جنگ اوکراین: ترس از اینکه روسیه در آینده کشور شوروی سابق مولداوی را هدف قرار دهد افزایش می یابد

با ادامه تهاجم روسیه به اوکراین، شهروندان مولداوی با نگرانی فزاینده‌ای مواجه می‌شوند، چرا که نمی‌دانند آیا این کشور کوچک اروپای شرقی با حدود 2.6 میلیون نفر، کشور بعدی است که در تیررس مسکو قرار می‌گیرد یا خیر.

در عین حال، فقیرترین کشور اروپا میزبان بیشترین تعداد پناهجویان اوکراینی سرانه است، با بیش از 300000 نفر از مرز مولداوی که از زمان آغاز جنگ در 24 فوریه گذشته است.

این نگرانی‌ها به تحرکات احتمالی نیروها در منطقه جدایی‌طلب ترانسنیستریا در کرانه چپ رودخانه دنیستر و حمله روسیه به شهر اودسا در جنوب اوکراین – فقط در 60 کیلومتری نزدیک‌ترین شهر مرزی مولداوی، پالانکا- مرتبط است.

برای ولاد، 31 ساله، محقق آکادمی علوم مولداوی، نگرانی اصلی این است که آیا کرملین حملات خود به اوکراین را محدود خواهد کرد یا به دیگر قلمروهای سابق اتحاد جماهیر شوروی گسترش خواهد یافت.

او می گوید: “روس ها ممکن است در اودسا توقف نکنند، اما به ترانسنیستریا و مولداوی بیایند. امیدوارم این اتفاق نیفتد، اما این امکان همیشه وجود دارد.”

با این حال، افراد مسن‌تری مانند گئورگه 63 ساله که به عنوان نگهبان شب کار می‌کند، معتقدند که جنگ ممکن است در مرز متوقف شود.

گئورگه در پایان گفت: “من فکر نمی کنم که روس ها به مولداوی برسند. آنها از اینجا چه می خواهند، شاید شراب های ما؟ نه، فکر می کنم آنها در Dniester توقف کنند.”

مشکلات ترانسنیستر دوباره ظاهر می شود

برای بیش از 30 سال، مولداوی حدود 1500 تا 2000 سرباز روسی در خاک خود داشته است که پس از جنگ در منطقه جدا شده از ترانس نیستریا، که خود را به عنوان یک جمهوری مستقل اتحاد جماهیر شوروی اعلام کرد، در میان انتظارات مبنی بر اینکه کیشینو ممکن است استقلال خود را در سال 1990 اعلام کند.

در بحبوحه کودتای 1991 در مسکو و انشعاب مولداوی از بقایای اتحاد جماهیر شوروی، جدایی طلبان ترانس نیستریون با حمایت روسیه شورشی را به راه انداختند که تبدیل به جنگی تمام عیار شد تا اینکه آتش بس در سال 1992 برقرار شد، که تا به امروز برقرار است.

توقف خصومت ها با ترتیبی برای میزبانی از “صلح بانان” روسی در نوار زمینی که بین مولداوی و اوکراین قرار گرفته بود، انجام شد.

با این حال، در ترانس نیستریا، روسیه همچنین گروه ضربت نیروهای روسی یا GOTR را دارد که مستقیماً به منطقه نظامی غربی ارتش روسیه مستقر در سن پترزبورگ گزارش می‌دهد.

این گروه نظامی هیچ اختیار قانونی برای حضور در قلمرو مولداوی ندارد، جایی که از انبار مهمات قدیمی به سبک شوروی در روستای کوباسنا در نزدیکی مرز با اوکراین محافظت می کند.

نیروها اساساً یکسان هستند و بین ماموریت حفظ صلح و نگهبانی از انبار می چرخند.

حدود 20000 تن مهمات پوسیده دوران شوروی در کوباسنا ذخیره شده است که در صورت بروز حادثه، کل منطقه را به خطر می اندازد.

برای پیچیده تر شدن اوضاع، مواد منفجره شوروی دوران جنگ جهانی دوم که پس از فروپاشی دیوار برلین در سال 1991 از آلمان و چکسلواکی سابق به مولداوی آورده شده بود نیز در آنجا نگهداری می شود.

