آیا انکار انتخابات فقط یک تهدید گذرا بود؟

در ماه‌های قبل از انتخابات میان‌دوره‌ای، خبرنگاری برای مجله تایم از مارک فینچم، نامزد جمهوری‌خواهان برای وزارت امور خارجه در آریزونا، پرسید که چرا اینقدر متقاعد شده است که دونالد ترامپ علی‌رغم همه شواهد خلاف آن، در سال 2020 برنده این ایالت شده است.

فینچم پاسخ داد: «این اعتبار را تحت فشار قرار می دهد. جالب نیست که من نمی توانم کسی را پیدا کنم که اعتراف کند که به جو بایدن رای داده است؟

این توضیحی مختصر بود برای اینکه چرا بسیاری از آمریکایی ها معتقد بودند انتخابات 2020 به سرقت رفته است. جمهوری‌خواهان، به‌ویژه آن‌هایی که در مناطق قرمز رنگ زندگی می‌کنند، آنقدر تعداد کمی از دموکرات‌ها را می‌شناختند که تصورشان را به خود مشغول کرد که هر کسی، به قول فینچم، به یکی رای دهد.

اکنون، دو دانشمند علوم سیاسی پشت این ایده سخت گیری کرده اند. نیکلاس کلارک و رولف داوس پترسون از دانشگاه Susquehanna در یک مقاله تحقیقاتی آتی گزارش می دهند که هر چه رای دهندگان توسط سایر جمهوری خواهان محاصره شوند، احتمال بیشتری وجود دارد که بگویند انتخابات 2020 دزدیده شده است و عوامل دیگر را کنترل می کنند.

کلارک و پترسون با استفاده از داده‌های نظرسنجی جمع‌آوری‌شده از طریق گروه مطالعه رأی‌دهندگان، یک پروژه تحقیقاتی غیرحزبی، دو فرضیه جایگزین را آزمایش کردند:

• هرچه تعداد رای دهندگان روستایی بیشتر باشد، احتمال اینکه بگویند انتخابات 2020 دزدیده شده است، بیشتر می شود.

• هرچه حوزه کنگره آنها جمهوری‌خواه‌تر باشد، احتمال اینکه بگویند انتخابات 2020 دزدیده شده است، بیشتر می‌شود.

وقتی این دو محقق اعداد را انجام دادند، متوجه شدند که هر دو فرضیه درست است. محیط اطراف رای دهندگان ترامپیر – چه با تراکم جمعیت و چه با حاشیه پیروزی ترامپ در حوزه کنگره آنها – احتمال بیشتری وجود دارد که بگویند بایدن ریاست جمهوری را دزدیده است.

این رای دهندگان در چیزی زندگی می کنند که کلارک و پیترسون آن را به عنوان «خلأ ایدئولوژیک و فرهنگی» توصیف می کنند – و به همین دلیل، اساتید نگرانند که انکار انتخابات از بین نرود. در آینده، آنها می نویسند، “اعتماد عمومی به درستی انتخابات نمی تواند توسط مقامات منتخب مسلم انگاشته شود.”

کلارک با تشریح این نکته در مصاحبه ای تاکید کرد که یافته های او هنوز مقدماتی هستند. او گفت، اما ایده مقاله را به ذهنش خطور کرد، زیرا او در منطقه‌ای به شدت طرفدار ترامپ زندگی می‌کرد و شنیده بود که افراد زیادی نسخه‌ای از استدلال فینچم را ارائه می‌کنند. این تجربه برای کلارک این تصور را ایجاد کرده است که جغرافیای حزبی آمریکا خاک حاصلخیزی را برای سیاستمداران بی‌وجدانی فراهم می‌کند که از تصورات غلط عمومی در مورد انتخابات استفاده می‌کنند.

کلارک گفت: «درها اکنون به روی آن باز شده است، و همیشه این احتمال وجود دارد که یک سیاستمدار بتواند به طور مؤثرتری از ترامپ استفاده کند.

انکار انتخابات همه جا بازنده نیست

در زمانی که یکی از روایت‌های غالب که از انتخابات میان‌دوره‌ای 2022 پدیدار شد، این یک یافته هشیارکننده است که منکران انتخابات در پای صندوق‌های رای سرکوب شدند. این در بسیاری از جاها – و برای نامزدهای با سابقه – صادق بود، اما به ندرت در همه جا چنین بود.

به عنوان مثال، در ایندیانا و وایومینگ، رای دهندگان وزرای خارجه را انتخاب کردند که از ادعای تقلب ترامپ ابراز حمایت کردند، در حالی که رای دهندگان در آریزونا، میشیگان، نوادا و نیومکزیکو نامزدهای مشابه را رد کردند. اکثر 139 نماینده مجلس نمایندگان که به تایید نتایج انتخابات 2020 برای پنسیلوانیا رای منفی دادند، دوباره انتخاب شدند. و در آریزونا، نامزدهای جمهوری خواه برای فرمانداری و دادستان کل هنوز نتایج را به چالش می کشند.

