تاکتیک‌های شرورانه روسیه در اوکراین تنها برای آشکار کردن بیشتر نقاط ضعف این کشور عمل می‌کند | روسیه

کرملین فکر می کرد که در عرض چند روز سراسر اوکراین را فرا خواهد گرفت و کیف را تصرف خواهد کرد.

اکنون که بیش از 9 ماه از جنگ فاجعه بار با اوکراین می گذرد، استراتژی جدید روسیه برای هدف قرار دادن زیرساخت هایی که نور، گرما و آب را به میلیون ها خانه اوکراینی می آورد، ضعف خود روسیه و استیصال آن را در برابر مقاومت سرکش اوکراینی آشکار کرده است.

ناتوانی روسیه – و میزان تخریبی که مسکو علیه سرزمینی که از آن خود می داند – به بیانیه های رسمی درز کرده است، حتی در شرایطی که کرملین می خواهد اوکراین را در یک وضعیت وخیم در آستانه زمستانی تلخ رها کند.

در لحظاتی، مقامات روسی تخریب شهرهای اوکراین و استراتژی آن را با جنگ جهانی دوم مقایسه می‌کنند و تقریباً این استراتژی را مانند زمین سوخته به تصویر می‌کشند.

در یک کنفرانس مطبوعاتی روز پنجشنبه، از سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه، سوال سختی در مورد بمباران خرسون توسط روسیه پرسیده شد، شهری که مدعی بود در سپتامبر ضمیمه آن شده و سپس در نوامبر از آن فرار کرد و اکنون مرتباً از سراسر سواحل این کشور گلوله باران می کند. رودخانه دنیپرو

چگونه می‌توانید حملات موشکی به جمعیت غیرنظامی، زیرساخت‌ها، محروم کردن مردم از دسترسی به آب و برق، از جمله در منطقه خرسون را که روسیه قلمرو خود می‌داند، توجیه کنید؟» از او پرسیده شد

لاوروف با اشاره به شهر مدرن ولگوگراد که صحنه مرگبارترین نبرد جنگ جهانی دوم بود، پاسخ داد: «شهر استالینگراد قلمرو ما بود. ما چنان به آلمانی ها زدیم که از آنجا فرار کردند.»

استراتژی کنونی کاملاً در تضاد با طرح اولیه روسیسا قرار دارد: یک حمله شوک و ترسناک به کیف و سایر شهرها که به آنها اجازه می دهد ظرف چند هفته کشور و زیرساخت های کلیدی آن را تصرف کنند.

در گزارشی که این هفته توسط موسسه خدمات سلطنتی بریتانیا (RUSI) منتشر شد، آمده است: «این کمپین زیرساخت‌های حیاتی مانند نیروگاه‌ها و راه‌آهن‌ها را هدف قرار نخواهد داد، زیرا این زیرساخت‌ها برای برنامه‌های روسیه برای اشغال کشور حیاتی بودند». دستورات گرفته شده از نیروهای روس در حال عقب نشینی حذف رهبری سیاسی اوکراین در درجه اول وظیفه سرویس های ویژه روسیه خواهد بود. تلاش دیگری که به نیروهای ویژه و نیروهای حمله هوایی روسیه اختصاص داده شد، تصرف نیروگاه ها، فرودگاه ها، منابع آب، بانک مرکزی و پارلمان اوکراین بود.

اکنون به نظر می رسد که برعکس این موضوع صادق است. در حالی که حملات روسیه به زیرساخت های نیرو برای نشان دادن قدرت طراحی شده است، اما مدت کوتاهی پس از عقب نشینی روسیه از شهرها و شهرهای کلیدی در جنوب شرق اوکراین، با این وجود ضعف آشکار روسیه در زمستان را آشکار می کند.

ولادیمیر پوتین از حملات علیه زیرساخت های اوکراین دفاع کرده و به دنبال آن است که آنها را با حملات ادعایی اوکراین در مناطق مرزی روسیه و انفجار اخیر در پل کرچ برابری کند.

