هند وست امید به پیروزی را حفظ می کند، زیرا اولین آزمون در برابر استرالیا در روز پایانی سر می زند | تیم کریکت استرالیا

یک کشتی روز چهارم، اولین آزمون بین استرالیا و هند غربی را به تدریج به سمت پایان حرکت داد، زیرا استرالیا باید بدون بولینگ کاپیتان پت کامینز در مسابقه‌ای که خفاش همچنان برتر از توپ بود، کار می‌کرد.

مارنس لابوشاگن دو قرن را در رساندن استرالیا به اعلامیه 182-2 به پایان رساند و هند وست را پنج جلسه برای زنده ماندن و هدف دویدن 498 قرار داد. مشارکت افتتاحیه 116 دونده باعث شد بازدیدکنندگان به راه بیفتند که کاپیتان هند غربی کرایگ براتویت آن را به یک مسابقه تبدیل کرد. قرن خودش درست قبل از کنده ها. او تیمش را روی 192-3 معلق نگه داشته بود.

وست هند روز را امیدوارکننده آغاز کرد و آلزاری جوزف، بازیکن سرعتی، تهدیدآمیزترین طلسم خود را در این مسابقه انجام داد. او 10 کیلومتر در ساعت به سرعت خوانش از اولین اینینگ ها اضافه کرد، همراه با یک حمله کوتاه که دیوید وارنر با متانت بیشتری نسبت به لابوشاگن اداره کرد.

شماره 3 استرالیا یک جفت جسور جوزف را برای شش تصادفی و سپس دیگری را در کلاه خود قرار داد تا خندق را بگیرد. اما با ضربه زدن روی 19، تکرارها یک میلی متر فاصله بین پاشنه کاسه ساز و رنگ چین جلویی را نشان دادند.

لابوشاگن پس از افزودن به دوره طولانی مهلت، به دوره طولانی مدت دویدن اضافه کرد. آتش به همان سرعتی که شعله ور شده بود از حمله هند غربی خاموش شد. ساییدگی ضرر داشت: کایل مایرز با کتف درد از بازی خارج شد، کمر روچ با مشکل پا پس از بولینگ سه اور مسابقه را ترک کرد، جیدن سیلز خسته به نظر می رسید و جیسون هولدر قبل از بازگشت برای درمان رفت.

وارنر در فاصله کوتاهی از چرخش روستون چیس به مدت 48 گرفتار شد، اما استیو اسمیت دوباره به لابوشاگن پیوست. همانطور که در اولین مسابقات، به زودی احساس می شد که بازدیدکنندگان منتظر هستند تا استرالیا تصمیم بگیرد که تمام شده است.

آن لحظه به وقت استراحت ناهار رسید، در آن زمان اسمیت 20 بازی را از دست داد و لابوشاگن 104 شکست ناپذیر را به دست آورد تا با 204 خود در اینینگ اول جفت شود.

او با نزدیک شدن به شکست و نقطه عطف در پشت سر هم از نظر تهاجمی رشد کرد و طول هولدر را هدف گرفت و برای یک شش مستقیم بزرگ به چیس ضربه زد. تنها هفت بازیکن در یک مسابقه یک قرن را در کنار یک قرن دوگانه ساخته بودند: یکی از آنها، برایان لارا، از جعبه تفسیر تماشا می کرد. کومار سانگکارا، سونیل گاواسکار، گریم گوچ، گرگ چاپل، داگ والترز یا لارنس رو همگی می‌توانستند تلویزیون را روشن کنند تا نگاهی اجمالی داشته باشند.

با توجه به اینکه به کامینز توصیه شده بود که با عضله چهارگانه دردناک کاسه نکند، استرالیا دلیلی داشت که از اینکه کامرون گرین برای حمایت از استارک و جاش هزلوود حضور داشت، سپاسگزار بود. جفت اصلی خوب شروع کردند، اما تاژنرین چاندرپل در اولین بازی تحت تاثیر قرار گرفت و خلق و خوی خوبی در خروج از بیخ و بن خود نشان داد، در حالی که با خوشحالی در صورت امکان ضربه های کششی را انجام داد. او جلسه دوم را بدون آسیب رساند و در نهایت استارک را در حالی که تلاش می‌کرد برش دهد، به استامپ‌ها برگرداند. او پس از انجام 51 توپ در اولین اینینگ خود، 126 توپ را برای 45 توپ زنده کرده بود.

در آن زمان براتویت از 50 سال گذشته بود و به آرامی شروع کرده بود اما به ویژه در برابر ناتان لیون و گرین ماجراجویانه‌تر می‌شد. او Shamarh Brooks را در طول راه از دست داد، کسی که به توپ مستقیم لیون ضربه زد تا لیز بخورد، اما ضربه رفت و برگشت براتویت به اسپینر، سلاح اصلی او در حرکت به سمت سه رقم بود. به همین ترتیب بود که او نقطه عطف خود را بالا برد، به نشانه شادی در میان سایه‌های زمین می‌پرید، چوب خود را گم می‌کرد، سعی می‌کرد آن را برای سلام و احوالپرسی بیاورد قبل از اینکه به زمین خود برگردد، در حالی که لیون با تلاش برای فرار به شوخی می‌گفت.

با این حال، لیون دو توپ بعد، با استفاده از جهش سطح پرث، با استفاده از جهش سطح پرث، جرمین بلک‌وود را به ساق پای کوتاه خود به مدت 24 توپ رساند. پایین آوردن یک دست پوچ به زمین، البته چیزی جز لابوشاگن نبود. اعتصاب نهایی همه چیز را کاملاً به نفع استرالیا متمایل کرد، مایرز دردناک در روز آخر از سر گرفت و همه کاره‌ها او را دنبال کردند، در حالی که کامینز ممکن است پس از یک استراحت شبانه به بولینگ بازگردد. اما با وجود براتویت با 101 بازی، و بازی خوب زمین با 306 دوش برای پیروزی، وست هند ممکن است کمی رویاپردازی کند. استرالیا بسیار راحت تر خواهد خوابید.