همچنین انکار انتخابات به طور قانع کننده ای در صندوق های رای رد نشد. برخی از منکران انتخابات، مقامات فعلی را که در برابر دروغ های ترامپ ایستاده بودند، برکنار کردند. برای مثال، راسل فرای گفته است که در انتخابات تقلب شده است. فرای پس از پیروزی در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان در کارولینای جنوبی در برابر نماینده تام رایس که در سال 2021 به استیضاح رای داد، اکنون در کنگره حضور خواهد داشت.

آنا پائولینا لونا، مدل لباس شنای سابق مورد حمایت ترامپ که یک کرسی در فلوریدا را که زمانی قبل از تقسیم مجدد منطقه توسط چارلی کریست، فرماندار سابق، در اختیار داشت، برنده شد. پائولینا لونا در اکران فیلم «2000 قاطر» شرکت کرد. فیلم افشاگری شده درباره انتخابات 2020 است و گفته است که معتقد است «رئیس‌جمهور ترامپ در آن انتخابات پیروز شد» و «تقلب در رأی‌دهی رخ داده است».

مشکل رسانه-رژیم غذایی

کلارک و پترسون همچنین توضیح تکمیلی برای یافته‌های خود ارائه می‌کنند: این که نه تنها رای‌دهندگان محافظه‌کار بیشتری در یک اتاق پژواک جغرافیایی گیر کرده‌اند، بلکه اطلاعات خود را از منابع محافظه‌کارتر به‌دست می‌آورند – این احساس آنها را عمیق‌تر می‌کند که انتخابات 2020 به این دلیل دزدیده شده است. افراد زیادی را می شناسم که به بایدن رای داده اند.

می‌توانید ببینید که رأی‌دهندگان چقدر قطبی شده‌اند که چه خبرهایی را دنبال می‌کنند. در سال 2020، مرکز تحقیقاتی پیو دریافت که 93 درصد از آمریکایی‌هایی که فاکس نیوز را منبع اصلی اخبار آنها می‌دانستند، جمهوری‌خواهان معرفی می‌شوند، در حالی که 95 درصد از کسانی که می‌گویند MSNBC منبع اصلی اخبار آنهاست، دموکرات‌ها بودند.

اما این کاملاً عدم تقارن در نحوه مصرف اطلاعات اعضای دو حزب اصلی را نشان نمی دهد.

در یک نظرسنجی پیو، تعداد بیشتری از دموکرات‌ها گفتند که اخبار خود را از رسانه‌هایی دریافت می‌کنند که از نظر سیاسی مخاطبان متفاوتی داشتند – 48 درصد برای دموکرات‌ها در مقابل 34 درصد برای جمهوری‌خواهان. در دیگری، تقریبا یک سوم جمهوری خواهان گفتند که اخبار خود را مستقیماً از ترامپ دریافت می کنند.

واکنش جمهوری خواهان به سال 2022 ناامیدکننده خود چگونه خواهد بود؟

وقتی نوبت به جایگاه انکار انتخابات در سیاست آمریکا می‌رسد، کلارک به من گفت: «فکر نمی‌کنم از آن گذشته باشیم».

اما می‌توان نتیجه‌ای معکوس نیز از تحقیقات او گرفت: اینکه انکار انتخابات تقریباً یک پدیده ترامپ محور است، نه سرطان ریشه‌دار در رای‌دهندگان. شاید هر زمان که او این کار را انجام دهد محو شود.

به گفته پیو، 61 درصد از جمهوری‌خواهانی که اخبار انتخابات خود را از ترامپ دریافت می‌کردند، بسیار بیشتر احتمال داشت که بگویند «تقلب در رأی‌دهی یک مشکل بزرگ است». تنها 36 درصد از جمهوری خواهان با رژیم رسانه ای سنتی تر، همین را گفتند.

و این چروک جالب داده های کلارک و پترسون را در نظر بگیرید: رأی دهندگان کمتر احتمال داشت که انتخابات محلی خود را تقلبی بگویند تا اینکه در مورد انتخابات ملی همین را بگویند. این حس شهودی دارد. ترامپ هر روز به این فکر می‌پرداخت که دومین دوره ریاست‌جمهوری از او سلب شده است، در حالی که مقامات آن مناطق، که اکثر آنها جمهوری‌خواه بودند، ادعا نمی‌کردند که انتخابات مجدد آنها با تقلب همراه بوده است.

