دیدگاه آبزرور در مورد فقر سوخت اقداماتی است که فقیرترین بریتانیایی ها را منجمد می کند | سرمقاله ناظر

امسال برای بسیاری از مردم سال سختی خواهد بود: سال 2022 قبوض انرژی و تورم بی سابقه ای را به همراه داشت که درآمد مردم را کاهش داده است. اما همانطور که نخست وزیر سابق گوردون براون در امروز هشدار داد مشاهده کنندهسال آینده برای خانوارهای کم درآمد، از جمله مستمری بگیران کمتر مرفه، والدین کم دستمزد و فرزندان آنها و افراد دارای معلولیت، سخت تر و سخت تر خواهد بود.

این نتیجه رکود اقتصادی بریتانیا است که توسط بانک انگلستان پیش‌بینی می‌شود که دو سال طول بکشد، و صورت‌حساب‌های انرژی که پیش‌بینی می‌شود با کاهش حمایت دولت از هزینه‌های انرژی به افزایش خود ادامه دهند. از آوریل آینده، تضمین قیمت انرژی دولت کمتر سخاوتمندانه خواهد شد و میانگین قبض را به جای 2500 پوند در سال 3000 پوند در نظر می گیرد و حمایت جهانی 400 پوندی که در زمستان 2022 به همه خانوارها پرداخت شده بود، برداشته می شود. برای خنثی کردن این کاهش، دولت سطح حمایت هدفمند را از کسانی که مزایای تست شده دریافت می‌کنند افزایش داده است: همه مستمری بگیران و کسانی که مزایای از کارافتادگی دریافت می‌کنند مانند سال گذشته 300 پوند و 150 پوند دریافت خواهند کرد و افراد دارای درآمد مزایای آزمایش شده یکبار پرداخت 900 پوندی دریافت خواهند کرد که از 650 پوند در سال گذشته افزایش یافته است. بنابراین حمایت کمتری برای دور زدن وجود دارد، اما بیشتر برای خانوارهای کم درآمد هدف گذاری شده است.

اما همانطور که براون در تحلیل جدید تاکید می‌کند، این امر همچنان تعداد فوق‌العاده‌ای از خانواده‌های آسیب‌پذیر را در معرض فقر سوخت قرار می‌دهد، خانواده‌هایی که هر سال 10 درصد یا بیشتر از درآمد خود را بابت قبوض انرژی پرداخت می‌کنند. بر اساس این معیار، هفت نفر از هر 10 مستمری بگیر تا آوریل آینده با فقر سوخت مواجه خواهند شد که به 96 درصد از خانواده های تک والد دارای دو فرزند یا بیشتر و 85 درصد از زوج های دارای سه فرزند یا بیشتر خواهد رسید. تقریباً 4 میلیون خانواده باید کمتر از یک سوم درآمد خود را صرف انرژی کنند تا گرم بمانند، یک پیشنهاد کاملاً ناپایدار با توجه به هزینه های مسکن، غذا و سایر موارد ضروری.

دلیل این امر این است که، علیرغم تلاش دولت برای هدفمندتر کردن مقدار کمتری از حمایت پیشنهادی برای خانوارهای فقیرتر، این یک راه بسیار نادقیق برای دریافت حمایت از خانوارهایی است که بیشتر به آن نیاز دارند، و بسیاری از سخت ترین ها را کنار گذاشته است. خانواده های بالا از هر 10 نفر از فقیرترین پنجم خانوارها، چهار نفر از مزایای آزمایش شده برخوردار نیستند، بنابراین حتی واجد شرایط پرداخت 900 پوندی نیستند. استفاده از مزایای تست شده به عنوان گذرنامه برای این پرداخت به این معنی است که اگر خانواده ای از آستانه مزایا فقط 1 پوند فراتر رود، 900 پوند را به طور کامل از دست خواهند داد. در نهایت، مصرف انرژی در خانواده‌های فقیرتر که بزرگ‌تر هستند یا در خانه‌هایی با عایق‌بندی ضعیف و با کیفیت بد زندگی می‌کنند، بالاتر از حد متوسط ​​است – احتمال اینکه در وهله اول برای افرادی که در فقر زندگی می‌کنند بیشتر باشد.

