به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
“Yصبح به خانه می روی.» پس از اینکه مارکوس راشفورد در اوایل نیمه دوم شلیک کرد و دوباره کمی بلندتر، زمانی که فیل فودن امتیاز خود را 98 ثانیه بعد دو برابر کرد، صدای کر از طرفداران انگلیس آمد. برای طرفداران ولز در انتهای دیگر – بلوکهای شش و اندکی دیوار قرمز – که اولین فینال جام جهانی پس از 64 سال برای آنها بسیار ناامیدکننده و تضعیف کننده بود، نمک بر زخم بود. تجربه. آیا واقعا ارزش صبر کردن را داشت؟ گرت بیل بدون شک در روزهای آینده به همین سوال فکر خواهد کرد.
بیل که به نظر می رسید در حدود 10 دقیقه از نیمه اول به کادر پزشکی از مشکل همسترینگ هشدار داده بود، در وقت استراحت تعویض شد. سه هفته پیش، روزی که راب پیج ترکیب خود را اعلام کرد، سرمربی ولز پذیرفت که آیا بیل می تواند سه بازی را پشت سر هم انجام دهد یا خیر، سوال میلیون دلاری است، که اکنون پاسخی قاطع برای آن داریم: 256 دقیقه در طول هشت روز به سادگی بود. برای بازیکنی که در چند سال گذشته چنین فوتبال کمی بازی کرده خیلی زیاد است. حقیقت دردناک این است که سه بازی بیل در جام جهانی شامل سه بازی است. در سوت پایان بیل لنگ لنگان وارد زمین شد و پیج و سپس گرت ساوتگیت را در آغوش گرفت.
بیل هفت لمس فراموش نشدنی داشت و یک پاس را در 50 دقیقه نیمه اول انجام داد – و آن هم به سمت مدافع خود در فاصله 10 یاردی از خط دروازه ولز. بیل با وجود شروع در موقعیت مطلوب خود در جناح راست، دوباره به نظر می رسید که در حالت خالی، بی حرکت می دود و به نوعی، با وجود تمام ابهت گذشته اش، در نیمه اول کسل کننده به یک پیاده روی صفحه شطرنج شاهان و ملکه ها تبدیل شد. کیفر مور تنها شوت ولز را به سمت دروازه داشت. در یک نقطه، پیج به سرعت توپ را در نیمه راه به بیل داد. بیل در جستجوی مور، یک پرتاب بلند انجام داد، که به امید یافتن آرون رمزی، که بازوبند کاپیتانی را در نیمه دوم میبندد، توپ را به زمین زد.
پیج گفت اگر بیل برای نیمه دوم باز می گشت، حدود 70 درصد بازی می کرد. با اصرار توخالی پیج که بیل “در یک تغییر بزرگ قرار داد” به سختی قابل درک است.
اوضاع بهبود نیافت. اما برای 38 دقیقه، باور کنید یا نه، ولز در واقع تنها یک گل تا رسیدن به مرحله یک هشتم نهایی فاصله داشت. اما بعد از آن کریستین پولیسیچ به ایران گل زد و نیم ساعت بعد امیدهای ضعیف ولز برای صعود به مرحله حذفی از بین رفت. زمانی که بن دیویس به دلیل مصدومیت نزدیک به یک ساعت از زمین خارج شد، ولز در یک آشفتگی واقعی بود.
کانر رابرتز در پست دفاع چپ، اتان آمپادو، ظاهر شد، که مسلماً بهترین بازیکن بد گروه تا آنجایی که ولز در قطر بازی کرد، در دفاع راست جای گرفت. جو مورل که به سختی بازیکن ثابت پورتسموث در لیگ یک بود، در کنار جو آلن که اولین بازی خود را از سپتامبر آغاز کرد، به خط میانی پیوست. در همین حال انگلیس بازیکنانی را از منچسترسیتی، لیورپول و نیوکاسل معرفی کرد.
کناره گیری بیل باعث آمدن برنان جانسون شد و در عرض چند ثانیه، مهاجم 21 ساله ناتینگهام فارست، ولز را مورد استقبال قرار داد. سرانجام، قصدی وجود داشت، حتی اگر هیچ نتیجه ای نداشت. جانسون در حالی که لوک شاو برای رسیدن به یک پاس بلند حرکت می کرد ضربه ای زد و داور، اسلاوکو وینچیچ، یک ضربه ایستگاهی اعلام کرد. چند دقیقه بعد ضربه دقیق جانسون به پشت پاشنه در نیمه راه کمک کرد تا توپ به رمزی برای حمله کمتر ولز برسد.
کریس مفام، مدافع میانی ولز اذعان کرد که تیمش اگر میخواهد شانسی برای ثبت اولین پیروزی مقابل انگلیس از سال 1984 داشته باشد، باید ترمز دستی را بر دارد و پیج تصمیم گرفت سیستم را تغییر دهد و دفاع سه نفره را کنار بگذارد. اولین بار از سپتامبر سال گذشته
حتی پیج مصمم بود که ساوتگیت و کادرفنی انگلیس را در حدس زدن نگه دارد، جو رودون، دیویس و مفام به عنوان سه مدافع تیم خود را گرم می کردند، در حالی که نکو ویلیامز و دنیل جیمز به عنوان مدافعان کناری صف می کشیدند.
این که بگوییم ولز به طور ناگهانی از همه ممانعت ها در اینجا رها شد، به این امر فشار می آورد. دیویس به سمت دفاع چپ تغییر مکان داد و رمزی و بیل پشت سر مور پرسه می زدند – اغلب نزدیک به مهاجم نبودند – اما جوردن پیکفورد دروازه بان انگلیس در تمام مدت تماشاگر بود. جیمز که به یک ترییر 5 فوتی 7 اینچی کاهش یافته بود نیز کاملاً گم شد. قبل از اینکه در نیمه دوم یک شوت از کنار دروازه به بیرون پرتاب کند، سهم اصلی او ضربه زدن به ساق پا به جان استونز بود.
ولز با پنالتی بیل که تنها گل خود و پس از شکست های کبود مقابل ایران و انگلیس بود، از تساوی بعید مقابل آمریکا نجات یافت. هواداران ولزی که به هر سه بازی خود در اینجا راه یافتند، باید از دیدن ورزشگاه احمد بن علی به تنگ آمده باشند.
ولز از اینجا به کجا می رود و دقیقاً با چه کسی؟ پیج گفته است که بازیکنان ارشدش به او قول داده اند که همه یکباره بازنشسته نخواهند شد و بیل اصرار دارد که در رقابت های یورو 2024 باقی بماند. رمزی نیز ظاهراً ادامه خواهد داد. چند دقیقه پس از سوت پایان، حدود 2500 هوادار ولز، یک نسخه کاپلا از Hen Wlad Fy Nhadau، با بیل، آلن و بقیه اعضای تیم به طرز آشکاری حرکت کردند، اما این نشان دهنده یکی از معدود لحظات از قطر به گرامی داشتن
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.