Swati Dhingra از بانک انگلستان: “آیا ما می خواهیم رکود را عمیق تر کنیم؟” | بانک انگلستان

آسواتی دینگرا که جدیدترین سیاستگذار در بانک انگلستان مسئول تعیین نرخ بهره است، می تواند مشکلی را ببیند. اقتصاد بریتانیا به سمت یک رکود طولانی و دردناک پیش می رود، در حالی که برگزیت اوضاع را بدتر می کند.

پس از یک سال که بانک مرکزی هزینه های استقراض را افزایش داد – معادل فشار شدید بر ترمزهای اقتصادی – برای مقابله با تورم افسارگسیخته، دانشکده اقتصاد لندن نگران است که اقدامات شدیدتر ممکن است سقوط را تشدید کند.

صحبت کردن با مشاهده کننده او در اولین مصاحبه رسانه ای خود پس از پیوستن به کمیته نه نفره سیاست پولی بانک (MPC) در ماه اوت، می گوید: «شما شاهد رکود بسیار عمیق تر و طولانی تر با نرخ های بسیار بالاتر هستید. این همان چیزی است که من فکر می‌کنم همه ما باید نگران آن باشیم… آیا اگر رکود به همان سرعتی که هست ادامه یابد، رکود را طولانی‌تر و عمیق‌تر می‌کنیم؟»

بانک در سال گذشته هشت بار متوالی هزینه های استقراض را در واکنش به تورم بسیار بالا افزایش داده است و نرخ بهره رسمی را به 3% رسانده است که بالاترین میزان از زمان بحران مالی 2008 بوده است.

دینگرا به عنوان یک کارشناس برجسته در تجارت بین‌الملل که قبل از پیوستن به بانک، مطالب زیادی در مورد برگزیت نوشت، می‌گوید عواقب خروج از اتحادیه اروپا – از جمله تشریفات اداری و تاخیر در مرزها، کاهش پوند و متوقف شدن سرمایه‌گذاری تجاری – رکود اقتصادی بریتانیا را بدتر کرده است. در حالی که او معتقد است که جنگ روسیه در اوکراین و قبض‌های انرژی چشمگیر ناشی از آن آسیب‌های بسیار بیشتری را وارد می‌کند، او می‌گوید نادیده گرفتن برگزیت به طور فزاینده‌ای سخت می‌شود.

چه به ارزیابی‌های قبل از رفراندوم نگاه کنید، چه به ارزیابی‌های پس از رفراندوم… کاملاً واضح بود که هزینه‌های اقتصادی در پی خواهد داشت. اکنون آیا این حرکت مطابق با آنچه مردم فکر می کردند حرکت می کند؟ من هم اینچنین فکر میکنم.”

پیش از نشست بعدی MPC در 15 دسامبر، اقتصاددانان شهری شرط می‌بندند که تهاجمی‌ترین چرخه انقباض بانک مرکزی در دهه‌های اخیر همچنان ادامه دارد، زیرا این بانک برای حذف تورم 11 درصدی از سیستم مبارزه می‌کند. اقتصاددان هندی الاصل که در دفتر کارش در خیابان Threadneedle با پوشش بلوط نشسته است، از نحوه رای دادن خود خجالت زده است. با این حال، واضح است که یک “نقطه توقف بهینه” نزدیک است و سرمایه گذاران با پیش بینی نرخ 4.5٪ در سال آینده از خود جلوتر می روند. او می‌گوید: «بازار احتمالاً آسیب‌هایی را که ممکن است به اقتصاد بریتانیا وارد کند، دست کم می‌گیرد.

