بدون مهاجم بد، دو مهاجم خوب، چون اسپانیا و آلمان غنایم را به اشتراک می گذارند | جام جهانی 2022

دبلیوخوب، یک چیز وجود دارد. شاید برای این به اصطلاح متخصصان حرفی برای گفتن وجود داشته باشد. در 53 دقیقه از این تساوی 1-1 آلمان و اسپانیا یک بازی فوتبال با دقت محافظت شده و جذاب انجام دادند. این یک بازی از میدان میانی بود، از انرژی بزرگ هافبک، یک هتک حرمت آرام در میانه میدان.

استادیوم آل بیت اساساً یک چادر فایبرگلاس نورانی وسیع است که در صحرا ریخته شده است. اینجا بسته بندی شده بود یا تقریباً بسته بندی شده بود. اما گاهی اوقات در نیمه دوم آنقدر در جایگاه ها ساکت بود که صدای خش خش تهویه هوا را می شنید. به نظر می رسد این جمله ای نیست که قبلاً در یک گزارش فوتبال تایپ شده باشد.

بازی کسل کننده یا بی حوصله نبود. اما به طرز عجیبی یکسان و کنترل شده بود. اسپانیا با یک مهاجم مرکزی بازی نمی کند. هانسی فلیک ترجیح داد اینجا نباشه، حداقل نه واقعی. و از همان ابتدا این احساس وجود داشت که آلمان به قدری نگران خط هافبک اسپانیا بود که فراموش کردند یک لبه تیز داشته باشند، آنقدر مشتاق خفه کردن مرکز بودند که خودشان را خفه کردند.

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

در اینجا تفاوت رویکرد وجود داشت. در دقیقه 53 اسپانیا که تا حد زیادی بر بازی مسلط بود، آلوارو موراتا را به عنوان یک مهاجم مرکزی به زمین فرستاد، و این یک گزینه فعال به نظر می رسید. بازی را هم شکست چون 10 دقیقه بعد او گل زد.

این کار به طرز عجیبی آسان نیز به نظر می رسید، مانند اینکه به سادگی از درب ورودی پس از یک ساعت دور شدن از پنجره به داخل وارد شوید. ارسال جوردی آلبا از سمت چپ به محوطه مفیدی رسید. موراتا یک ضربه مهاجم کلاسیک انجام داد و در یک زاویه اریب در گوشه محوطه شش قدم حرکت کرد. به نظر می رسید که نیکلاس سوله را ناامید کرده است. پایان از موراتا چیز دوست داشتنی بود، توپ درست برای تکان دادن نیمه جلویی بیرونی پای او، انگشت چهارم، به سمت بالا پرید تا آن را از روی مانوئل نویر بچرخاند.

فلیک پاسخ داد، نیکلاس فولکروگ، 29 ساله و یک شماره 9 حجیم و کلاسیک را به زمین فرستاد. او با لمس سوم خود گل زد، یک حرکت داخلی خوب انجام داد، اجازه داد توپ روی او بچرخد و سپس آن را کاملا به گوشه بالا کوبید. نمونه مهیج و پرهیجانی از هنر مهاجم 29 ساله طراز اول.

و بنابراین تساوی 1-1 به معنای زنده ماندن آلمان در این جام جهانی است. به نوعی تیم فلیک یک کرم چاله تورنمنت را پیدا کرده است که در آن می توانند در کنار هم تلو تلو بخورند، اما همچنان زنده بمانند، در کلاه، همچنان برای این مبارزه می کنند، و اگر سه روز بعد کاستاریکا را شکست دهند، دوستش دارند، دوستش دارند.

این یک بازی بود که سوالاتی را نیز به همراه خواهد داشت. آلمان یک نقطه را به دلیل اراده ورزشی صرف، توانایی حذف و موش کردن، عناصری که برخی گمان می‌کنند در بسته دستور غذا شناسایی کرده‌اند، به دست آورد. اما آنها باید جلوی این تیم را اصلاح کنند، جایی که سطح استعداد در جام جهانی پر از تنش و پرتنش منعکس نشده است.

فلیک یک هافبک سه نفره با ابزار بیشتر را انتخاب کرد. این حمله، کم و بیش به تنهایی، توسط توماس مولر هدایت شد، که به خودی خود ایده بدی نیست. این هفتمین تورنمنت مولر است. او واقعاً بادوام‌ترین مهاجم جنگجو است، فوتبالیستی که هنوز واقعاً دسته‌بندی ندارد، جز اینکه اساساً مانند توماس مولر بازی می‌کند.

او اولین تیم آلمان را رهبری کرد، با تاخت و تاز در مرکز یک هافبک خالی اسپانیا، برای مردی هم سن و سال خود – او 33 سال دارد – با سرعت اشتباه حرکت کرد، در حالی که هنوز مثل همیشه شبیه یک پزشک جوان در یک دویدن سرگرم کننده است.

این تقریباً برای آلمان به‌عنوان یک نیروی مهاجم در ساعت اول بود، مولر، که به سمت پاس‌های بلند می‌چرخد، چرخ کاترین مردی در حال پرواز کامل. آیا این واقعا یک طرح است؟ خیلی به پرسنل مربوط نمی شود. این سال 1956 نیست. لزومی ندارد که برج دروازه‌ای که با مو روغن کاری شده است به میدان برود. بیشتر کمبود عرض، عدم تنوع و زاویه بود. آلمان در آن لحظات شبیه یک نسخه ترسناک و تقلیدی از حریفان خود به نظر می رسید. که در نوع خود گویای آن است.

اسپانیا و آلمان در تاریخ اخیر تاکتیک های فوتبال، عصر پاس و پرس، معیارهای درجه بالا-فوتبال قویاً به هم مرتبط هستند. اسپانیا کمک کرد تا آلمان به آخرین نسخه خوب خود تبدیل شود. جوگی لو، طرفدار سبک پپ-کرایف-بارسا که با ترکیبی از مالکیت توپ و عمل گرایی آلمانی قهرمان جام جهانی شد.

تکرار موفقیت سخت بوده است. برای مثال، به نظر می‌رسد که gegenpressing عملکردی سطحی از حفاری را می‌طلبد که فراتر از فوتبال بین‌المللی است. شاید، در نهایت، این فقط برد است که خود واقعی آلمان باشد: بازی در مسابقات، فوتبالیست‌های بدجنس سرسخت. کجایند هیولاهای ذهنیت کفال من، پادشاهان تیراندازی سبیل دیروز من؟ در مورد اسپانیا، جالب ترین چیز در مورد این تیم این است که آنها چقدر به یک تیم اسپانیایی شباهت دارند، در برخی مواقع تقریباً تقلبی. این اسپانیا است که به 11 رسیده است.

اسپانیایی که مبتنی بر مالکیت، از نظر تکنیکی چابک و ضد فشار است، چقدر می تواند اسپانیایی بیشتر شود؟ پاسخ این است که نه دیگر، نه اسپانیا. این روند پشت سر تیم لوئیز انریکه بوده است. اسپانیا با تبدیل شدن به نسخه معتبرتری از خود پیشرفت کرده است. اینجا فقط یک امتیاز گرفتند. اما آنها روش و خط هافبکی را دارند که هر تیمی را در این تورنمنت محک بزنند.