در بسیاری از موارد، نامزدهای منکر انتخابات ممکن است آنچه را که فکر می‌کردند برای پیروزی در انتخابات مقدماتی جمهوری‌خواهان باید می‌گفتند، می‌گفتند. شاید انکار انتخابات یک اعتقاد راسخ نبود، بلکه فقط یک روش بدبینانه و در عین حال کارآمد برای نشان دادن به ترامپ و پایگاهش بود که شما در تمام طول راه با او بودید.

دون بولدوک، نامزد ناموفق جمهوری خواه برای مجلس سنا در نیوهمپشایر، همین را تصدیق کرد. او به محض پیروزی در مقدماتی خود، علیرغم اینکه چندین ماه بر خلاف آن استدلال کرده بود، گفت: «انتخابات دزدیده نشده است».

بولدوک در مصاحبه‌ای با پادکست گفت: «این روایت که انتخابات به سرقت رفته است، به هر دلیلی اینجا در نیوهمپشایر پخش نمی‌شود».

از زمان انتخابات میاندوره ای، منتقدان ترامپ در داخل حزب به سرعت به او برچسب بازنده ای زدند که حزب را با نامزدهای حاشیه ای که نتوانستند در انتخابات سراسری پیروز شوند، محصور کرد.

با این حال، خیلی به این بستگی دارد که جمهوری‌خواهان چگونه شکست‌های خود را تفسیر می‌کنند: آیا آنها معتقدند که بولدوک، برای مثال، به دلیل معاشقه‌اش با انکار انتخابات شکست خورد یا به این دلیل که دیدگاه‌هایی درباره سقط جنین و تأمین اجتماعی داشت که خارج از جریان اصلی در نیوهمپشایر بود؟ کمی از ستون A، کمی از ستون B؟ ترامپ علیه بولدوچ به دلیل مخالفت با انتخابات 2020 انتقاد کرده است، اما بسیاری از اعضای حزب موافق نیستند که اگر بولدوک به موقعیت اصلی خود پایبند بود، وضعیت بهتری داشت.

تعداد کمی از جمهوری خواهان این دیدگاه را بیان کرده اند که انکار انتخابات در صندوق های رای سمی است تا کریس کریستی، فرماندار سابق نیوجرسی، که در سخنرانی اخیر خود گفت که جمهوری خواهان در حال شکست هستند “زیرا دونالد ترامپ خود را بر دیگران مقدم دانسته است.”

به نظر می رسد حتی مشاوران سیاسی ترامپ هم موافق هستند که انکار انتخابات یک موضوع برنده نیست. او در طول سخنرانی خود در اطلاعیه ریاست جمهوری که به دقت برنامه ریزی شده بود در 15 نوامبر، تنها یک اشاره مورب به این موضوع داشت.

ترامپ در هفته‌های بعد از آن شکایت کرده است، اما در اینجا یک سرنخ دیگر وجود دارد: تعداد کمی از جمهوری‌خواهان منتخب به ادعاهای بی‌دلیل او مبنی بر دزدیدن انتخابات فرمانداری امسال در آریزونا توسط دموکرات‌ها می‌پیوندند.

ویکتور دیویس هنسون، یکی از سرسخت‌ترین تحسین‌کنندگان روشنفکر ترامپ، دلبستگی رئیس‌جمهور سابق به سال 2020 را با وسواس کاپیتان کوئیگ در مورد توت‌فرنگی در «شورش کین» مقایسه کرده و از او خواسته است که «در قربانی شدنش غرق نشود». و این در یک مقاله ظاهراً حمایتی بود.

اما آزمون واقعی آینده انکار انتخابات در حزب جمهوری خواه زمانی فرا خواهد رسید که آرا در خط باشد. بنابراین، همانطور که جمهوری‌خواهان این واقعیت را در نظر می‌گیرند که این یک بازنده سیاسی است – حداقل در نواحی نوسانی – بیایید تماشا کنیم که این موضوع در انتخابات آینده چگونه پیش می‌رود. آیا مدعیان اولیه GOP در حال حاضر به طور متفاوتی در مورد آن صحبت خواهند کرد؟

امشب چی بخونیم

از شما برای خواندن در مورد سیاست و برای اینکه مشترک نیویورک تایمز هستید متشکریم. – بلیک

نسخه های گذشته خبرنامه را اینجا بخوانید.

اگر از مطالبی که می خوانید لذت می برید، لطفاً آن را به دیگران توصیه کنید. آنها می توانند در اینجا ثبت نام کنند. همه خبرنامه های مختص مشترکین ما را اینجا مرور کنید.

بازخورد دارید؟ ایده هایی برای پوشش؟ ما از اینکه ازت خبر داشته باشیم خوشحال میشویم. به ما در onpolitics@nytimes.com ایمیل بزنید.