روسای آب، دولت بریتانیا را به دلیل شکست در جلوگیری از آلودگی فاضلاب مقصر می دانند | آلودگی

نامه‌های جدید فاش شده نشان می‌دهد که روسای شرکت‌های آب، بی‌عملی دولت بریتانیا را عامل عدم پیشرفت در توقف آلودگی فاضلاب می‌دانند.

طبق داده های آژانس محیط زیست، فاضلاب بیش از 770000 بار در طول سال های 2020 و 2021 به دریاها و رودخانه های اطراف بریتانیا ریخته شده است – معادل تقریباً 6 میلیون ساعت.

رانیل جایواردنا در طول مدت کوتاهی که به عنوان وزیر محیط زیست داشت، از هر رئیس شرکت آب خواست تا با او برنامه‌ای برای کاهش سرریز طوفان، جایی که زباله‌های انسانی به رودخانه‌ها و سواحل پمپاژ می‌شود، به او بنویسد.

وزارت محیط زیست، غذا و امور روستایی این نامه‌ها را تا ماه‌ها بعد که طبق قانون آزادی اطلاعات موظف به انتشار عمومی شد، منتشر نکرد.

در این نامه‌ها، مدیران شرکت آب اظهارات تندی در مورد عدم اقدام دولت در مورد رسوایی فاضلاب داشتند. آنها شکایت داشتند که دولت نتوانسته قوانین جدیدی را به عنوان دلیلی برای تخلیه فاضلاب وضع کند.

شرکت های آب به طور خاص از دو قانون شکایت کردند: مقررات مربوط به سیستم های زهکشی در مورد پیشرفت های جدید که در سال 2010 تصویب شد اما هنوز در انگلیس اجرا نشده است (ولز این اقدام را در سال 2018 اجرا کرد)، و ممنوعیت دستمال های مرطوب که تجزیه پذیر نیستند، پیشنهاد شده است. لایحه عضو خصوصی توسط فلور اندرسون، نماینده حزب کارگر، اما توسط دولت محافظه کار نادیده گرفته شد.

تیم فارون، سخنگوی محیط زیست لیبرال دموکرات، گفت: «این روز تاریکی برای دولت است که حتی شرکت‌های آب نیز بی‌عملی خود را عامل بحران فاضلاب می‌دانند.

جای تعجب نیست که اداره محیط زیست برای مدت طولانی روی این نامه ها نشسته است، آنها بسیار شرم آور هستند. آنها ثابت کردند که وزرای محافظه کار متوالی سر خود را در شن فرو کرده اند در حالی که سواحل بریتانیا با فاضلاب های کثیف آلوده شده است.

«اینها همان مدیران شرکت آب هستند که پاداشهای توهین آمیزی به ارزش میلیون ها پوند به خود پرداختند، در حالی که رودخانه ها و دریاچه ها را ویران کردند. دولت باید تصمیم خود را جمع کند. سال‌ها هرج و مرج محافظه‌کاران، مقابله با این بحران را به تاخیر انداخته است. این یک رسوایی زیست محیطی است که متأسفانه اینجا باقی مانده است.»

مدیر عامل شرکت Anglian Water، پیتر سیمپسون، گفت که دولت برای اطمینان از ساخت پایدار خانه ها با در نظر گرفتن سیستم فاضلاب اقدامی نکرده است. «اگر شرکت‌های آب در مورد توسعه‌های برنامه‌ریزی، نه فقط برنامه‌های محلی، مشاور قانونی شوند، و اگر برنامه 3 قانون مدیریت سیل و آب تصویب شود، نقش ما در تضمین رشد پایدار بسیار افزایش می‌یابد.»

علاوه بر این، سیمپسون خواستار ممنوعیت فروش دستمال‌های مرطوب غیرقابل تجزیه زیستی شد: «ما همچنین معتقدیم زمان اعمال ممنوعیت کامل در فروش دستمال‌های مرطوبی که استانداردهای Fine to Flush را ندارند فرا رسیده است. این بخش از نزدیک با تولیدکنندگان و خرده فروشان برای توسعه این استاندارد همکاری کرده است، اما پذیرش آن به اندازه کافی سریع اتفاق نمی افتد.

سارا بنتلی، مدیر عامل شرکت تیمز واتر، خواستار قوانینی در مورد زهکشی در پیشرفت‌های جدید شد. “بزرگترین محرک تخلیه فاضلاب تصفیه نشده به محیط زیست، بارندگی اضافی است که از طریق کار تصفیه فاضلاب ما می آید و آنها را غرق می کند. با انتخاب برنامه 3 قانون مدیریت سیل و آب 2010، دولت می تواند میزان تخلیه آب سطحی به شبکه ما را به میزان قابل توجهی کاهش دهد، به این معنی که ظرفیت بیشتری برای اتصالات جدید برای توسعه جدید و خطر کمتر نشت ناشی از سرریزهای فاضلاب ترکیبی کاهش می یابد.

شرکت‌های آب به دلیل پرداخت پاداش‌های سخاوتمندانه به مدیران عامل خود و در عین حال نتوانسته‌اند جلوی رسوایی فاضلاب را بگیرند، مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. هفته گذشته فاش شد که شرکت‌ها فاضلاب را در سواحل و رودخانه‌ها رها می‌کنند، حتی اگر هوای استثنایی نباشد.