به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
دبلیوهمانطور که انتظارات؟ بازوبند بود؟ سرهم بندی بود؟ یا اینکه دانمارک آنچه را که برای پیشرفت در این جام جهانی انتظار می رفت، نداشت؟ پس از مرگ هم اکنون می توان برای تیمی که در رده دهم جهان قرار دارد آغاز شود، زیرا مردان کسپر هولمند به خانه می روند.
دومین شکست آنها با تمام دوره های کوتاهی از دو بازی دیگرشان در قطر همخوانی داشت: بی مزه. تیمی که سال گذشته راه خود را به نیمه نهایی قهرمانی اروپا رسانده بود و به مرحله مقدماتی صعود کرده بود، به نظر نمی رسید که اعتقادی به پیروزی در بازی مقابل استرالیا داشته باشد.
سال گذشته دانمارک تحت تأثیر عوامل منحصر به فردی بود که در این جام جهانی غایب بودند. مهمتر از همه، میل به بازی برای کریستین اریکسن، بازیساز آسیب دیده آنها بود، اما تأثیر بازی در خانه در طول مرحله گروهی، در مقابل جمعیتی که به طور مشابه انیمیشن بودند، وجود داشت. در اینجا در خلیج، هواداران دانمارکی با کمبود مواجه هستند و تعداد آنها از استرالیایی ها در ورزشگاه الجنوب بیشتر بود. در همین حال، اریکسن به پهلو بازگردانده شده است، اما ثابت کرده است که از طلسم سال های گذشته فاصله دارد.
دانمارک همچنین از دلیل دوم برای بازی در سال جاری محروم شده است. در میان کشورهای اروپایی که در مورد حقوق کار مهاجران و برابری LGBTQ+ صحبت کرده اند، دانمارک شاید پر سر و صداترین بوده است. آنها موافقت کردند که بازوبند OneLove را ببندند و نسخه هایی از کیت های آموزشی و بازی خود را تولید کردند که مرگ کارگران مهاجر ناشی از این مسابقات را تایید می کرد. اما هیچ یک از وسایل پوشیده نشده است.
تهدید دیرهنگام و نامشخص فیفا مبنی بر تحریم های ورزشی علیه بازیکنانی که بازوبند را بسته بودند، با ممنوعیت مستقیم «بدون پیام سیاسی» در تجهیزات تمرینی همراه بود. برخلاف استرالیا که قبل از مسابقات بر ارسال پیام ویدئویی قدرتمند خود تمرکز داشت، دانمارک خود را از برنامه خود محروم کرد و قادر به ایجاد جایگزینی نبود. پس از تساوی ابتدایی مقابل تونس، هولمند گفت که این ماجرا باعث نگرانی بازیکنانش شده است. روز چهارشنبه او قویاً تکذیب کرد که هنوز یک مسئله وجود دارد. اما ناظران دائمی دانمارکی که تیمی را بسیار متفاوت از خودشان تماشا می کردند، گفتند که چندان مطمئن نیستند.
هیولمند اعتراف کرد که تیمش از نظر روحی تحت تأثیر قرار گرفته است و اذعان داشت که خونسردی در برابر استرالیا وجود نداشت. او گفت: “ما با تمپو و ریتم مناسب بازی نکرده ایم.” ساختار به تازگی از بازی خارج شد و ما بیش از حد احساساتی بودیم. کاری که نباید انجام دهیم این است که در چنین مسابقه ای با احساس بازی کنیم، باید با کیفیت بازی کنیم. اما فوتبال بد بود.»
غیبت Simon Kjær از نظر انعطافپذیری ذهنی کمکی نمیکند، کاپیتانی که سال گذشته در تقویت دانمارک بسیار مهم بود. اما مطمئناً همینطور بود که هولمند در طول مسابقات تصمیمات بدی گرفت.
مربی پس از پایان بازی در انتقاد از سطح عملکرد خود کوتاهی نکرد. او گفت: “این یک ناامیدی بزرگ است و خوب نیست که به گذشته نگاه کنیم.” اما وقتی هیولمند روی فیلمها نگاه میکند – به شرطی که اتحادیه فوتبال دانمارک در ابتدا شفاعت نکند – ممکن است هیولمند به این فکر کند که چرا قبل از مسابقات به سیستم هجومی ترجیح داده نشده بود، در عوض شکل و نفرات را در جلو برای هر یک از این سه نفر تغییر داد. مسابقات، با تغییر رویکرد.
در مقابل استرالیا، تیم او نیاز به پیروزی داشت، اما تصمیم برای کنار گذاشتن سه مدافع آشنا به نفع یک چهار، انگیزه هجومی بیشتری را ایجاد نکرد. درعوض، به نظر میرسید که نه تنها مانع از حملات تهاجمی مدافعان کناری او میشود، بلکه تیمش را به روی ضد حریف باز میکند، چیزی که زمانی تشدید میشود که یک تعویض دوگانه منجر به تغییر سیستم از 4-2-3-1 به 4-1-4 شد. -1 در ساعت. Socceroos در نهایت یک دقیقه بعد از این آسیب پذیری سوء استفاده کردند و سه بر سه برای گل پیروزی شکست خوردند.
تاکتیک ها نقش خود را ایفا کردند و فقدان یک گزینه ضربه ای تیز مطمئناً برای دانمارک نیز هزینه داشت. با این حال، در نهایت، به نظر می رسد آنچه که این تیم را بیش از همه تضعیف کرد، چیزی در درون آنها بود و در حال حاضر فقط آنها می دانند که چه چیزی بود.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.