع قابل توجه – و بدیع – را اتخاذ می کنند که دولت ممکن است خانم اسمیت را مجبور به تولید پیام هایی کند که وجدان او را نقض می کند.”

او نوشت: «به نظر می‌رسد که ما از «زندگی کن و بگذار زندگی کنیم» به «نمی‌توانی این را بگوییم» رفته‌ایم.