به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیچیزی که هدف را ایجاد کرد لمس بود. یکی از آن لمسهایی است که لیونل مسی آنقدر توپ را به دام نمیاندازد یا آن را نمیکشد، بلکه اجازه میدهد بیاید و لانه کند و مانند یک گربه پیر و دوست داشتنی روی پنجهاش بخوابد.
هنوز شش لمس دیگر باقی مانده بود تا توپ در پشت تور مت رایان در حال چرخش باشد. اما این لمس بود که ساعت را تنظیم کرد، زیرا توپ از روی ضربه ایستگاهی خود به مسی روی خط لمسی باز شد.
بلافاصله میتوانستید ببینید که مسی آن موج آشنای ایستا را احساس کرده است، اعداد را در حال چرخش دیدهاند، فضاها شروع به خمیازه میکنند. اغلب گفته می شود که فوتبالیست ها عکسی را در سر دارند. مسی در آن بالا مجموعهای بزرگ از صفحههای کنترل ترافیک هوایی دارد، چشماندازهای جایگزینی از آینده که میتوانید در آن جابجا شوید و آنها را زیبا کنید.
لمس توپ را جلوی او چرخاند، به اندازه ای که نزدیکترین پیراهن استرالیا را به قوس او بکشاند. این یک اشتباه بود. به سمت مسی فرار نکن دریبل زدن او این روزها نوعی اثر پرتابی جودو است که از حرکت حریف برای زدن ترامپولین به فضا استفاده می کند.
مسی با ضربه تند تیز دور شد. الان وقت داشت مسی یک نوع پیش نمایش از این چیزها را دریافت می کند، شکل ها را قبل از هر کس دیگری می بیند، مانند یک هنرمند سنگفرش که از چهار خط گچی نوتردام را به یاد می آورد. او توپ را در اختیار الکسیس مک آلیستر گذاشت، سپس در یک خط مستقیم به سمت چیزی که میدانست بعد از آن اتفاق میافتد سرعت گرفت.
مک آلیستر توپ را در اختیار نیکلاس اوتامندی قرار داد. لمس او ناشیانه بود، اما اوتامندی احساس کرده بود که چیزهایی شروع به اتفاق میکنند. او یک تکان کوچک و زیبا به سمت عقب انجام داد، مانند مردی که از اسپری کامیونی که در حال عبور است می پرد.
مسی توپ را گرفت و وقت داشت تا یک قدم دیگر بردارد، در حالی که می دوید کمی باسنش را باز کند، حرکتی که در گام هایش پنهان بود، اما به اندازه ای بود که توپ را در سمت راست رایان، در گوشه دور و دور از دسترس او راحت کرد. استادیوم احمد بن علی از سه طرف موجی از سر و صدا را فرا گرفت، آن صدای کاملاً فوتبال آرژانتینی، فریاد شناسایی و همچنین شادی.
20 دقیقه بعد از نیمه دوم، در حالی که آرژانتین 2-0 بعد از توپ ربایی لذت بخش جولیان آلوارز به پایان رسید، مسی کاری برای سرگرمی انجام داد، به نوعی از بهترین ضربه ها عبور کرد. با گرفتن توپ در دایره وسط، او تصمیم گرفت به دویدن ادامه دهد و ارواح نیوکمپ را تجسم کند، آن معجزه موجدار و پرآب و بهار. او فضا را تمام کرد، لبخند زد، به عقب برگشت، در حالی که بن علی از فرصت استفاده کرد و نام او را خواند.
و این موضوع در مورد مسی است. اکنون هر بازی نوعی رولت روسی است. روی چکش کلیک کنید. این همان است؟ این احساس خطر، ترس از اینکه ممکن است این آخرین بازی مسی در این مرحله باشد، اکنون به مرحله یک چهارم نهایی قطر 2022 خواهد رفت.
آرژانتین تا کجا میتواند او را در این زمینه پیش ببرد؟ در اینجا آنها گاهی اوقات خود را نگه می داشتند، تقریباً از دیگران فرار می کردند. استرالیا سرسخت بود، نتیجه را به 2-1 رساند و احساس خواهد کرد که بهترین خود را نشان داده است. آرژانتین نقاط ضعف خود را دارد. اما آنها همچنین در مورد خود احساس گرما دارند. آنها در اینجا به 4-3-3 بازی لهستان ادامه دادند که ممکن است به عنوان یک تغییر گام برای این تیم باشد.
در آخرین جام جهانی، آرژانتین مطیع مسی بود، تیمی که برای خدمت به پادشاه خورشید خود ساخته شده بود، زبالهدانی برای شاهزاده در میان آنها. مسی تقریباً خنثی شد، همچنان مرکز این بوروکراسی امپراتوری.
به عنوان یک 9 کاذب در این تیم، او به سادگی یک بازیکن آزاد است، با سه موش هافبک متخصص پشت سر، دونده جلو، و در وسط این گوی، بیننده، مغز شناور.
استادیوم احمد بن علی یک چیز سبک وزن، سرگرم کننده و گازدار است که در پارکینگ سرریز مرکز خرید قطر ریخته شده است. به نظر می رسد یک تزئین کیک عروسی غول پیکر، یا شاهانه ترین پیست یخ پاپ آپ جهان.
اختلاط با هواداران آرژانتینی در اینجا تضاد جذابی داشته است. در میان این همه سطوح درخشان، اینجا چیزی نامنظم و ناهموار است. فوتبال آرژانتین فقط پرشور یا میهن پرستانه نیست. عبادی است. و اینجا زمین مملو از پیراهنهای آبی و سفید بود، با آن آهنگهای آشنا، موج گرم سروصدا.
وقتی بازی شروع شد، مسی را میتوان دید که دستهایش را تکان میدهد، شل میشود، انگار همین الان به ذهنش رسیده بود که میخواهد تمرینی انجام دهد. کمی راه رفت. او کیلومترها جلوتر از بقیه اعضای تیمش قرار گرفت، دودکششوی کوچک، خمیده و گشاد با پیراهن در بالای درخت.
گراهام آرنولد دوست دارد موقعیت را کوچک جلوه دهد، آن را به امکانات ساده انسانی، اراده، میل و گرفتن لحظه تقلیل دهد. او در مورد «DNA Aussie» صحبت میکند، یک نوع اسکتیک شاد و جنگجویانه. استرالیا در اینجا جنگید، اما آرژانتین به اندازه کافی مقاومت کرد. و اکنون سه بازی از قله فاصله دارند.
یکی دیگر از جنبه های قابل توجه عشق در پایان بود که مسی جشن ها را رهبری می کرد، احساسی که لحظه را گرامی داشت و در آن قفل شد. همیشه اینطور نبوده است. هیچ فوتبالیست دیگری تا این حد در معرض تابش خیره کننده قرار نگرفته است، تا این حد بی وقفه دیده، تجزیه و تحلیل، مورد احترام و غرق در نور قرار نگرفته است. یکی دیگه پایین اما ممکن است فقط چند چرخش دیگر از محفظه قبل از انجام این کار وجود داشته باشد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.