“آیا اعتقاد به درستی است؟ نه: وکیل متعهد شد که بی گناهی مایکل استون را ثابت کند | جرم

«اچهر روز به من زنگ می‌زند، ما هر روز صحبت می‌کنیم. راسل و دخترش مگان، و تلاش برای قتل فرزند ارشدش، جوزی، تنها بازمانده.

مک‌دونالد پشت میزی در دفتری با تزئینات پراکنده در اتاق‌هایش در نزدیکی خیابان چنسری لین لندن نشسته بود و برای بررسی سوابق تماس‌هایش، از کنار انبوهی از کاغذها می‌گذرد تا تلفنی پیدا کند.

«امروز صبح ساعت 8.41، ساعت 8.45 و امروز بعدازظهر صحبت کردیم. ما در مورد پرونده صحبت می کنیم، ما در مورد مسائل صحبت می کنیم. اوه، چیزهای زیادی برای صحبت کردن وجود دارد.»

مک‌دونالد معتقد است که موکلش در معرض یک اشتباه فاحش عدالت قرار گرفته است که در نهایت نوری نابخشودنی بر سیستم عدالت کیفری بریتانیا خواهد تابانید.

او مطمئن است که بدنام این پرونده با پیگرد نادرست کالین استاگ به خاطر قتل ریچل نیکل در سال 1992 و محکومیت بری جورج به دلیل تیراندازی به جیل داندو مجری تلویزیون در سال 1999 رقابت خواهد کرد.

او فاش می کند که مک دونالد آخرین ارسال خود را به کمیسیون بررسی پرونده های جنایی (CCRC) در 30 سپتامبر ارائه کرد و از او درخواست اجازه درخواست تجدید نظر علیه محکومیت های استون کرد.

یک مستند Sky قرار است در اوایل سال آینده پخش شود که او امیدوار است به متقاعد کردن مردم نسبت به کمبود شواهد علیه استون کمک کند.

و در حالی که قاتل زنجیره ای لوی بلفیلد، که سال گذشته به طور چشمگیری به قتل راسل اعتراف کرد، از آن زمان اظهارات خود را پس گرفت، مک دونالد می گوید که او به این باور رسیده است که قاتل میلی داولر، 13 ساله، و آملی دلاگرانژ، 22 ساله، ممکن است به زودی بیشتر برای گفتن

آخرین حرف این است که شواهد بیشتری از او به دست می‌آید. هنوز مطمئن نیستم. هنوز چیزی نرسیده است. اما به من گفته می‌شود که احتمالاً بیانیه دیگری نیز وجود دارد.»

پرونده هولناکی که استون 62 ساله برای آن در حال گذراندن حبس ابد است برای بسیاری آشنا خواهد بود.

در 9 ژوئیه 1996، لین، 45 ساله، دو دخترش و سگ خانواده، لوسی، از مدرسه گودنستون به خانه بازمی‌گشتند، پس از اینکه دختران به یک جشن شنا در کانتربری رفته بودند.

آن‌ها مسیر عادی خود را در میان مزرعه‌ای پشت روستای گودنستون از طریق چوب‌دارکوب و پایین‌ترین مسیر باغ گیلاس، یک مسیر روستایی گل‌آلود و بیش از حد رشد در نزدیکی چیلندن دنبال کردند.

ماشینی در لاین عبور کرد و جوزی 9 ساله دست تکان داد. خانواده در گوشه ای راه رفتند و متوجه شدند که وسیله نقلیه آن طرف جاده پارک شده است.

مردی از ماشین پیاده شد. او به چکش مسلح شده بود و پول می خواست. راسل هیچ کدام نداشت. در این هنگام جوزی دوید. مرد مگان شش ساله را گرفت و یک چکمه بلند دور گلویش حلقه کرد. به نظر می رسد راسل سعی کرده کوچکترین دخترش را آزاد کند و اولین ضربه های چکش را دریافت کرده است. جوزی به عقب کشیده شد. هر سه با نوارهای حوله آبی از کیف های شنا دختران و بند کفش های خودشان بسته شده بودند.

در 15 دقیقه خونین بعدی، ضربات چکش بر سر آنها بارید. در ساعت 12:30 صبح همان شب اجساد از جمله جسد سگ کشف شد. جوزی که در ابتدا تصور می شد مرده است، به طور معجزه آسایی زنده ماند. او نتوانسته مهاجم خود را شناسایی کند، اگرچه توصیفی که او دو ماه پس از حمله ارائه کرد هیچ ارتباطی با ظاهر استون نداشت.

