آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیاو حماسه بازوبندهای OneLove که قرار بود توسط تعدادی از کاپیتان‌های تیم استفاده شود، از ابتدا تا انتها آزاردهنده و خسته‌کننده بوده است. از بسیاری جهات، اعمال فشار توسط فیفا برای پوشیدن آنها نیز طعنه آمیز است، زیرا همه در فدراسیون ها که این نمایش حمایتی را گرد هم آورده اند، سخت تلاش کرده اند تا یک برند جدید OneLove بسازند تا تقریباً از رنگین کمان جدا شود، تا رقیق شود. موضوعی را که ناگزیر سیاسی است غیر سیاسی کنید.
کل اپیزود ناامیدکننده بود، زیرا حتی ضعیف‌ترین تلاش برای نشان دادن اینکه فوتبال باید فضایی فراگیر و دلپذیر باشد، بسیار زیاد بود. تهدید فیفا بازیکنان و فدراسیون‌ها به خاطر تلاش برای ترویج پیام نمادین اتحاد، با هم بودن، بردباری و مشارکت، برخلاف تمام ارزش‌ها و اصولی است که می‌گوید از آن دفاع میکند و می‌خواهد به عنوان بدنه جهانی بازی تبلیغ کند.
افراد زیادی گفته اند که بازیکنان، هواداران و فدراسیون ها باید «به فوتبال بچسبند» و «باید به فرهنگ» کشور میزبان احترام بگذاریم، اما این نشان دهنده یک سوء تفاهم اساسی از مسائل است. اگر ما جداسازی را به عنوان بخشی از فرهنگ یک مکان یا زمانی می پذیرفتیم، هنوز هم با قوانین ازدواج ضد نژادی زندگی می کردیم و چه کسی می داند چه چیز دیگری.
راهنمای سریع
قطر: فراتر از فوتبال
نمایش دهید
این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.
گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.
استدلال این که غرب لیبرال تلاش میکند ارزش‌ها و اصول خود را بر کشوری تحمیل کند و رقابتی که آن را نمی‌خواهد نیز به شدت تجارب زندگی هر یک از بازیکنان LGBTQ+ که در مسابقات شرکت می‌کنند و همچنین طرفداران LGBTQ+ در جایگاه‌ها را نفی میکند. شاید جنایتکارانه تر، نمایندگان جوامع LGBTQ+ در قطر را نیز ناامید می کند که به حمایت جهانی و پلت فرم جام جهانی نیاز دارند تا در مورد آنچه برای آنها می گذرد و آزادی هایی که برای آنها می جنگند صحبت کنند.
این اتهام که بحث در مورد این موضوعات نژادپرستانه است زیرا نشان دهنده عدم احترام به فرهنگ قطری یا اسلامی است، اشتباه است، اما در بحث ها رگه هایی از نژادپرستی وجود داشته است. در بسیاری از مجامع این روایت به این صورت است که اینجا خاورمیانه بی فرهنگ در مقابل غرب مترقی است، اما این موضوع مسائل را تضعیف می کند و به چه چیزی منجر می شود. ما نباید مقدس تر از تو باشیم، بلکه باید اذعان کنیم که مشکلات می توانند در سراسر جهان، در همه جوامع، همزمان وجود داشته باشند.
در بریتانیا ما مشکلات زیادی داریم. من استدلال می‌کنم که افزایش بی‌خانمان‌ها و ناتوانی مردم برای تامین انرژی نیز نقض حقوق بشر است، که مردم نباید به دلیل بی‌توجهی دولت به این شکل که هستند رنج ببرند.
همه این چیزها می توانند در یک زمان وجود داشته باشند. من می‌توانم از دولت، کشورمان و شیوه کار در اینجا انتقاد کنم و همچنین نسبت به سایر کشورها انتقاد کنم. نقض حقوق بشر و تبعیض حتی نباید مورد بحث قرار گیرد. باید مسلم باشد که شما در مورد این مسائل موضع اخلاقی و اخلاقی می گیرید، اما در اولین نشانه از عقب نشینی فیفا، فدراسیون ها به هم خوردند.
فشار زیادی روی بازیکنان وجود دارد. بسیاری از آنها نه تنها از نظر مالی خود، بلکه خانواده های بزرگ خود را نیز حمایت می کنند. و یک احساس واقعی ناتوانی وجود دارد. این احساس وجود دارد که هر کاری انجام دهند، چیزی تغییر نخواهد کرد. به همین دلیل است که فدراسیون ها باید به عنوان نهادهای حاکم و همچنین در حمایت از صدای بازیکنان خود موضع گیری کنند.
اگر همه در اولین مانع در مبارزه برای آزادی و برابری تسلیم شدند، پس امروز کجا بود؟ به جان کارلوس، تامی اسمیت و پیتر نورمن نگاه کنید، که در المپیک 1968 روی سکوی 200 متر ایستادند و همه چیز را به خطر انداختند – اسمیت و کارلوس برای حمایت از جنبش قدرت سیاه مشت‌های خود را بالا بردند و هر سه نشان در حمایت از پروژه المپیک به گردن انداختند. برای حقوق بشر
این یک قربانی است، و گاهی اوقات یک قربانی شخصی است، اما تأثیر طولانی مدت و تأثیری که اقدامات همبستگی یا اعتراض می تواند داشته باشد بسیار گسترده است. ما باید به موقعیتی که می‌خواهیم در آن بایستیم افتخار کنیم و باید به این فکر کنیم که می‌خواهیم در ۱۰۰ سال آینده چگونه دیده شویم.
تصمیم برای کنار گذاشتن بازوبند در شرایط تحریم‌های ورزشی بسیار ضعیف است و در تضاد کامل با عملکرد بازیکنان ایران است. آنها با نخواندن سرود ملی قبل از بازی با انگلیس در حمایت از تظاهرات در خانه خود، خانواده و دوستانشان را در معرض خطر قرار داده اند. با این حال، آنها درک می کنند که جام جهانی یک سکو و فرصتی برای جلب توجه جهانی به یک موضوع بسیار مهم و حیاتی در داخل کشورشان است. این نشان دهنده شجاعت و قدرت است و باید دیگران را توانمند کند.
اگر یک تیم بانوان در جایگاه تیم‌های درگیر قرار می‌گرفت و تهدید به تحریم‌های ورزشی می‌شد، احساس می‌کنم واکنش‌ها متفاوت بود. چرا؟ زیرا ما به عنوان یک زن عادت کرده ایم که فقط برای اینکه بتوانیم فوتبال بازی کنیم، مجبور به فداکاری و انتخاب های دشوار باشیم، حتی زمانی که می دانیم عواقبی دارد. در واقع، دو نفری که علی‌رغم محکومیت فیفا بازوبند را بسته‌اند، زن بوده‌اند – الکس اسکات، ملی‌پوش سابق انگلیس و نانسی فایزر، وزیر کشور آلمان.
بازیکنان آلمان که در اعتراض به تهدید تحریم دهان خود را می پوشانند و تعدادی از فدراسیون ها و بازیکنان که به شدت علیه فشار برای نبستن بازوبند صحبت می کنند باید تشویق شوند، اما این کافی نیست. هر روز، کارگران مهاجر، زنان و LGBTQ+ فقط با حضور در قطر زندگی خود را به خطر می اندازند. عدم امکان تحمل تحریم های ورزشی در این زمینه بسیار ضعیف است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