ویتالی مارینوتا، وزیر دفاع سابق، به یورونیوز گفت که با توجه به قصد روسیه برای تسلط بر کل اوکراین و نظرات آنها در مورد همسایگی نزدیک، مولداوی باید بیش از هر زمان دیگری نگران باشد.

مارینوتا گفت: “تنش ها در حال تشدید است. بنابراین، فکر می کنم این روزها دلیلی برای نگرانی داریم.”

وفاداری به روسیه و تضاد منافع تجاری

نیروهای مسلح روسیه تا روز سه‌شنبه که از موشک‌ها و گلوله‌های توپخانه‌ای که از کشتی‌ها در دریای سیاه پرتاب می‌شد برای 14 ساعت بی‌وقفه و بدون تبعیض به سمت منطقه شلیک کردند، هیچ تلاش قابل توجهی برای تصرف اودسا انجام ندادند.

ماکسیم مارچنکو، رئیس اداره نظامی اودسا، گزارش داد که روس ها نزدیک به 90 پرتابه شلیک کردند.

به گزارش اوکراینسکا پراودا، کشتی های روسی شامگاه سه شنبه به روستای میرن نزدیک مرز با مولداوی تیراندازی کردند.

مارینوتا تاکید کرد که استراتژیست های وزارت دفاع مولداوی باید سناریوی احتمالی اقدام نظامی شامل حمله نیروهای روسی به اودسا و نیروهای روسی مستقر در مولداوی را در نظر بگیرند.

“در این مورد، ما می‌توانیم دو سناریو ببینیم. سناریو اول این است [Transnistria] می تواند کاملاً به روسیه وفادار باشد و تقریباً 1500 سرباز روسی مجبور به ورود به آن شدند [capital] تیراسپول.

مارینوتا افزود: «سناریوی دوم این است که منافع اقتصادی شرکت هلدینگ شریف که عملاً ترانسنیستریا را اداره می‌کند، غالب شود» و منطقه را از جنگ دور نگه دارد.

شریف، یک شرکت مستقر در تیراسپل که شامل زنجیره ای از سوپرمارکت ها و پمپ بنزین ها، و همچنین تعدادی کارخانه و یک باشگاه فوتبال است، انحصار بازار ترانسنیستریا را در اختیار دارد و حدود یک سوم از بودجه منطقه جدا شده را تامین می کند.

یکی از بنیانگذاران آن، ویکتور گوشان – یکی از اعضای سابق سرویس ویژه شوروی – به طور گسترده به عنوان تأثیرگذارترین فرد در منطقه شناخته می شود.

ناتالیا آلبو، تحلیلگر نظامی و استاد دانشگاه، به یورونیوز گفت که پرچم قرمز دیگری برای مولداوی در این واقعیت نهفته است که نیروهای روسی در حال نزدیک شدن به اودسا قصد ایجاد یک کریدور نظامی با منطقه ترانس نیستریا را دارند.

“اگرچه ما یک وضعیت نهفته در منطقه جدایی طلب ترانسنیستریا داریم، اما این نمی تواند نشانه ای باشد که در حال حاضر صلح و آرامش وجود دارد. بستگی به این دارد که وضعیت در اوکراین چگونه تغییر خواهد کرد. اگر روس ها به اودسا برسند، این اتصال خطرناک است.” “

او گفت: “هدف روسیه ایجاد یک کریدور به منطقه ای است که مسکو کنترل می کند و با آن دوست است.”

آلبو افزود که بسیار حیاتی است که کیشینو به خود اجازه ندهد توسط رژیم جدایی طلب تیراسپل مرعوب شود.

آلبو در پایان گفت: “زمانی که از تحریک تیراسپول می ترسیم، به رژیم جدایی طلب امکان دستکاری اوضاع را تا زمانی که سکوت می کنیم، می دهیم. این معضل امنیتی طولانی مدت مولداوی است.”