Dhingra از دو رای اول خود از زمان پیوستن به MPC استفاده کرده است تا رویکرد محتاطانه‌تری نسبت به بسیاری از همکارانش – از جمله اندرو بیلی، رئیس بانک – برای حمایت از سرعت پایین‌تر افزایش نرخ‌ها به کار گیرد. این بدان معنا نیست که او از آسیب تورم بالا راضی است.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم با توجه به اینکه مردم با شوک‌های نفتی قبلی مقایسه می‌کنند و چه آسیب‌هایی به اقتصاد وارد کرده‌اند، برای افرادی مثل من باید فکر کنیم که چه آسیب‌هایی به استانداردهای زندگی مردم وارد شده است.» .

فکر نمی‌کردم درباره فقر سوختی و فقر کودکان در این کشور بشنوم. فکر می کردم پشت سر من است و از هند می آید. اما این واقعیت که ما امروز آن را می شنویم، کاملاً غم انگیز است.»

دینگرا که در حدود 100 مایلی شمال دهلی در شهر ساهارانپور در اوتار پرادش بزرگ شد، از والدینی متولد شد که پس از تجزیه هند در سال 1947 از پاکستان پناهنده شده بودند. امروز آنها صاحب یک تجارت کوچک نساجی هستند که به خرید و فروش ساری و شال می پردازند. او می گوید: «آنها مطلقاً نمی دانند من چه کار می کنم. من باید برای پدرم توضیح می‌دادم که بانک مرکزی هند چه کار می‌کند، چگونه نرخ‌های بهره خود را تعیین می‌کنند، و چگونه این نقشی است که من می‌خواهم داشته باشم.»

او که فارغ التحصیل اقتصاد از دانشگاه دهلی است، قبل از تحصیل در ویسکانسین و پرینستون در ایالات متحده، یک دهه پیش پس از بحران مالی به بریتانیا رفت تا شغل خود را در LSE بپذیرد.

با توجه به کار آکادمیک برجسته او در مورد برگزیت، دینگرا وقتی تماسی از سوی ریشی سوناک در ماه مه دریافت کرد و از او خواست تا در مجلس نمایندگان آمریکا بنشیند، تعجب کرد، کمتر از دو ماه قبل از استعفای وی از سمت صدراعظم. او و همکارانش در LSE قبل از انتخابات عمومی دسامبر 2019 گزارشی نوشته بودند که در آن استدلال می‌کرد: «از منظر اقتصادی، بهترین سیاست لغو برگزیت خواهد بود».

به عنوان یک کارمند دولتی، او می گوید که دیگر جای او نیست که در مورد تصمیمات دولت اظهار نظر کند. با این حال، تحقیقات او ثابت شده است: «من قرار نیست بحث را با دیگرانی که با دیدگاه ما موافق نیستند باز کنم. [But] اکنون این نسبتاً استانداردی است که در مورد هزینه های برگزیت از این طریق فکر کنیم.»

شواهد بیشتری در مورد آسیب هفته گذشته ظاهر شد، در یک مطالعه از همکارانش در LSE نشان داد که برگزیت تقریباً 6 میلیارد پوند به صورت‌حساب‌های غذایی بریتانیا در دو سال منتهی به پایان سال 2021 اضافه کرده است. تورم غذا و نوشیدنی به بالاترین نرخ خود از سال 1977 رسیده است، اما برگزیت نیز یک عامل است.

سه چهارم مواد غذایی وارداتی در بریتانیا از اتحادیه اروپا می آید. به این معنی که طبیعتاً اگر موانع غیرتعرفه‌ای شروع شود، ما شاهد آن خواهیم بود – نه به طور کامل، اما تا حدی – در قیمت مواد غذایی آشکار می‌شود.»

با این حال، دینگرا بیشتر نگران کندی اقتصاد بریتانیا است. خانوارهایی که با افزایش قبوض غذا و انرژی دست و پنجه نرم می کنند، شروع به مهار هزینه ها کرده اند. تولید ناخالص داخلی در سه ماهه سوم 0.2 درصد کاهش یافت و احتمالاً برای دومین سه ماهه متوالی در ماه های پایانی سال 2022 دوباره کاهش می یابد – تعریف فنی رکود.