انگلیس و ولز در حال حاضر کشورهای مسیحی اقلیت هستند، سرشماری نشان می دهد | سرشماری

بر اساس سرشماری سال 2021، انگلیس و ولز اکنون کشورهای مسیحی اقلیت هستند، که همچنین نشان می دهد که لستر و بیرمنگام به اولین شهرهای بریتانیا تبدیل شده اند که “اکثریت اقلیت” دارند.

این سرشماری همچنین کاهش 5.5 میلیونی در تعداد مسیحیان و افزایش 44 درصدی تعداد پیروان اسلام را نشان می دهد. این اولین بار در سرشماری انگلستان و ولز است که کمتر از نیمی از جمعیت خود را “مسیحی” توصیف می کنند.

در همین حال، 37.2٪ از مردم – 22.2 میلیون – اعلام کردند که “بی دین” هستند، که دومین پاسخ متداول پس از مسیحی است. این بدان معنی است که در 20 سال گذشته نسبت افرادی که بدون دین گزارش می دهند از 14.8٪ افزایش یافته است.

اسقف اعظم یورک، استفان کاترل، گفت که نتیجه سرشماری “چالشی را برای ما به وجود نمی آورد که نه تنها اعتماد کنیم که خدا پادشاهی خود را بر روی زمین خواهد ساخت، بلکه نقش خود را در شناساندن مسیح نیز ایفا کنیم.”

او گفت: «ما دورانی را پشت سر گذاشته‌ایم که بسیاری از مردم تقریباً به‌طور خودکار به عنوان مسیحی شناخته می‌شوند، اما بررسی‌های دیگر به طور مداوم نشان می‌دهد که چگونه همان افراد هنوز به دنبال حقیقت معنوی و حکمت و مجموعه‌ای از ارزش‌ها هستند تا بر اساس آن زندگی کنند.

اندرو کوپسون، مدیر اجرایی Humanists UK، گفت: «یکی از قابل توجه ترین چیزها در مورد این نتایج سرشماری این است که چگونه جمعیت از خود ایالت متضاد هستند. هیچ کشوری در اروپا از نظر قانون و سیاست عمومی به اندازه ما ساختار مذهبی ندارد و در عین حال دارای چنین جمعیت غیر مذهبی است.

رکود در مذهب و ظهور جمعیت‌های قومی اقلیت به عنوان اکثریت ترکیبی در کل محلات در انگلستان و ولز در داده‌های مربوط به قومیت، مذهب و زبان نزدیک به 60 میلیون نفر که در سرشماری فوری در 21 مارس 2021 جمع‌آوری شده‌اند، آشکار شده است.

در سراسر دو کشور، 81.7٪ از جمعیت در حال حاضر سفیدپوست هستند، از جمله غیرانگلیسی ها، از 86٪ در سال 2011، 9.3٪ آسیایی بریتانیایی، از 7.5٪، 2.5٪ سیاه پوست، سیاه پوست بریتانیا، سیاه ولز، کارائیب-. آفریقایی و آفریقایی، از 1.8 درصد، و 1.6 درصد دیگر قومیت ها هستند.

با آغاز عصر جدیدی از «تنوع فوق العاده» در سطح شهر، داده های دفتر آمار ملی نشان داد که 59.1 درصد از مردم لستر اکنون از گروه های اقلیت قومی هستند، که از سال 1991 که سیاه پوستان و اقلیت های قومی کمی بیش از آن را تشکیل می دادند، یک تغییر بزرگ است. یک چهارم ساکنان شهر جمعیت آسیایی لستر ابتدا پس از سکونت 20000 نفر در شهر تولیدی میدلندز شرقی پس از اخراج از اوگاندا در سال 1972 به خوبی تثبیت شد.

