به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیترمز دستی را بردارید این نسل طلایی بازیکنان هجومی را آزاد کنید! در جام جهانی که گاهی احساس میشود توییتر خستهکنندهای درباره تفاوتهای دیدگاهها و اینکه چه کسی حق دارد از چه کسی انتقاد کند، احساس میکند که برخی چیزها در هر کجا که هستید به طرز اطمینانبخشی یکسان هستند، دلگرم کننده است.
سروصدای ایلیمان ندایه شاید به اندازه جیمز مدیسون پر سر و صدا نبوده، اما آلیو سیسه، مانند روزنامه سنگالی. روزانه به بیان آن، «هر روز به خاطر انتخابهای تاکتیکیاش، کاریکاتور محافظهکاریاش میپرداخت».
سیسه در سال 2015 منصوب شد، یک سال قبل از اینکه گرت ساوتگیت سرمربی انگلیس شود. او نیز بر پیشرفت پیوسته نظارت داشته است و او نیز با حملاتی روبرو شده است که به همان اندازه که ریشه در آشنایی و خستگی دارد به همان اندازه واقعیت دارد. اما در اوایل سال جاری سیسه سنگال را به اولین قهرمانی جام ملت های آفریقا در تاریخ خود هدایت کرد. هر کار دیگری انجام دهد، به آن رسیده است. دیگر در مورد اعتماد به فرآیند نیست: این روند ثابت شده است. موفقیت را به خاطر بسپار
این احساس وجود داشت که زمان سنگال نزدیک است. آنها در یک چهارم نهایی جام ملت ها در سال 2017 در ضربات پنالتی مغلوب کامرون شدند و سادیو مانه ضربه تعیین کننده را از دست داد. آنها به جام جهانی 2018 راه یافتند و پس از غلبه بر لهستان، تنها به این دلیل که رکورد انضباطی آنها بدتر از ژاپن بود، پس از شکست لهستان، در مرحله گروهی حذف شدند. آنها در سال 2019 به فینال جام ملت ها رسیدند و یک بر صفر مغلوب الجزایر شدند.
اگر آن جزر و مد در سیل گرفته نشده بود، پس چه؟ زندگی کم عمق و بدبختی، زاری از بخت از دست رفته؟ درست قبل از جام جهانی، مانه از احساس فشار واقعی برای اولین بار در جام ملتها در کامرون امسال صحبت کرد، از اینکه نمیتوانست بخوابد، از این احساس که اگر این تیم سنگال نتواند کاری را که تیم سال 2002 انجام میداد انجام دهد. موفق نشدند و برای اولین بار قهرمان مسابقات شدند، شاید هرگز نتوانند.
آنها این کار را کردند، مانه در ضربات ضربات مقابل مصر پنالتی تعیین کننده را به گل تبدیل کرد. درود، سیسه! سپس مانه همان کار را در برابر همان حریف در پلی آف برای صعود به جام جهانی انجام داد. با این حال، تصوری که او ایجاد کرد این بود که قهرمانی در جام ملتها اولویت است، هر پیشرفتی در جام جهانی یک امتیاز است، حتی اگر میل به ایجاد زمینه جدیدی برای تیمهای آفریقایی وجود داشته باشد تا یک دور جلوتر از سنگال بروند. سال 2002 و رسیدن به نیمه نهایی.
صعود سنگال یک پیروزی برای نادرترین چیزها در فوتبال آفریقا، تفکر بلندمدت بوده است. سیسه هفت سال پیش سرمربی ملی شد، اما کار او با این گروه از بازیکنان سه سال زودتر از زمانی که او کمک مربی یک تیم المپیکی بود آغاز شد که شامل مانه، ادریسا گویه و چیخو کویاته بود.
با توجه به اینکه مانه پس از عمل جراحی بهبود می یابد، گوئه به حالت تعلیق درآمده و کویاته همچنان با مصدومیت همسترینگ دست و پنجه نرم می کند، بعید است که هیچ یک از این سه نفر مقابل انگلیس بازی کنند، اما سیسه گواهی می دهد که سنگال ممکن است به دلیل غیبت آنها ضعیف نشود.
