وقتی ویلنیوس بنای یادبود دوران استالین را خراب می‌کند، رد و بدل می‌شود

پس از آنکه مقامات محلی در روز پنجشنبه علیرغم دستور سازمان ملل، اقدام به تخریب یک بنای یادبود جنگ جهانی دوم کردند، در ویلنیوس پایتخت لیتوانی درگیری آغاز شد.

منتقدان تصمیم برای حذف بنای یادبود دوران استالین (تصویر بالا) برای سربازان کشته شده ارتش سرخ ادعا می کنند که این تصمیم تفرقه انگیز است و به روسیه یک پیروزی تبلیغاتی می دهد.

اما حامیان می گویند که این یادآوری دردناکی از اشغال لیتوانی توسط شوروی است و باید برای نشان دادن همبستگی با کیف در بحبوحه جنگ روسیه در اوکراین برداشته شود.

پروفسور استانیسلواس توماس، وکیلی که به نمایندگی از کسانی که علیه برکناری درخواست کرده اند، به یورونیوز گفت که این اقدام باعث پیروزی تبلیغاتی مسکو خواهد شد.

پوتین به تخریب این بنای تاریخی نیاز دارد [Antakalnis] او گفت: “آنها عناصر کلیدی فرهنگ روسیه را نابود می کنند، آنها از هیتلر حمایت می کنند.”

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه بارها مدعی شده است که حمله به اوکراین برای محافظت از کشورش در برابر نئونازی های راست افراطی در کیف ضروری است. رد به عنوان “دروغی آشکار و ساده” توسط کارشناسان.

پروفسور توماس گفت که گروه 20 نفری او با جنگ اوکراین مخالف بودند و امیدوارند روزی روسیه توسط رهبر دیگری اداره شود.

مقامات محلی در ویلنیوس با این موضوع مخالفت می کنند و می گویند که بنای یادبود باید به دلایل تاریخی و سیاسی حذف شود.

رمیگیوس شیماشیوس، شهردار ویلنیوس در بیانیه ای به یورونیوز گفت: «زمان حذف یکی از آخرین نمادهای اشغال شوروی از شهرمان فرا رسیده است و این تصمیم همچنین «به عنوان پاسخی به اقدامات نابه جا روسیه گرفته شده است». تجاوز به اوکراین».

وی خاطرنشان کرد که شهرداری ویلنیوس «در طول سال‌ها به طور پیوسته شهر را از نمادهای شوروی – یادبودها، مجسمه‌ها و دیگر یادگارهای ساکنان سابق پاکسازی کرده است.

«بعد از اینکه لیتوانی استقلال خود را به دست آورد، اکثر ویژگی ها حذف شدند [from the USSR] او در سال 1991 گفت.

این کشور کوچک بالتیک در سال 1944 توسط نیروهای روسیه اشغال شد و بخشی از اتحاد جماهیر شوروی شد. برخی از لیتوانیایی‌ها روسیه را به دلیل رکود اقتصادی مقصر می‌دانند و از کنترل سیاسی آن در این دوران انتقاد می‌کنند، اگرچه برخی دیگر اتحاد جماهیر شوروی را مثبت‌تر می‌بینند.

پروفسور توماس در صحبت با یورونیوز نگران بود که برداشتن مجسمه، که قرار است در سه هفته دیگر به پایان برسد، بین اقلیت روسی زبان لیتوانی و جمعیت گسترده تر فاصله ایجاد کند.

او گفت: «این اقدامات جمعیت روسیه را به سمت پوتین سوق خواهد داد. “تو باید [reach out] به جمعیت روسیه در لیتوانی… تا آنها را به ارزش های جامعه اروپایی متقاعد کنید، به جای اینکه ساکنان کشور خود را با هم دشمن کنید».

روسی زبانان دومین اقلیت بزرگ در لیتوانی هستند و حدود 5 درصد از جمعیت را تشکیل می دهند. بسیاری از آنها در کشور متولد و بزرگ شده اند.

کسانی که مخالف این حرکت هستند مدعی هستند که وسایل نقلیه از روی مکان‌های دفن عبور می‌کنند و سنگ قبرها در طول فرآیند برداشتن جابجا می‌شوند و قبرهای کسانی را که در جنگ جهانی دوم (WW2) در جنگ با آلمان نازی جان خود را از دست داده‌اند، هتک حرمت می‌کنند.

«مردم خویشاوندانی دارند که در آن قبرستان هستند […] پروفسور توماس گفت: “این بنای یادبود نشان دهنده اجداد ما، قهرمانان جنگ جهانی دوم، سربازان شجاع است.” اما جنگ در اوکراین ربطی به جنگ جهانی دوم ندارد.

شیماشیوس به شدت این ادعاها را نادرست رد کرد.

او گفت: «هیچ قبر یا سنگ قبری در طول این فرآیند برداشته نمی‌شود و آسیبی نخواهد دید و هرگز قصدی برای انجام این کار وجود نداشته است». “همه عملیات با رعایت تمام مقررات بین المللی انجام می شود. سنگ های تبلیغاتی شوروی به سادگی از قلمرو گورستان برداشته شده و برای نگهداری به مکانی منتقل می شود.”

تخمین زده می شود که حدود 25000 سرباز لیتوانیایی در جنگ جهانی دوم در جنگ در ارتش شوروی و آلمان کشته شده اند.

گورستانی که این بنای تاریخی در آن قرار دارد توسط لیتوانیایی ها به مناسبت سالگرد پایان جنگ استفاده می شود.

پروفسور توماس، که می‌گفت یک یهودی لیتوانیایی است، آنچه را که به‌عنوان ریاکاری در مورد حذف می‌دانست، خواند.

وی مدعی شد که لیتوانی یادبودهایی برای شخصیت های راست افراطی و کسانی که در هولوکاست لیتوانیایی که طی آن نزدیک به 200000 یهودی در سال 1941 قتل عام شدند، ساخته است.

تا اینکه در سال 2019 حذف شد، آکادمی علوم لیتوانی یک لوح یادبود به یوناس نوریکا، که دستور قتل 1800 یهودی را در آن سال صادر کرد، به نمایش گذاشت. او بعداً تا زمان اعدامش در سال 1947 وکیل دادگستری و سازماندهی مقاومت ضد شوروی شد.

در ماه مه، کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد یک اقدام موقت را به اجرا درآورد که باعث شد شهرداری ویلنیوس برداشتن بنای یادبود را به تعویق بیندازد.

به گزارش LRT، یک رسانه لیتوانیایی، گروهی که خود را «روس‌های قومی» می‌نامند، از نهاد سازمان ملل درخواست مداخله کرده بودند.

با این حال، به گفته شیماشیوس، اطلاعات گمراه کننده به سازمان ملل داده شد.

او گفت: «مایه تاسف است که کمیته سازمان ملل توسط افرادی که می‌خواهند برای تحقیر لیتوانی اظهارات اتهام‌آمیز را مطرح کنند، گمراه شده است». «اتهامات آنها درست نیست».

کمیته حقوق بشر از اظهار نظر در مورد این پرونده خودداری کرد.