استون در HMP فرانکلند در دورهام است. او پس از 24 سال حبس، در ژوئیه امسال واجد شرایط آزادی مشروط بود، اما به دلیل بی گناه بودنش از درخواست خودداری کرده است.

استون که معتاد به هروئین بود، یک سال پس از قتل راسل به اتهامات نامرتبط دزدی و سرقت دستگیر شد. اما او فهرست بلندبالایی از محکومیت‌ها داشت، از جمله استفاده از چکش برای سرقت و صدمات شدید بدنی.

فشار بر پلیس کنت در آن زمان بسیار زیاد است و آنها او را دستگیر می کنند [for the murders] مک‌دونالد می‌گوید که پشت یک روانپزشک می‌گوید: «شاید به این مرد نگاهی بیندازید»، هیچ مدرک دیگری وجود ندارد.

محاکمه نهایی استون در نهایت بر اساس اعترافات سلولی که گفته می شد در حین بازداشت به دلیل اتهامات نامربوط انجام داده است، زنده می ماند یا می میرد.

دیمین دیلی که در آن زمان 23 سال داشت و مرد سرسخت زندان بود، گفت که استون از طریق لوله گرمایشی که به دو سلول آنها در بخش جداسازی زندان کانتربری می‌پیوندد به او گفته بود که او این جنایت را انجام داده است.

دفاع ادعا کرد که دیلی، که از آن زمان به جرم قتل خود محکوم شده است، دروغ می‌گفت و داستان خود را با اطلاعاتی که در رسانه‌ها گزارش شده بود، از جمله نسخه‌ای از دیلی میرر، که در سلولش بود، تطبیق داد. ادعا شد که دیلی، یک معتاد به مواد مخدر، به دنبال رفع اتهامات علیه خود بود.

شواهد کمی دیگر علیه استون وجود داشت. هیئت منصفه شنیدند که یک چکمه مشکی 99 سانتی متری از نزدیک محل جنایت با خون دختران بر روی آن کشف شده است. شناخته شده بود که استون از چنین بند کفشی به عنوان حلقه ای برای تزریق هروئین استفاده می کرد، اگرچه آزمایشات پزشکی قانونی هیچ پیوند DNA را به او ارائه نکرد.

یکی از شاهدان، شری بت، همچنین ادعا کرد که روز بعد از قتل، استون بین ساعت 11 صبح تا 3 بعد از ظهر با خون در قسمت جلوی تی شرتش که زیر یک تاپ دویدن قابل مشاهده است، به خانه او زنگ زده است. مادر بت، ژان، بعداً گفت که دخترش در مورد تاریخ مورد نظر دروغ گفته است و افزود که پلیس به او انگیزه هایی از جمله پول برای تأیید شهادت دروغین بت ارائه کرده است.

قاضی به هیأت منصفه گفت که تمام آنچه که آنها شنیده اند غیرمستقیم بوده است و “نتیجه پرونده به شواهد دیلی بستگی دارد”.

آنها به اعترافات سلول اعتقاد داشتند و استون در سال 1998 محکوم شد – اما سه سال بعد دادگاه استیناف آن را به طرز عجیبی رد کرد.

بری تامپسون، زندانی که شواهدی را برای حمایت از روایت دیلی ارائه کرده بود، پس از محاکمه اعتراف کرد که تحت فشار پلیس با استون گفتگو کرده است.

زندانی دوم، مارک جنینگز، که شهادت مشابهی ارائه کرده بود، اعتراف کرد که از رسانه ها پول گرفته و در صورت محکومیت استون به او پیشنهاد بیشتری داده شده است. مک‌دونالد می‌گوید: «به افراد زیادی حقوق می‌گرفتند.

محاکمه مجدد برای سال 2001 صادر شد. استون مجدداً در دادگاه ناتینگهام محکوم شد و هیئت منصفه 10-2 تقسیم شدند. با این حال، او در سال 2005 به این دلیل که قاضی در محاکمه باید سؤالات بیشتری را در مورد قابل اعتماد بودن اعترافات سلولی هنگام جمع بندی مطرح می کرد، به او اجازه تجدید نظر داده شد.

برای دادگاه تجدید نظر کافی نبود. آقای جاستیس واکر قضاوت کرد که به هر حال برای هیئت منصفه بدیهی بود که «دیلی ناصادق، یک جنایتکار بود، با توانایی دروغ گفتن در صورت صلاحدید، حتی با سوگند، و هر نوع ماده مخدری مصرف کرده بود».