او روز جمعه در یک گفتگوی تلفنی به اولاف شولز، صدراعظم آلمان گفت که این حملات “پاسخی اجباری و اجتناب ناپذیر به حملات تحریک آمیز کیف علیه زیرساخت های غیرنظامی روسیه، از جمله پل کریمه و تاسیسات انرژی” بود.

کارشناسان و مبلغان برجسته روسیه آشکارا اذعان کرده اند که روسیه استراتژی دیگری ندارد: از برنامه ریزی برای تصرف اوکراین، آنها اکنون به سمت طرحی برای فلج کردن کشور رفته اند. آنها اکنون به مردم می گویند که انجام این کار ممکن است مانع از شکست روسیه شود.

مارگاریتا سیمونیان، رئیس RT، با اشاره به شبه جزیره اشغال شده توسط روسیه در سال 2014، گفت: “آنها در حال برنامه ریزی برای تصرف کریمه ما هستند.”

هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که اوکراین در حال برنامه‌ریزی یک عملیات قریب‌الوقوع به سمت کریمه باشد، اگرچه استحکامات در امتداد خط مقدم روسیه در درگیری ظاهر شده‌اند که نشان می‌دهد آنها در تلاش برای حفظ موقعیت خود هستند.

و ما تنها کاری را که می توانیم در این شرایط انجام دهیم انجام می دهیم. ما آنها را بمباران می کنیم. ما هر روز آنها را بمباران می کنیم. زیرساخت های آنها را بمباران می کنیم. خدا می داند که این چیزی نیست که ما می خواستیم. من می دانم که این چیزی نیست که رهبران ما نیز می خواستند.

چه اینطور باشد یا نه، واضح است که روسیه تظاهر به جنگی که با خویشتنداری انجام شده است را کنار گذاشته است. بر اساس برنامه‌های گزارش شده توسط RUSI، روسیه اکنون در قلمروی ناشناخته قرار دارد: سرویس امنیتی FSB آن هرگز به خود زحمت نداد تا در برنامه‌ریزی اضطراری شرکت کند، «و هیچ نتیجه‌ای جز موفقیت خود را متصور نبود».

فروش استراتژی جدید که زیرساخت های غیرنظامی را هدف قرار می دهد، به مردم روسیه دشوارتر است. فردی که سمت مدیریتی را در یک آژانس رسانه ای دولتی اشغال می کند، گفت که سردبیران اکنون تشویق می شوند تا به جای ماندن بر تأثیرات انسانی آنها بر چگونگی تأثیر حملات بر ارتش اوکراین تمرکز کنند.

اما پیام های متفاوتی وجود دارد. مقامات ارشد مانند دیمیتری مدودف، رئیس‌جمهور سابق، آشکارا از فاجعه انسانی پیش روی اوکراین ابراز خرسندی کرده‌اند و نوشته‌اند که ابتدا روسیه باید برنده شود و «سپس ما چراغ‌ها را برطرف می‌کنیم».

با این حال، تشویق کنندگان جنگ در تلویزیون نیز بر بدترین سناریوها تمرکز کرده اند، زیرا روسیه همچنان به تسلیم زمین خود ادامه می دهد و به نظر می رسد پاسخی برای مقابله با پیشروی اوکراینی ندارد.

ولادیمیر سولوویف، مجری محبوب تلویزیونی، به طور مرتب این احتمال را مطرح می کند که روسیه در صورت احساس خطر بودن کریمه، می تواند از سلاح هسته ای استفاده کند.

برخی دیگر از استدلال های مشابه برای تقویت عزم ملی استفاده می کنند و ادعا می کنند که کشور در حال تجزیه شدن است.

“اگر محله دیگری از کیف بدون نور بماند یا ناپدید شود، چه اهمیتی داریم؟” سیمونیان در حین نمایش با سولوویف گفت. او مدعی شد که رهبران روسیه در صورت شکست در جنگ ممکن است با دادگاه لاهه روبرو شوند. منطق او ساده بود: اکنون هیچ بازگشتی برای روسیه وجود ندارد.