سلف پرتره مکس بکمن در حراج آلمان به قیمتی بی سابقه می رسد | هنر

پیش‌بینی می‌شود که سلف پرتره‌ای از ماکس بکمان اکسپرسیونیست قرن بیستم که در دوران تبعید هلندی‌اش از نازی‌ها کشیده شده بود، رکورد قیمت تضمین‌شده در حراجی آلمان را در هفته آینده در برلین بشکند.

هنردوستان ابتدا به نیویورک و سپس به برلین هجوم آورده‌اند تا این نقاشی را در نمایش‌های پیش‌نمایش ببینند، که فرصتی نادر برای تماشای شاهکاری است که همیشه در دستان شخصی بوده است.

به دلیل قیمت نجومی آن، بعید است که موزه ای در فروش در 1 دسامبر آن را خریداری کند، اما در عوض می تواند به کلکسیونر انفرادی دیگر برود، به این معنی که ممکن است امکان دیدن دوباره آن وجود نداشته باشد.

سلف پرتره زرد صورتی (خود پرتره زرد-صورتی)، که بین سال‌های 1943 و 1944 نقاشی شده است، بین 20 تا 30 میلیون یورو ارزش دارد، بالاترین برچسب پیش‌فروشی که بر روی یک اثر هنری در آلمان گذاشته شده است، چیزی که کارشناسان بازار معتقدند ممکن است نویدبخش عصر جدید و معتبری برای هنر آلمان باشد. حراجی ها

خانه حراج ویلا گریسباخ سال هاست که در سایه رقبای معروف نیویورک و لندنی خود مانند کریستیز و ساتبی است. کارگردان گریسباخ، میکالا کاپیتزکی، گفت که از توجه دیرینه استقبال می‌کند که این فروش – نتیجه سال‌ها اعتمادسازی با صاحب تابلو – اکنون به بازار هنر آلمان آورده است.

او گفت: “این نشانه بزرگی از اعتماد در بازار آلمان است، و این یک شانس منحصر به فرد برای کلکسیونرها است که دیگر به بازار نخواهند آمد.” او که به گفته او این امتیاز را داشت که این نقاشی را قبل از نمایش در دفتر خودش داشته باشد، گفت: «هر کسی که به اندازه کافی خوش شانس باشد که این نقاشی را داشته باشد، متوجه خواهد شد که چه حضور لذت بخشی است. با وجود شرایط دشواری که در آن ایجاد شده است، این شکل قدرت و گرمای باورنکردنی دارد. او همیشه حاضر است، اندازه بزرگتر از حد معمول به کمکش می آید و شما را رها نمی کند.»

بکمن در سال 1937 یک روز پس از شنیدن سخنرانی آدولف هیتلر در محکومیت هنرمندان “منحط” آلمان را به مقصد آمستردام ترک کرد. مقامات متعاقباً 500 اثر او را از موزه ها مصادره کردند. بکمن و همسرش ماتیلد، معروف به کواپی، هرگز باز نخواهند گشت و یک دهه بعد به ایالات متحده مهاجرت کردند، جایی که او در سال 1950 درگذشت.

هنگامی که آمستردام توسط نیروهای آلمانی در سال 1940 مورد تهاجم قرار گرفت، دیگر یک پناهگاه امن نبود و او به استودیوی خود در انبار تنباکوی قدیمی کنار کانال رفت، جایی که نقاشی‌هایش، به‌ویژه خودنگاره‌هایش، کلیدی برای بقای او شد. یوگن بلوم، منتقد هنری، گفت: «بیان‌های نمادین بحران معنوی که او تحمل کرد». دهه گذراندن در شهر هلند پربارترین دوره او شد.

به گفته بلوم، بکمن مجبور بود با درماندگی نظاره گر اشغالگران آلمانی یهودیان هلندی، از جمله دوستان شخصی او، در اردوگاه کار اجباری وستربورک باشد. بکمن به دلیل بیماری قلبی به سختی از فراخواندن خود اجتناب می کرد، اما دائماً در ترس از دستگیری یا مصادره نقاشی هایش زندگی می کرد. بلوم گفت: «خروج کردن به آتلیه‌اش… به یک تعهد خودخواسته تبدیل شد که از او در برابر خراب شدن محافظت می‌کرد.

این هنرمند در دفتر خاطرات خود نوشت: “مرگ خاموش و آتش سوزی در اطراف من وجود دارد و من هنوز زنده هستم.”

به گفته کاپیتزکی، بکمن «چند تا از سلف پرتره های خود را به کواپی هدیه داد، سپس آنها را از او گرفت تا به دوستانش بدهد یا بفروشد. اما او به آن چسبید و تا زمان مرگش در سال 1986 هرگز آن را رها نکرد.

او افزود: «احتمالاً این به خاطر چیزی است که آن را نشان می دهد. او خود را در جوانی نقاشی کرده است و سرشار از نشاط و نیروی درونی و سرکشی، اراده او برای غلبه بر این دوران سخت است و لبخند آرام و معمایی او نیز وجود دارد.

مورخان هنر از استفاده غیرمعمول بکمن از رنگ‌های روشن در اثر شگفت‌زده شده‌اند، به‌ویژه پارچه‌های زرد و خزهای پر جنب و جوش لباسی که احتمالاً یک لباس مجلسی است، یا اشاره‌ای به تصویری که او از چهره‌ای که او آن را «پادشاه هنرمند» خود می‌نامید، بیانگر حاکمیت است. بیش از خود، در زمانی که او اغلب احساس می کرد در دام افتاده است.

این تصویر قرار بود به طور فزاینده ای تحت الشعاع وضعیت پناهندگی او قرار گیرد و بکمن شخصیتی را که تجسم کرده بود به عنوان “جستجو برای وطن خود، اما خانه خود را در راه از دست داده” توصیف کرد.

این اثر توسط خانواده یک وکیل تجاری اهل برمن که تا زمان مرگش در سال 2006 در سوئیس زندگی می کرد و آن را از خانواده بکمن خریداری کرده بود به فروش می رسد. پرتره از خود پرارزش‌ترین مورد در مجموعه هنری او به حساب می‌آمد که شامل سایر گرافیک‌های بکمن و پابلو پیکاسو بود که برخی از آنها قبلاً در نیویورک به حراج گذاشته شده‌اند.

مارتین کراوز، از گریسباخ، که این حراج را انجام خواهد داد، گفت که برآورد قیمت تا 30 میلیون یورو واقع بینانه است. یکی دیگر از نقاشی‌های بکمن، جهنم پرندگان، پنج سال پیش در کریستی لندن به قیمت 36 میلیون پوند (41 میلیون یورو در آن زمان) فروخته شد که قیمت آن بسیار کمتر از تابلوی فروش فعلی است. پرتره سلفی او با ترومپت بیش از دو دهه پیش در حراجی در نیویورک به قیمت 22.5 میلیون دلار فروخته شد.

این یکی دیگر از نقاشی‌های بکمن به نام مصری مربوط به سال 1942 بود که در سال 2018 به بالاترین قیمتی که در حال حاضر در یک حراجی آلمان به ثبت رسیده است – 4.7 میلیون یورو، بیش از دو برابر برآورد 2 میلیون یورویی آن، رسید.

“اگر حراج های قبلی بکمن اتفاق بیفتد، و به دلیل کمیاب بودن این کار، ما انتظار داریم تعداد زیادی از خریداران بالقوه، در اتاق، آنلاین و تلفنی، و رقابت نسبتاً شدید و پرشور باشد. کراوز گفت. “وظیفه من این خواهد بود که تا آنجا که می توانم در گرمای درام خونسرد بمانم.”