اقلیت‌های قومی بیش از نیمی از جمعیت لوتون (54.8%) و بیرمنگام (51.4%)، دومین شهر بزرگ بریتانیا را تشکیل می‌دهند که 20 سال پیش از هر 10 نفر، هفت نفر سفیدپوست بودند. از زمان جنگ جهانی دوم، جمعیت بیرمنگام با مهاجرت از کارائیب و جنوب آسیا و همچنین گجراتی هایی که در شرق آفریقا بوده اند، افزایش یافته است.

این ارقام انگیزه جدیدی به سیاستگذاران برای مقابله با نابرابری‌های نژادی تعبیه شده ارائه می‌کند، که به این معناست که سیاه‌پوستان و اقلیت‌های قومی 2.5 برابر بیشتر در معرض فقر نسبی هستند و با توجه به بحران هزینه‌های زندگی، سریع‌تر و زیر خط فقر سقوط می‌کنند. به Runnymede Trust، یک اتاق فکر برابری نژادی.

در حالی که در سال‌های اخیر پیشرفت‌های قابل‌توجهی در پیشرفت تحصیلی تقریباً همه گروه‌های اقلیت قومی صورت گرفته است، میانگین درآمد هفتگی در میان کارمندان مرد سیاه‌پوست کارائیب ۱۳ درصد کمتر از مردان سفیدپوست بریتانیایی در سال ۲۰۱۹ بود، با دستمزد پاکستانی‌ها و بنگلادشی‌ها ۲۲ درصد و ۴۲ درصد کمتر. بر اساس تحقیقات اخیر موسسه مطالعات مالی.

در همین حال، سرشماری کاهش قابل توجهی در پیروی از دین نشان داد.

در مقابل، اسلام به طور فزاینده ای گسترش یافته است، از 4.8٪ یا 2.7 میلیون نفر در سال 2011 به 6.5٪ و 3.9 میلیون نفر در سال 2021.

اومانیست‌ها و سکولارها این ارقام را به عنوان دلیلی بر لزوم اصلاح نقش دین در جامعه‌ای که اسقف‌های کلیسای تأسیس‌شده انگلستان در آن به قوانین و عبادت اجباری مسیحی در همه مدارسی که دارای ویژگی مذهبی تعیین‌شده نیستند، رأی می‌دهند، به‌کار گرفتند.

استفان ایوانز، مدیر اجرایی انجمن ملی سکولار، گفت: «وضعیت فعلی، که کلیسای انگلستان عمیقاً در ایالت بریتانیا در آن جای گرفته است، ناعادلانه و غیر دموکراتیک است – و به طور فزاینده ای پوچ و ناپایدار به نظر می رسد.

این سرشماری از مردم نپرسید که آیا کلیسای انگلیس، کاتولیک یا هر فرقه دیگری هستند، اما یافته‌ها احتمالاً نشان‌دهنده کوچک شدن جماعت برای کلیساهای انگلیسی تاسیس شده در انگلستان و ولز است. در سال 2018، نظرسنجی نگرش‌های اجتماعی بریتانیا نشان داد که تنها 12 درصد از مردم بریتانیا آنگلیکن هستند که در مقایسه با 40 درصد در سال 1983 کاهش یافته است.

دکتر آدام رادرفورد، رئیس انجمن انسان‌گرایان بریتانیا، گفت که مردم نباید افول دین را مساوی با «عدم ارزش‌ها» بدانند.

او گفت: «ممکن است در جامعه ای ارزش محورتر از همیشه زندگی کنیم. برای مثال، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که از هر 10 بزرگسال بریتانیایی، حدود سه نفر دارای باورها و ارزش‌های اومانیستی هستند، و این روندی است که در سال‌های اخیر شاهد رشد آن بوده‌ایم.»

اومانیست ها می گویند که آنها به علم بر ماوراء طبیعی اعتماد دارند، اخلاق خود را بر اساس عقل، همدلی و توجه به انسان ها و سایر حیوانات ذی شعور استوار می کنند و در غیاب زندگی پس از مرگ، «انسان ها می توانند با جستجوی خوشبختی در زندگی زندگی خود را معنا بخشند. و کمک به دیگران برای انجام همین کار».