نتیجه این است که، حتی با در نظر گرفتن بسته حمایتی تست شده، تجزیه و تحلیل بنیاد رزولوشن نشان می دهد که نیمی از خانوارها در فقیرترین یک پنجم توزیع درآمد همچنان با قبض انرژی بیش از 1000 پوند بیشتر از آنچه در گذشته بودند مواجه خواهند بود. 2022. این 1000 پوند اضافی پولی نیست که آنها بتوانند بپردازند. بنابراین بسیاری از این افراد در حال حاضر در شرایط غیرممکن زندگی می‌کنند، با انتخابی بین گرم نگه‌داشتن خانه یا گذاشتن غذا برای فرزندانشان روبرو هستند، و مجبورند به بانک‌های مواد غذایی تکیه کنند، زیرا نمی‌توانند از پس هزینه‌های اولیه برآیند. این فقیرترین خانوارها هستند که با برخی از بالاترین قیمت ها روبرو هستند و همچنین مجبورند به کنتورهای پیش پرداخت انرژی اعتماد کنند و از فروشگاه های مواد غذایی کوچکتر و گران تر خرید کنند، زیرا آنها حمل و نقلی برای رفتن به سوپرمارکت های ارزان تر ندارند. بنیاد رزولوشن تخمین زده است که دهمین فقیرترین خانوارها اکنون با نرخ تورم مؤثر 12.5 درصدی روبرو هستند، در مقایسه با 9.6 درصد برای دهمین ثروتمند، که بزرگترین شکاف در این نرخ ها از سال 2006 است که این اقدامات جمع آوری شد.

نخست وزیر و صدراعظم بدون شک استدلال می کنند که از دست آنها خارج است. آنها ادعا می کنند که با توجه به شرایط بد اقتصادی که کشور با آن مواجه است و بحران قیمت انرژی ناشی از جنگ روسیه در اوکراین، تا آنجا که می توانند انجام داده اند. این به سه دلیل قابل اعتماد نیست. نخست، صدراعظم‌های محافظه‌کار متوالی با کاهش اعتبارات مالیاتی و مزایا در دهه گذشته و در عین حال کاهش مالیات‌های گران‌قیمت که به طور نامتناسبی به نفع خانواده‌های دارای وضعیت بهتر بوده است، ارزش شبکه ایمنی مالی موجود برای والدین کم‌درآمد و افراد معلول را از بین برده‌اند. این امر باعث شده است که خانوارهای کم درآمد در درازمدت از تاب آوری مالی بسیار کمتری برخوردار باشند. دوم، همانطور که براون استدلال می‌کند، منابع آشکار درآمد اضافی برای جرمی هانت صدراعظم وجود دارد، از جمله مالیات بر غیرخانواده‌ها و افزایش مالیات بر پاداش‌های بانکداران، که دریافت‌های آن می‌تواند به عنوان حمایت اضافی برای فقیرترین خانوارها در سال آینده باشد. سوم، دورنمای رشد وحشتناک بریتانیا نه تنها محصول بادهای مخالف جهانی، بلکه حاصل 12 سال سیاست اقتصادی محافظه‌کاران است: شکست در سرمایه‌گذاری در اقدامات تقویت‌کننده بهره‌وری مانند مهارت‌ها و زیرساخت‌ها و پیگیری ایدئولوژیک سخت‌ترین شکل برگزیت. بریتانیا – و همه کسانی که در آن زندگی می کنند – برای دراز مدت به میزان قابل توجهی فقیرتر شدند.

وضعیتی که خانواده های کم ثروت بریتانیا در سال آینده با آن مواجه هستند، یک وضعیت اضطراری اقتصادی است. اگر دولت به سرعت برای افزایش سطح حمایت از آوریل آینده مداخله نکند، تعداد بیشتری از کودکان، مستمری بگیران و افراد دارای معلولیت در فقر سوخت، در خانه های یخ زده زندگی خواهند کرد که پیامدهای بلندمدتی برای سلامتی آنها خواهد داشت. دولت باید به هشدار گوردون براون توجه کند و عمل کند.