نیروی هوایی آمریکا از بمب افکن جدید رادارگریز در بحبوحه رقابت تسلیحاتی با چین رونمایی کرد

جدیدترین بمب افکن رادارگریز با قابلیت حمل اتمی آمریکا پس از سال ها توسعه مخفیانه و به عنوان بخشی از پاسخ پنتاگون به نگرانی های فزاینده در مورد درگیری آینده با چین، اولین خود را انجام داد.

B-21 Raider اولین هواپیمای بمب افکن جدید آمریکایی در بیش از 30 سال گذشته است. تقریباً تمام جنبه های برنامه طبقه بندی شده است.

مردم اولین نگاه خود را از Raider در مراسمی کاملاً کنترل شده در کارخانه 42 نیروی هوایی ایالات متحده در پالمدیل کالیفرنیا در روز جمعه دیدند.

با پروازی از سه بمب افکن که هنوز در خدمت هستند آغاز شد: B-52 Stratofortress، B-1 Lancer و B-2 Spirit. سپس درهای آشیانه به آرامی باز شد و B-21 تا حدی از ساختمان خارج شد.

لوید آستین وزیر دفاع گفت: «این فقط یک هواپیمای دیگر نیست. این تجسم عزم آمریکا برای دفاع از جمهوری است که همه ما آن را دوست داریم.»

B-21 بخشی از تلاش‌های پنتاگون برای مدرن‌سازی هر سه شاخه هسته‌ای است – از جمله موشک‌های بالستیک هسته‌ای سیلو پرتاب و کلاهک‌های زیردریایی – در حالی که از کمپین‌های ضد تروریسم در دهه‌های اخیر برای مقابله با ارتش سریع چین جابجا شده است. مدرنیزاسیون

پنتاگون در این هفته اعلام کرد که چین در مسیر دستیابی به 1500 سلاح هسته‌ای تا سال 2035 است و دستاوردهای این کشور در قابلیت‌های مافوق صوت، جنگ سایبری و فضایی «پیامدترین و سیستماتیک‌ترین چالش برای امنیت ملی ایالات متحده و نظام بین‌المللی آزاد و آزاد» است. گزارش سالانه چین

دبورا لی جیمز، وزیر نیروی هوایی گفت: «ما برای قرن بیست و یکم به یک بمب افکن جدید نیاز داشتیم که به ما اجازه دهد تهدیدهای بسیار پیچیده تری را مانند تهدیداتی که می ترسیم روزی از سوی چین (و) روسیه با آن مواجه شویم، بپذیریم. زمانی که قرارداد Raider در سال 2015 اعلام شد.

ارائه جزئی از B-2 در برابر چشمان کنجکاو محافظت می کند

کتی واردن، مدیر اجرایی Northrop Grumman Corp. که در حال ساخت بمب افکن است، گفت: در حالی که Raider ممکن است شبیه B-2 باشد، پس از ورود به داخل، شباهت ها متوقف می شود.

واردن گفت: “روش عملکرد داخلی آن در مقایسه با B-2 بسیار پیشرفته است، زیرا این فناوری از نظر قابلیت محاسباتی بسیار پیشرفت کرده است که اکنون می توانیم در نرم افزار B-21 تعبیه کنیم.”

آستین گفت که تغییرات دیگر شامل مواد پیشرفته ای است که در پوشش ها استفاده می شود تا شناسایی بمب افکن را سخت تر کند.

آستین می‌گوید: «پنجاه سال پیشرفت در فن‌آوری کم‌مشاهده در این هواپیما انجام شده است. حتی پیشرفته‌ترین سیستم‌های پدافند هوایی برای شناسایی یک B-21 در آسمان مشکل دارند.»

به گفته چندین تحلیلگر دفاعی، پیشرفت‌های دیگر احتمالاً شامل روش‌های جدید برای کنترل انتشار گازهای گلخانه‌ای الکترونیکی است، بنابراین بمب‌افکن می‌تواند رادارهای دشمن را جعل کند و خود را به عنوان یک شی دیگر مبدل کند و استفاده از فناوری‌های پیشرانه جدید.

واردن گفت: “قابلیت مشاهده بسیار پایین است.” شما آن را خواهید شنید، اما واقعا آن را نخواهید دید.

Six Raider در حال تولید است. نیروی هوایی قصد دارد 100 فروند بسازد که می تواند سلاح های هسته ای یا بمب های متعارف را مستقر کند و می تواند با یا بدون خدمه انسانی مورد استفاده قرار گیرد.

B-2 همچنین قرار بود ناوگانی متشکل از 100 هواپیما باشد، اما نیروی هوایی ایالات متحده تنها 21 فروند از آن را به دلیل هزینه های بیش از حد و تغییر محیط امنیتی پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی ساخت.

به دلیل نیازهای قابل توجه تعمیر و نگهداری بمب افکن قدیمی، تعداد کمتری از آن در هر روز آماده پرواز هستند.

واردن گفت که B-21 Raider که نام خود را از Doolittle Raid 1942 بر فراز توکیو گرفته است، برای افزایش برد خود کمی کوچکتر از B-2 خواهد بود. اولین پرواز خود را تا سال 2023 انجام نخواهد داد.

با این حال، واردن گفت که نورث روپ گرومن از محاسبات پیشرفته برای آزمایش عملکرد بمب افکن با استفاده از یک دوقلو دیجیتالی استفاده کرده است، یک کپی مجازی از نمونه ای که روز جمعه رونمایی شد.

پایگاه نیروی هوایی الزورث در داکوتای جنوبی اولین برنامه آموزشی و اسکادران بمب افکن را در خود جای خواهد داد، اگرچه انتظار می رود بمب افکن ها نیز در پایگاه هایی در تگزاس و میسوری مستقر شوند.

آخرین تفاوت قابل توجه در خود اولین بازی بود.

در حالی که هر دو در پالمدیل عمومی شدند، B-2 در سال 1988 در میان هیاهوهای عمومی در فضای باز قرار گرفت. با توجه به پیشرفت‌هایی که در ماهواره‌های نظارتی و دوربین‌ها انجام شد، Raider فقط تا حدی در معرض دید قرار گرفت و سیستم‌های پیشرانه و حسگرهای حساس خود را در زیر آشیانه نگه داشت و از چشم‌های بالای سر محافظت کرد.

واردن گفت: «جادوی سکو چیزی است که شما نمی بینید.»