چرا جمعیت مسیحی انگلستان و ولز در حال کاهش است؟ | مسیحیت

انگلیس و ولز اکنون برای اولین بار از زمان شروع جمع‌آوری داده‌های سرشماری، کشورهای اقلیت مسیحی هستند، با کمتر از نیمی از جمعیت که خود را مسیحی توصیف می‌کنند، و نسبت افرادی که می‌گویند دین ندارند، افزایش یافته است.

این تغییرات در کشوری با کلیسای مستقر قابل توجه است. کلیسای انگلستان دارای نفوذ و امتیازاتی است که برخی استدلال می‌کنند با کاهش نسبت جمعیت که مسیحی می‌دانند، کاملاً ناقص است.

به عنوان مثال، 4632 مدرسه دولتی در انگلستان توسط C of E اداره می شود. اسقف های آنگلیکن در مجلس اعیان می نشینند و رای می دهند (تنها کشور دیگری که کرسی هایی را در مجلس خود برای روحانیون رزرو کرده است، ایران است). سهم قابل توجهی از پخش عمومی به برنامه های مسیحی اختصاص دارد. جاستین ولبی، اسقف اعظم کانتربری، ریاست تاجگذاری پادشاه چارلز سوم را در سال آینده بر عهده خواهد داشت.

بر اساس جدیدترین داده‌های سرشماری که در سال 2021 انجام شد و در سال جاری منتشر شد، 46.2 درصد از جمعیت انگلیسی و ولزی می‌گویند که مسیحی هستند، که نسبت به آخرین سرشماری در سال 2011، 13.1 درصد کاهش داشته است. پاسخ به سوال دین

«بدون دین» دومین پاسخ رایج بود که از سال 2011 با 12 درصد افزایش به 37.2 درصد رسید.

لندن مذهبی ترین شهر بود، عمدتاً به دلیل تنوع آن، در حالی که کمترین مکان های مذهبی همه در ولز بودند – Caerphilly، Blaenau Gwent و Rhondda Cynon Taf. در انگلستان کمترین مکان های مذهبی برایتون اند هوو، نوریچ و بریستول بودند. هر شش مکان اکثریت «بدون دین» بودند

پروفسور لیندا وودهد از کالج کینگ لندن گفت: برخی از کاهش هویت مسیحی به دلیل سن بود. «جمعیت مسیحی یک جمعیت کاملاً سالخورده است و بنابراین میزان مرگ و میر بر آن تأثیر می گذارد. مردم به سادگی می میرند.

او اضافه کرد: «اما این نیز به خاطر عدم انتقال دین به فرزندانتان است.» او گفت که در مسیحیت، ایمان نسل‌ها منتقل نمی‌شد، در حالی که «این امر در اسلام و هندوئیسم بسیار مؤثرتر اتفاق می‌افتد».

این موضوع توسط ابی دی، استاد نژاد، ایمان و فرهنگ در گلداسمیتز، دانشگاه لندن تکرار شد. «بیبی‌ها در دهه 1960 دین خود را از دست دادند و فرزندان هزار ساله خود را غیر مذهبی تربیت کردند. به همین دلیل است که تعداد تیک «مسیحی» در سرشماری کاهش یافته است زیرا افراد مسن از بین می‌روند و افراد جوان‌تر دسته «غیر مذهبی» را انتخاب می‌کنند.»

برخی افراد استدلال می کنند که نسبت افرادی که تیک “بدون دین” را می زنند با یک سوال متفاوت بیشتر می شد. این سرشماری در یک بخش اختیاری پرسیده شد: «مذهب شما چیست؟»، سؤالی که می تواند مردم را به انتخاب یک دین به جای بی دینی سوق دهد.

در سال 2020، سال قبل از سرشماری، نظرسنجی نگرش‌های اجتماعی بریتانیا پرسید: «آیا خود را متعلق به دین خاصی می‌دانید؟ اگر بله، کدام؟» این نشان داد که 53 درصد از بزرگسالان بریتانیایی گفتند که دین ندارند، در حالی که 37 درصد مسیحی بودن.

اندرو کاپسون، مدیر اجرایی Humanists UK، گفت: نتایج سرشماری «تأیید می کند که بزرگترین تغییر جمعیتی در انگلیس و ولز در 10 سال گذشته، رشد چشمگیر غیر مذهبی ها بوده است. آنها به این معنی هستند که بریتانیا تقریباً یکی از کم مذهبی ترین کشورهای روی زمین است.

«یکی از قابل توجه‌ترین چیزها در مورد این نتایج سرشماری این است که چگونه جمعیت از خود ایالت متضاد است. هیچ کشوری در اروپا از نظر قانون و سیاست عمومی به اندازه ما ساختار مذهبی ندارد و در عین حال دارای چنین جمعیت غیر مذهبی است.

انجمن ملی سکولار، که مدتهاست برای جدایی دین از ایالت مبارزه کرده است، گفت که داده های سرشماری جمعیتی را نشان می دهد که از مسیحیت دور شده اند.

استفان گفت: “این ارقام نشان می دهد که تشکیلات انگلیسی، C از روحانیون E در مجلس قانونگذاری، مدارس مذهبی با بودجه دولتی، نمازهای روزانه و عبادت در پارلمان و مدارس، همه نامناسب، به طرز ناامیدکننده ای منسوخ شده اند و نمی توانند کشوری را که در واقع در آن زندگی می کنیم، نشان دهند.” ایوانز، مدیر اجرایی آن

«وضعیت فعلی، که در آن C of E عمیقاً در قانون اساسی بریتانیا گنجانده شده است، ناعادلانه و غیر دموکراتیک است – و به طور فزاینده ای پوچ و ناپایدار به نظر می رسد.»

فیلیپ نورث، اسقف برنلی، کاهش تعداد مسیحیان را غم انگیز توصیف کرد. «در عین حال، من نمی‌خواهم برای لحظه‌ای انرژی کلیسا را ​​در جوامع محلی تضعیف کنم، جایی که روحانیون هنوز در محله‌ها دور می‌شوند، هنوز در حال خدمت، 35000 پروژه اجتماعی هستند. [with a] تاثیر اجتماعی عظیم

فکر می کنم هنوز باید جشن گرفته شود. کلیسا هنوز سهم زیادی در زندگی ملی دارد.»