سنگال حتی بدون مانه و در بیشتر مرحله گروهی، کویاته، در قطر تاثیرگذار بوده است. آنها در برابر هلند به شدت غیرقابل نفوذ بودند – به افتخار آنها این است که بازی حس جام ملت ها را داشت – قبل از اینکه با تردید ادوارد مندی در شش دقیقه مانده به پایان بازگردد.
یک دوره در نیمه دوم مقابل قطر بود که سنگال تحت فشار قرار گرفت – و مندی یک مهار قابل توجه انجام داد – اما آنها قبلاً 2-0 پیش بودند و در راه رسیدن به یک برد راحت بودند. در مقابل اکوادور، اگرچه آنها مالکیت توپ را واگذار کردند در حالی که در نیمه دوم 1-0 پیش بود، گل تساوی یک چیز غافلگیرکننده بود، نتیجه سردرگمی در حین دفاع از کرنر در حالی که یوسف سبالی روی تیرک دروازه باقی ماند و بقیه به بیرون رانده شدند. آنها پس از به دست آوردن مجدد برتری، اکوادور را با سهولت نسبی در دست داشتند.
تجربه جام ملت ها شاید به نفع سنگال در قطر بوده است. سازگاری رویکرد به این معنی است که بازیکنان نقش خود را می دانند. مانه گفت: ما تیم خود را داریم. وقتی فشار می دهیم، می دانیم که چگونه پرس کنیم، وقتی عقب می افتیم، می دانیم که چگونه پرس کنیم و سپس ضد بازی می کنیم.
سنگال تا حدودی بهترین پرس در جام ملت ها بود. در هفت بازی آنها دو بار گل خوردند. از این نظر، نداشتن کلین شیت در جام جهانی پس از پنج بازی در کامرون، شاید یک نگرانی جزئی و فرصتی برای انگلیس در روز یکشنبه باشد. اگر نقصی در آنجا وجود دارد، ممکن است مربوط به غیبت دیگری باشد.
تلاش های سالیو سیس از دفاع چپ بخش عمده ای از برنامه تهاجمی سنگال در جام ملت های آسیا بود، اما او در 33 سالگی از زمان ترک نانسی در تابستان بدون باشگاه بوده و در ترکیب قرار نگرفت. در مقابل هلند، Abdou Diallo از RB Laipzig در پست دفاع چپ عمل کرد، اما او به طور طبیعی بازیکنی آینده نگر نیست و در یک هشت سال حرفه ای 7 پاس گل برای باشگاه و کشور ثبت کرده است. مصدومیت او را در دقیقه 61 مجبور کرد و اسماعیل یاکوبس از موناکو هدایت تیم را برعهده گرفت. او نیز به مراتب راحت تر از سیس جلو می رود.
اما تصمیمات تاکتیکی تنها بخشی از یک تصویر گسترده تر است. مانند ساوتگیت، بزرگترین نقطه قوت سیسه ممکن است توانایی او در جلوگیری از سر و صدایی باشد که همیشه اطراف را احاطه کرده و به اصولش پایبند باشد. او به طور قابل توجهی در این تورنمنت محفوظ بوده است و به ال حاجی دیوف، کمک مربی و مشاور ویژه ورزش رئیس جمهور سنگال، مکی سار، اجازه داده است تا صحبت های زیادی انجام دهد.
این تصمیم عاقلانه دیگری به نظر می رسد: دیوف در صحبت کردن خوب است و حضور او حس تداوم را با 2002 تقویت می کند، طرفی که الهام بخش بسیاری از این نسل بود. تقدیم برد مقابل اکوادور به پاپا بوبا دیوپ، در دومین سالگرد مرگش، کاملا طبیعی بود.
سیسه و ساوتگیت مردان بسیار متفاوتی از پیشینههای بسیار متفاوت هستند که مسئولیت تیمهای بسیار متفاوتی را بر عهده دارند، اما اصول مدیریت آنها مشابه است. هر دو به دلیل پایبندی به اصول خود مورد انتقاد قرار گرفته اند. تفاوت بزرگ این است که سیسه جام خود را در اختیار دارد، در حالی که ساوتگیت هنوز منتظر اعتبار اوست.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.