امیدهای عضویت در اتحادیه اروپا: یک رویا؟

در همین حال، به نظر می‌رسد اروپا به این موضوع توجه کرده است، زیرا مجمع پارلمانی شورای اروپا، PACE، برای اولین بار در روز چهارشنبه رسما ترانس نیستریا را به عنوان منطقه اشغال روسیه به رسمیت شناخت.

انتظار می‌رود که اتحادیه اروپا حرکت بعدی را انجام دهد، زیرا مولداوی در 3 مارس رسماً برای عضویت در اتحادیه اروپا درخواست کرد تا در بحبوحه تلاش‌های نیروهای سیاسی طرفدار روسیه برای برانگیختن نارضایتی علیه دولت طرفدار اروپا و انتشار وحشت و وحشت از اتحادیه اروپا حمایت کند. تقسیم

رئیس جمهور مایا ساندو با اعلام تصمیم برای اصرار برای عضویت در بلوک گفت که این اقدام بیانگر تمایل کشور برای «زندگی در صلح، رفاه، [and] بخشی از دنیای آزاد باشید.»

در حالی که برخی از تصمیمات زمان بر است، برخی دیگر باید به سرعت و قاطعانه اتخاذ شوند و از فرصت هایی که با یک جهان در حال تغییر به وجود می آیند استفاده کرد.

نخست وزیر ناتالیا گاوریلیسا در 7 مارس به یورونیوز گفت که این کشور همچنین درخواست “کمک های مالی و بشردوستانه” برای کمک به رسیدگی به هجوم پناهجویان کرده است که بیشتر آنها از جوامع فقیرتر منطقه اودسا آمده اند.

درخواست مولداوی تقریباً همزمان با درخواست های مشابه از اوکراین و گرجستان – کشور دیگری که در سال 2008 توسط روسیه مورد تهاجم قرار گرفت، ایجاد شد.

اما اگرچه کمیسیون اروپا تصمیم گرفته است تا نظر خود را در مورد این درخواست‌ها اعلام کند، اما عموماً این باور وجود دارد که شورای اتحادیه اروپا – متشکل از رهبران 27 کشور عضو – مایل به تصویب یک مسیر جداگانه و صریح برای عضویت برای هر یک از این سه.

اتحادیه اروپا دوست ندارد اتفاقاتی به این شکل غیرقابل پیش بینی برایش بیفتد. اوآنا پوپسکو زمفیر، مدیر مرکز مطالعات بین المللی گلوبال فوکوس رومانی و اتاق فکر به یورونیوز گفت: این حیوانی است که به کندی حرکت می کند، بنابراین برای همه استثنایی است.

او گفت: “امیدوارم کمیسیون اروپا به خاطر بیاورد که دوره خود را با بیان این که قرار است قبل از هر چیز یک کمیسیون ژئوپلیتیکی باشد، به یاد خواهد آورد.”

«من فکر می‌کنم کار درست این است که در واقع به کل روند توسعه بین‌المللی نگاه کنیم و در مورد آن به گونه‌ای تجدید نظر کنیم که در درجه اول اروپایی بودن کشورهایی را که نه تنها ابراز علاقه به پیوستن کرده‌اند، بلکه به شیوه‌ای منسجم رفتار کرده‌اند، تصدیق کند. پوپسکو زمفیر در پایان گفت: با جهان بینی اتحادیه اروپا.

در همین حال، برخی همچنان امیدوارند که جنگ به مولداوی نرسد، زیرا پیشروی نیروهای روسی بنا بر گزارش ها متوقف شده و ارتش اوکراین به عقب نشینی خود در سراسر کشور ادامه می دهد.

اوکسانا، یک میکاپ آرتیست 41 ساله از اوکراین که تمام عمر خود را در کیشیناو زندگی می کرد، گفت که زمانی که برای اولین بار خبر حمله روسیه به اوکراین را شنید کمتر متحیر شده بود.

او گفت: “من به اندازه هفته های قبل نمی ترسم. من بیشتر از آنچه اتفاق می افتد می دانم و می بینم که چگونه اوکراین قهرمانانه در برابر حمله روسیه مقاومت می کند، حتی اگر هیچ کس آن را باور نکرد.”