اسمیت و لابوشاگن در یک روز مهم برای استرالیا، قرن ها را دو برابر می کنند | کریکت

این که مارنوس لابوشاگن می‌تواند یک قرن آزمایشی دوگانه بسازد و همچنان بخشی از روز استیو اسمیت باشد، جای سرگرمی دارد. بنابراین می‌توان در کنار کسی بازی کرد که حرفه‌اش قبلاً بخشی از افسانه است. شماره سه استرالیا ابتدا به نقطه عطف رسید و 204 دوش از هند غربی در پرت گرفت و سرانجام در آخرین مرحله قبل از ناهار روز دوم، چرخش پاره وقت کرایگ بریتویت را پشت سر گذاشت. اما اسمیت بازی را به عنوان بوم خود بر عهده گرفت و از 114 به 200 نرسیده رسید، یک توپ قبل از اینکه براتویت در 99 به تراویس هد بولد بزند و استرالیا 598 برای 4 اعلام کند. وست هند در پایان 74 برای هیچکدام بود.

لابوشاگن پس از اولین روز زندگی‌اش خستگی‌ناپذیر در کانون توجه قرار گرفته بود و با خوشحالی یک سری مصاحبه‌های مرزی، یک کنفرانس مطبوعاتی طولانی انجام داد و با مصاحبه‌های بیشتری در پرتاب‌های صبح روز بعد در یک روز پرت به طور غیرمعمول سرد و ابری پشتیبان‌گیری کرد. از سرگیری در 154، با استرالیا 293 برای دو، او انرژی برای کمک به اسمیت در چهار تمام دویدن در اوور اول را داشت. او وقتی کایل مایرز و جیسون هولدر را به اشتباه انداخت، خوش شانس بود، آلزاری جوزف را پشت سر گذاشت، و چرخش میانی بیش از حد راستون چیس را دید در حالی که جیدن سیلز جوان به سختی دیده می شد. چه نقطه عطف اخیر باشد و چه وقفه قریب الوقوع، لابوشاگن تمرکز خود را به اندازه کافی برای پایان دادن به اقامت طولانی خود از دست داد. امتیاز 402 برای سه، مشارکت 251 بود.

در آن زمان اسمیت از 59 سال یک شبه به قرن آزمایشی 29 خود رسیده بود و با علامت داستانی دونالد بردمن برابری می کرد، در حالی که تنها متیو هیدن، استیو واو و ریکی پونتینگ در فهرست ملی قرار داشتند. این صد اسمیت بود که احساس عجیبی داشت، زیرا کمیاب بود. این احساس به نظر می رسد که باید نادرست باشد، اما برای چند سال استیو اسمیت خودش نبوده است. حداقل، نه نسخه عجیب و غریب خودش که زمانی تن‌های تست را با فرکانس‌هایی که خارج از بردمن و جورج هدلی دیده نمی‌شد جمع‌آوری کرد.

از سال 2013 تا 2019، در یک بازه زمانی شش ساله که 16 ماه به دلیل محرومیت از بازی خود را از دست داد، او 26 قرن را در 56 آزمایش پشت سر گذاشت. سپس سه سال از آخرین مسابقه خاکستر 2019 یک قرن از 19 شروع بازگشت. جولای امسال در مقابل سریلانکا در گال بود که او از تکنیک بازسازی شده خود استفاده کرد تا در نهایت یکی دیگر را اضافه کند، و حالا این دوگانه پرث برای اولین بار از سال 2017 در مسابقات متوالی قرن ها را ساخته است.

آنچه قابل توجه بود این بود که اسمیت در جلسه دوم با چه آرامی از چرخ دنده ها عبور کرد، در یک چرخه با فضیلت که باعث شد بولینگ هند غربی قبل از استفاده بیشتر از هم بپاشد. او به طور معمول از طریق پوشش و میانه‌آف به مرزها برخورد می‌کرد، به‌جای اینکه طبق روشی که در سال‌های اخیر انجام شده، بیشتر زایمان‌ها را به سمت ساق پا انجام دهد. در این بین او هرگز شکار تک و دو نفره را متوقف نکرد. این موقعیت برای بازی تکانه محور هد تنظیم شده بود و به او اجازه می‌داد تا بریدگی‌ها و آپپرکات‌های مورد علاقه‌اش را در بین رد کردن یک سری زایمان‌های ضعیف در خارج از استامپ پایش انجام دهد.

هند غربی با شکوفا شدن شراکت 196 دوره ای، با بولینگ چیس و براتویت 17 دور چرخشی در جلسه دوم، بدون هیچ هدف آشکاری جز نجات توپ گیران سریع خود در حالی که استرالیا را به عنوان یک اعلامیه پرستاری می کردند، دست از کار کشیدند. اسمیت در 189 به چای رفت، سر در 80، با هر دو زمان مجاز برای تعقیب نقاط عطف خود در حالی که هم تیمی های آنها از خط مرزی با لباس های سفید رنگ به تماشای آن می پرداختند. در اوور پنجم پس از استراحت، هد که به تازگی جشن‌های نمایشی اسمیت را تماشا کرده بود، سعی کرد به آرامی یک تکی را به جای گاری به میدویک بزند، و توپ را روی کنده‌هایش برگرداند. با نزدیک به 600 نفر روی تخته در مقابل یک حریف خسته، به سختی می توانست ارزشمندترین نقطه عطف او باشد.

هند غربی در نشان دادن اینکه سطح ضربه زدن به همان اندازه که بازی بولینگ آن‌ها به نظر می‌رسید قابل دوام است، با براتویت و تاگنارین چاندرپول یک جایگاه شکست ناپذیر نیم قرنی را کنار هم قرار دادند. گاهی اوقات بولینگ به اندازه کافی دقیق نبود که یک بازیکن را در حالت اعتصاب نگه دارد، اگرچه لحظات آزمایشی وجود داشت: چندرپل از یک بررسی میچل استارک lbw که ثابت شد درخواست داور بود، جان سالم به در برد، و از تحویل جاش هازلوود که او را در جعبه شکست. بازکننده اول که کاملاً شبیه پدر افسانه‌ای خود شیونارین بود با حالت باز و دست چپ خمیده‌اش به توپ، خود را بازیافت تا پت کامینز را برای شش قلاب کند و هزلوود را از بین ببرد و در پایان به 47 برسد. در انتظار روز سوم، حداقل او می‌داند که مسابقه خوبی برای نقاط عطف بوده است.