شعیب اختر: “اگر من بهترین بودم، بهترین بودم” | تیم کریکت پاکستان

«بگذار بپرسم شما یک سوال.” شعیب اختر مرا با آن چشمان نعلبکی فیکس می کند. “راستش به من بگو، چه زمانی خوشحال تر بودی؟”

“اوه، من مطمئن نیستم. تولد فرزندم؟»

این حرف درستی به نظر می‌رسد و فکر می‌کنم می‌توان آن را بلوف کاسه‌زن سریع سابق نامید. شانسی وجود ندارد.

«درسته، آن را به هزار افزایش دهید تا جایی نزدیک به همان چیزی باشد که واقعا سریع کاسه می‌زنید. اگر بعد از این همه تلاش یک ویکت به دست بیاوری، وقتی توپ به کنده ها برخورد کند، صدای آن به درون روحت می رود و مانند بمب اتم منفجر می شود. این شادی واقعی است.»

او سریع ترین توپ گیر روی سیاره باقی می ماند. هر بار که تلویزیون را روشن می‌کنم، می‌گویم: «آیا کسی وجود دارد که بتواند جلوتر بیاید؟ لطفاً این رکورد را از من بگیرید، من اولین کسی خواهم بود که به بیرون پرواز می کنم و آنها را با دست می فشارم.

“راولپندی اکسپرس” در جریان است. این یک بار به معنای تاری از کلاه‌های پشتی و پرده‌های شاه بلوطی بود که از دویدن به‌ظاهر بی‌پایان به سمت یک خفاش‌باز وحشت زده می‌آمد. امروز او در حال کار روی یک تماس ویدیویی از خانه خود در پاکستان است. “اگر من خوش اندام ترین مرد بودم، بهترین بودم.”

شعیبی 444 ویکت بین المللی را در یک دوران حرفه ای 15 ساله قابل توجه اما بحث برانگیز به دست آورد که در طی آن او اولین مردی بود که سد 100 مایل در ساعت را شکست، توپ زنی که در روزگار خود یکی از هیجان انگیزترین مناظر بازی بود.

او به شدت در مورد سری تست آینده هیجان زده است. این فوق العاده است که انگلیس با یک تیم قدرتمند برای یک سری کامل بازمی گردد. از زمانی که در سال 2005 در پاکستان کریکت تست بازی کردند، 17 سال می گذرد… اعتماد به نفس آنها به شدت بالا می رفت، اما من خیلی زود به آن پرداختم!

بازدید انگلستان در سال 2005 یکی از بهترین سری های تست شعیب بود. او 17 ویکت در سه مسابقه بولینگ با سرعت الکتریکی و هشیاری فراوان گرفت. کوین پیترسن سرعت شعیب را “ترسناک” توصیف کرد، در حالی که مایکل وان نیز او را به خاطر توپ آهسته‌تر پنهان‌شده‌اش تحسین کرد.

من لبه مبل خودم بودم و فکر می کردم که آیا قرار است برای سریال انتخاب شوم یا نه. زمانی که من بودم، انگیزه اصلی من فردی فلینتوف بود.»

فلینتوف پس از مواجهه با شعیب در سال 2005 در سوپر سری ICC، او را مسخره کرد و گفت که او «شبیه تارزان بود اما مانند جین بولد می‌کرد». شعیبی هفته‌های قبل از سریال را سپری کرد تا حد ممکن برای مسابقه با بازیکن برتر انگلیس آماده شود. «فردی را در رادارم گرفتم و تازه شروع به بولینگ باونسر کردم. او ناراحت بود، من او را بیرون آوردم و به او گفتم: “من چطور آقای فلینتوف، مثل تارزان یا جین به نظر می رسم؟”

گفت: شعیب مرا ببخش. شما در یک بازه زمانی سه هفته دو فرد متفاوت هستید. شما نامناسب بودید و در دهانتان پایین بودید و اکنون کاملاً متفاوت هستید. چی شد؟’ گفتم: «مسکن زیاد و حتی قلب بیشتر».

پاکستان در یک سری پرحاشیه 2-0 پیروز شد، شعیبی در قلب خاطره انگیزترین لحظاتش بود، از جمله “رقص مرغ” او پس از اخراج کوین پیترسن و یورک اشلی گیلز با تحویل آنقدر قوی که کنده های مرد انگلیسی محاصره شده در کدپستی جداگانه پاشیده شد. .

امروز شعیبی به تازگی یک زانو را تا حدی تعویض کرده است و عمل های بیشتری را پشت سر گذاشته است. اگرچه او هنوز در حال بهبودی است، به نظر می رسد عادت های قدیمی به سختی از بین می روند. “بزرگترین مزیتی که داشتم این بود که می‌توانستم خفاش‌کن را به وحشت بیاندازم. من هرگز این غریزه را از دست نداده ام.

من امروز با پسرم بازی می‌کردم و او به درستی ضربه نمی‌زد و من خیلی تهاجمی شدم و یک بالنسر فرستادم! برادرم می گوید: چه کار می کنی!؟ او یک بچه شش ساله است! و من می گویم: “خیلی متاسفم. ماهیت رقابتی من مرا تسخیر کرد!»

او مملو از تمجید از حملات بولینگ پاکستان و انگلیس است. او زمان زیادی برای مارک وود دارد، به خصوص که معتقد است بول‌بازان سریع «نباید بچه‌های عادی باشند» و تحت تأثیر او قرار گرفت که اخیراً در پاکستان با سرعت 97 مایل در ساعت تحویل داده است. “من خواندم [Wood’s] مصاحبه ای که در آن او گفت که نمی تواند بخشی از گروه 100 مایل در ساعت شود. او اشتباه می کند.»

وود، که قرار است اولین آزمایش را به دلیل آسیب دیدگی لگن از دست بدهد، ممکن است در حال حاضر تمایلی به دریافت نکاتی در مورد چگونگی یافتن چند مایل در ساعت اضافی نداشته باشد، اما شعیب بسیار خوشحال است که برخی از نکات را به اشتراک بگذارد. اینها شامل دویدن با کامیون های بسته به کمر و بولینگ در زمین 26 یاردی با یک توپ سه برابر سنگین است. “این در مورد نفس و پشتکار است.”

با این حال، او بیشترین ستایش را برای یک بچه جوان متعصب که 20 سال پیش با او روبرو شده بود حفظ می کند. هنگامی که شعیبی در جام جهانی 2003 سریعترین ارسال را به ثبت رساند، جیمی اندرسون 20 ساله، 4 بر 29 را از آن خود کرد و انگلیس پاکستان را با 112 ران شکست داد.

آقای اندرسون، شما در سال 2003 مقابل من بازی کردید و روزم را خراب کردید! وقتی من رکورد زدم، تو ما را در آن بازی نابود کردی… خوشحالی من را خراب کردی! او مرد باهوشی است و دیدن دوباره او در پاکستان فوق العاده خواهد بود. نزدیک به 18 سال از حضور او می‌گذرد و حالا دوباره برگشته است و بازی بولینگ‌اش مثل همیشه مردانه به نظر می‌رسد!»

اشتیاق شعیبی برای بولینگ سریع کمرنگ است. دکترم اخیراً از من پرسید: شعیب، تو الان خیلی درد داری. یه چیزی بهم بگو ارزشش را داشت؟’ گفتم: دکتر، هر دقیقه از آن. خیلی ارزش داشت.'”