آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
پاخراج 800 دریانورد توسط &O Ferries یک ماجرای بی رحمانه و بی رحمانه بود. کارکنان بدون هشدار شغل خود را از دست دادند. اولین تصوری که بسیاری داشتند زمانی بود که شروع به تماشای یک پیام ویدیویی شرکتی کردند. برخی از آنها توسط گاردهای امنیتی که کلاه بر سر داشتند و دستبند به دست داشتند از کشتی پیاده شدند. اتحادیه‌ها گفتند که P&O کارکنان قراردادی با حقوق کمتر از خارج را برای جایگزینی آنها استخدام کرده است. این خیانت به نیروی کاری است که بریتانیا را در طول همه گیری همه گیر تامین کرد.
اگر امروز چهره ای غیرقابل قبول از سرمایه داری وجود داشت، آن را شیخ محمد بن راشد آل مکتوم، امیر دبی و رئیس میلیاردر دولتی که مالک و کنترل P&O است، می پوشید. پیتر هبلتویت، مدیر اجرایی اپراتور کشتی، که سومین کار در سه سال اخیر است، گفت که این شرکت مجبور است کارگران را اخراج کند و خدمه ارزان‌تری را جایگزین آنها کند تا زنده بماند. این انباشته نمی شود. مالک P&O، DP World، اپراتور دولتی بنادر، سرشار از پول نقد بود و می توانست به درستی به ملوانان پرداخت کند. در این ماه، DP World سود 896 میلیون دلاری (751 میلیون پوند) در سال 2021 را اعلام کرد که از 846 میلیون دلار در سال 2020 افزایش یافته است.
اخراج های دسته جمعی احتمالاً حتی قانونی هم نیستند. این شرکت اخطار قانونی 45 روزه از قصد خود را به وزرا نداد. عدم انجام این کار یک است جرم جنایی. به نظر می رسد آنچه P&O سعی کرده انجام دهد، ارائه بسته های غرامتی است که به نظر می رسد راه خود را از تعهدات قانونی شرکت، مانند کارکنان مشاور، پرداخت کند. این احتمالاً برای جلوگیری از درخواست اتحادیه‌های کارگری برای توقف اخراج‌ها انجام شده است. چنین سوپ هایی با مردمی که می دانند P&O به شیوه ای بی رحمانه، غیرانسانی و غیراخلاقی عمل کرده است، شسته نمی شوند.
دولت نباید به چنین اقداماتی چراغ سبز نشان دهد. با این حال، منشی حمل و نقل، گرانت شاپس، از سرزنش شرکت فراتر نرفته است. یکی از وزیران جوان پیشنهاد کرد P&O باید 10 میلیون پوند مرخصی نقدی را که گرفته بود پس بدهد. بدون تحریم معنادار، وزرا دست‌های خود را از این ماجرا می‌شویند و در واقع به یک دولت خارجی اجازه می‌دهند کارگران در بریتانیا را از مشاغل امن اخراج کند و کارکنان آژانس را جایگزین آنها کند. اگر بوریس جانسون آماده است حقوق استخدامی را برای کارگرانی که در خلیج فارس رنج می‌برند پایین بیاورد، اینقدر به وعده‌هایی مبنی بر این که بریتانیا پس از برگزیت «بهترین مکان در جهان برای کار» خواهد بود.
صاحبان P&O’s Dubai می توانند مجبور شوند کار درست را انجام دهند و 800 دریانورد را دوباره استخدام کنند. وزیران ممکن است تهدید کنند که به دو قرارداد فریپورت که با DP World بسته است، پایان خواهند داد، مگر اینکه P&O لغو شود. به آقای جانسون یک روز قبل از اجرای برنامه‌های شرکت – درست زمانی که جلساتش در امارات متحده عربی را ترک می‌کرد، از قبل هشدار داده شد. فکر کردن به این که در آنجا به او گفته شده است زیاد نیست. به هر حال شیخ محمد نخست وزیر امارات است. آقای جانسون به دنبال کمک بود تا قیمت نفت را کاهش دهد. اگر او معیشت کارگران را با چند بشکه نفت معاوضه کند، معامله‌ای کثیف خواهد بود.
شاید آقای جانسون فکر میکند که اتحادیه‌های کارگری بریتانیا باید قبل از شروع تورم مجبور به تسلیم شوند. شاید او فکر میکند که DP World حق داشت از یک قرارداد ۱۴۷ میلیون پوندی برای حمایت از گلف اروپایی حمایت کند در حالی که کسری ۱۴۶ میلیون پوندی در صندوق بازنشستگی P&O وجود دارد. بازنشستگان او ممکن است استدلال کند که دبی در برابر آسیب های شهرت ناشی از کمپینی که این امارت را با تصمیمات سمی اتخاذ شده توسط مدیران مستقر در بریتانیا مرتبط می کند، نفوذناپذیر است. اما تاکتیک های قلدری دهه 1980 را نمی توان امروز احیا کرد. دنیا پیش رفته است. وقتی کسانی که شرکت‌ها را دارند یا اداره می‌کنند، بی‌توجه به هزینه‌های کارکنان فعلی و سابق خود، خود را به طرز اسراف‌آمیزی غنی می‌کنند، اعتماد از بین می‌رود و خود سرمایه‌داری در معرض تهدید قرار می‌گیرد. درمان این بیماری مستلزم شرمساری عمومی P&O و صاحبان آن – و همچنین تهدیدهای متعاقب آن است. ملوانان باید دوباره به کار خود بازگردند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