شهادت بعدی زندانی که گفت دیلی به او گفته بود که دروغ گفته بود قانع کننده نبود، همانطور که چند سال بعد در CCRC بود که مرد دومی آمد و گفت مشابه بود.

سپس بلفیلد مداخله کرد.

مک‌دونالد می‌گوید: «در سال 2017 یک مستند در بی‌بی‌سی پخش شد و در پشت آن نامه‌ای از زندانی که با لوی بلفیلد دوست شده بود، در اتاق دریافت کردم. در نامه نوشته شده بود، لوی بلفیلد به من گفت که این کار را انجام داده است. نامه پیگیری هم بود. [Bellfield] نقشه ای کشیده بود که کجا اجساد را در مزرعه رها کرده بود [for the prisoner]. او سپس جزئیات زیادی را در مورد کاری که انجام داده بود بیان کرد و چیزهای زیادی گفت که من معتقد بودم که فقط قاتل می داند.

مک دونالد به CCRC ارسال کرد. آنها برگشتند و گفتند: “ما بلفیلد را معتبر نمی دانیم.”

دلایل “عجیب” ارائه شده شامل این بود که بلفیلد در مکالمه خود با خبرچین، لباس های دو دختر را در شرح رویدادها مخلوط کرده بود و او گفته بود که راسل در حالی که در واقع یک جلیقه سفید به تن داشت، سوتین سفید پوشیده بود. .

همچنین ادعا شد که بلفیلد می‌توانست برخی از جزئیات کمتر شناخته شده‌ای را که در مورد آن صحبت کرده بود، از یک وب‌سایت مبهم که این پرونده را شرح می‌داد، دریافت کند. مک‌دونالد می‌گوید: «اما فرض بر این است که او به یک وب‌سایت دسترسی دارد و به دلیل اینکه در یک واحد امن در HMP فرانکلند است، دسترسی ندارد.

سپس، در فوریه 2020، یک ماه قبل از قرنطینه کووید، بلفیلد به وکیل استون، پل بیکن، نامه نوشت و از تیم حقوقی استون دعوت کرد تا او را در زندان ملاقات کنند.

او اعتراف کرد که منطقه را می‌شناخت و در روز قتل به‌عنوان راننده تاکسی در کنت بود و عذری را که دوست دختر سابقش داده بود رد کرد. اما او به اندازه اعتراف به قتل پیش نمی رفت.

مک‌دونالد می‌گوید: «ما تقریباً یک پلیس خوب، پلیس بد بازی می‌کردیم و در نتیجه من به جلسه بعدی دعوت نشدم. در آن جلسه بعدی در 7 دسامبر 2021 و در نامه ای طولانی بود که بلفیلد سرانجام اعتراف کرد.

بلفیلد در بیانیه ای که به CRCC ارسال شده است، نوشت: «چنین چیزی هرگز اتفاق نیفتاده است، به این معنا که من مرتکب جنایت شده ام و فرد دیگری دستگیر شده است.

اما به سان لو رفت. مک دونالد می گوید: «سپس عصبانی می شود. و سپس انکار او نیز به بیرون درز کرد: «این همه ساختگی است».

این یک پیشرفت خشمگین بود که به این بحث که بلفیلد در حال بازی کردن است، کمی بالا می‌افزاید. ارسال مک‌دونالد در سپتامبر به CRCC، گاه‌شماری مفصلی از رویدادها است که دلیلی برای تغییر عقیده بلفیلد ارائه می‌دهد.

در حال حاضر، تنها کاری که مک‌دونالد و مشتری‌اش می‌توانند انجام دهند این است که منتظر بمانند و در آن تماس‌های روزانه به پرونده رسیدگی کنند. مک‌دونالد درباره استون می‌گوید: «او همه عناصر پرونده‌اش را می‌داند. “هر مانعی که در آن شکست می خوریم، همیشه این است که “بعدش چیه، چیکار کنیم؟”

او می‌گوید که حفره‌های پرونده علیه مشتری مک‌دونالد آشکارتر می‌شود. من مجبور نیستم ثابت کنم که شخص دیگری این کار را انجام داده است. تنها سوال این است، “آیا عقیده درست است؟” خوب، همه را کنار هم بگذارید، پاسخ باید “نه” باشد.