به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
رئیس سازمان خیریه انگلیس ابرثروتمندان را به دلیل کوتاهی در دادن پول کافی برای اهداف خوب مورد سرزنش قرار داد و گفت که بخش داوطلبانه در بحبوحه آشفتگی اجتماعی و اقتصادی پیش روی بریتانیا با یک “بحران وجودی” روبرو است.
رئیس کمیسیون خیریه، اورلاندو فریزر، گفت که 1 درصد از درآمدهای برتر بریتانیا نسبت به یک دهه قبل کمتر به خیریه کمک می کنند، علیرغم اینکه از افزایش قابل توجهی در دارایی شخصی خود در مدت مشابه برخوردار بودند.
او گفت: «در مجموع، ما فرهنگ پر جنب و جوش خدمت و سخاوت داریم. با این حال، واقعیت غم انگیز این است که برخی از کسانی که در کشور ما عمیقترین جیبها را دارند، از نظر بشردوستانه خود را با شکوه نمیپوشانند – و این مهم است.»
فریزر ارقامی را ذکر کرد که نشان میدهد در حالی که درآمد یک درصد برتر بین سالهای 2011 تا 2019 به میزان 10 درصد رشد داشته است، کمکهای مالی معمولی به خیریههایی که بیشترین درآمد را در آن دوره انجام میدهند با یک پنجم کاهش به تنها 48 پوند در ماه رسیده است. .
اگرچه 1 درصد برتر به طور کلی بین 2 تا 3 میلیارد پوند در سال به امور خیریه کمک می کنند، تخمین زده می شود که این به سخاوت تنها 20 درصد از آن گروه باشد. فریزر گفت: «بنابراین 80 درصد از 1 درصد برتر سهم معناداری در این رقم ندارند.
او حقارت ابرثروتمندان بریتانیا را در مورد کمک های خیریه با سخاوت نسبی شهروندان عادی بریتانیا و تلاش های بشردوستانه ثروتمندان در ایالات متحده، کانادا و نیوزلند مقایسه کرد.
او گفت که 1 درصد برتر در ایالات متحده سالانه میلیاردها بیشتر از همتایان انگلیسی خود به خیریه می دهند. “این به اندازه کافی ناامید کننده است، اما زمانی شرم آور است که در نظر می گیریم که اعطای و داوطلبانه در میان هموطنان بریتانیایی کمتر خوش شانس هستند.”
او گفت که سال گذشته، مردم در بریتانیا حدود 10.7 میلیارد پوند به امور خیریه کمک کردند و میلیونها نفر هر هفته وقت خود را برای داوطلب شدن و ایفای نقش به عنوان متولی اختصاص دادند.
فریزر گفت که بسیاری از موسسات خیریه و ذینفعان آنها در ماه های آینده به دلیل رکود اقتصادی و بحران هزینه زندگی با “بحران وجودی” روبرو هستند. تقاضا و هزینه ها در حالی افزایش یافته بود که کمک های مالی در بسیاری از موسسات خیریه کاهش یافته بود و آنها را تحت فشار مالی فزاینده قرار می داد و بقای آنها را به خطر می انداخت.
هنوز خیلی زود است که تأثیر بحران کنونی به آمارهای کلان بخش، مانند تعداد زیادی از مؤسسات خیریه منحل شده و از ثبت خارج شود. [closing down]. اما شواهد حکایتی تأثیر آن در اطراف ما وجود دارد.»
وی گفت: نیکوکاری نقش پیشرو در کاهش آسیب های مالی وارد شده به این بخش در ماه های اخیر داشته است. با این حال، متأسفانه، علیرغم این نیاز مبرم به بشردوستی بیشتر، شواهد معتبر قویاً نشان میدهد که همه 1 درصد برتر به این چالش نمیرسند.»
فریزر، که در یک انجمن بشردوستانه بیکن سخنرانی می کرد، از تلاش های نیکوکارانی مانند هانس و جولیا راوسینگ که یک برنامه خیریه ۱۰ میلیون پوندی فقر غذایی را در این ماه راه اندازی کردند و بنیاد Sainsbury ادای احترام کرد.
فریزر میگوید: «من میفهمم که برخی وقتی میبینند افراد ثروتمندی در حال مشارکت در امور بشردوستانه هستند، احساس ناخوشایندی میکنند – این میتواند باعث شود ما احساس ناراحتی کنیم، زیرا تفاوتهای عمیق ثروت و قدرت را در اطرافمان به یاد میآوریم.»
اما، به نظر من، ما باید بر این نگرش غلبه کنیم و بدانیم که خیریهها و آنهایی که در جامعه ما آسیبپذیر هستند، اگر ناخواسته از چنین اعانهای جلوگیری کنیم، مستقیماً متضرر میشوند.»
او از آنچه که «یک گرایش غیرمفید» به بشردوستان بدخواه نامید انتقاد کرد. ما بررسیهایی را دیدهایم که فرض میکند بخشش باید با انگیزه بدبینی، تلاش برای «سفید کردن» شهرت بد، یا مبهم کردن اعمال پلید، یا افزایش قدرت یک فرد باشد. این احساس گمراهی می کند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.