آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
منبرای اینکه نشان دهد راگبی انگلیسی به پایانی شاد برای یک سال مشکل ساز نیاز دارد، نیازی به مدرک در علم موشک نیست. اگر جلسات استماع کمیته منتخب پارلمان در حال حاضر شامل یک عنصر عظمت است، نتیجه گیری واضح این هفته – “شکست در مقیاس حماسی” – چیزی نیست که اتحادیه فوتبال راگبی مشتاق شنیدن آن در اطراف توئیکنهام پس از آخرین تست پاییزی تیم ملی در برابر یک تیم ملی است. بالا آفریقای جنوبی
برای برخی، فروپاشی مالی نامرتب Worcester و Wasps ممکن است برای پیشرفت انگلستان تحت رهبری ادی جونز و قطعاً برای یک استادیوم خانگی پر از 82000 بازیکن تشنه، حاشیه‌ای به نظر برسد. حقیقت ماجرا این است که همه آن چیزها مستقیماً به یک معمای مشابه مرتبط است، یعنی شخصیت دوگانه که همچنان ورزش را حتی در قلب‌های گل سرخش نگه می‌دارد.
چرا که انگلیس واقعی در داخل و خارج از زمین دقیقا چیست؟ هیچ کس کاملا مطمئن به نظر نمی رسد. لیگ برتر داخلی مسلماً به همان اندازه قابل تماشا است که همیشه بوده است، اما هنوز مبالغ آن جمع نمی شود. تجربه روز مسابقه فعلی در تویکنهام به نظر می رسد که کسی سعی دارد در خانه سالمندان یک هیاهو به راه بیندازد، که به ندرت کسی را خوشحال می کند. و تیم؟ ظاهراً پس از نوامبر بی‌نتیجه‌ای که تا به امروز بوده است، هنوز کار در حال پیشرفت است.
بنابراین همانطور که اکنون زمان آن فرا رسیده است که همه سهامداران راگبی انگلیسی موافقت کنند که اصلاحات گسترده دیگر نمی تواند به تعویق بیفتد، این لحظه به همان اندازه برای کسانی که لباس سفید می پوشند، شفافیت بیشتر و بالاتر از همه ثبات را نشان می دهند. بعد از اینکه شنبه گذشته All Blacks را در 10 دقیقه آخر اجرا کردید، چطور می‌خواهید که سوئیچ توربو را کمی زودتر از دقیقه 70 بچرخانید؟ و اگر آخرین فینال جام جهانی در ژاپن تنها یکی از آن روزهای بدی بود که گهگاه اتفاق می‌افتد، آیا این یک فرصت عالی برای تیم میزبان نیست تا چند اشتباه آزاردهنده را اصلاح کند؟
جونز، برای نمونه، هنوز تصاویر دردناکی از سال 2019 در حافظه خود دارد: «من اکنون دید 5G از آن دارم. هرگز آن لحظه را فراموش نمی کنی، وقتی در زمین ایستاده ای و می بینی که حریف مدال طلای خود را می گیرد. صدای دیوانه شدن جمعیت را می شنوی و مثل یک تماشاچی آنجا ایستاده ای. تمام کارهایی که در مدت زمان طولانی انجام داده اید برای شما هیچ معنایی ندارد. که هرگز شما را ترک نمی کند. همیشه چیزی در بازیکنانی که در آن بازی بازی کردند وجود خواهد داشت. شما هرگز نمی توانید نتیجه را تغییر دهید اما می توانید احساسی را که دارید تغییر دهید. این فرصتی است برای تعدادی از بازیکنان ما در این آخر هفته.”
این به توضیح وسواس مداوم جونز برای قهرمانی در جام جهانی سال آینده در فرانسه کمک می کند و تقریباً همه چیز را حذف می کند. با در نظر گرفتن این منشور باریک، این بازی اهمیت بیشتری پیدا می کند، مانند بازی های شش ملت در برابر فرانسه و ایرلند در ماه مارس آینده. اگر انگلیس اکنون نتواند بر هیچ یک از تیم های بالاتر از آنها غلبه کند، پاییز آینده سخت تر خواهد بود.
در این رابطه، شنیدن جانی می، یکی از بازماندگان سال 2019، جالب بود که این هفته پیشنهاد کرد، در حالی که انگلیس در مرحله مشابه قبل از آخرین جام جهانی عقب است، پتانسیل آنها اکنون بیشتر است. می گفت: “ما احتمالاً در سفری که به عنوان یک تیم بودیم جلوتر بودیم، اما این یک بازی محدودتر بود.” این برنامه بازی گسترده تر [that] ما در حال تلاش برای کنار آمدن با سخت‌تر است.»
به عبارت دیگر انگلیس هدف بالاتری دارد و مقدار زیادی را روی توانایی تطبیق بازی خود در صورت لزوم و در مواقع لزوم می‌گذارد. ما سال‌ها این نظریه را شنیده‌ایم، البته، نکته منفی تغییر پیوسته بازیگران بازیگری است که برای نقش‌های خاص آزمایش می‌کنند. علیرغم همه صحبت هایی که در مورد ارزشمند بودن “تمام کننده ها” به اندازه “شروع کننده ها” وجود دارد، هنوز هم کنجکاو است که الیس گنج می تواند یکشنبه گذشته در تیم منتخب سال راگبی جهان انتخاب شود و شش روز بعد، انگلیس را برای چنین مسابقه ای در رده دوم قرار ندهد. وسایل بزرگ
جک ویلیس، به طور مشابه، به اندازه کافی بازیکن خوبی است که این هفته توسط تولوز جذب شد، اما حتی در تیم روز مسابقه هم حضور ندارد. هنری اسلید از روی نیمکت مقابل آل بلکز فوق العاده بود اما همچنان “سوار بر کاج” است. قدرت در عمق به وضوح مثبت است، اما تنها در صورتی که شروع کننده سرعت و لحن اولیه لازم را تنظیم کند. انگلیس امسال به سختی در بین 10 تیم برتر رتبه اول قرار می گیرد و سه تلاش دیرهنگام مقابل تیم 14 نفره آل بلکز نمی تواند نیاز آنها را برای شروع سریعتر پنهان کند.
قبلاً یک تخصص بود، با تلاش Manu Tuilagi در این فیکسچر مربوطه یک سال پیش نمونه خوبی بود. انگلیس با برتری 14-3، در نهایت به لطف پنالتی دیرهنگام مارکوس اسمیت، 27-26 به خانه رفت، اما این یک بار دیگر کمک کرد که سیا کولیسی، کاپیتان اسپرینگ باک در کوارتر پایانی سین-بین شود. نظم و انضباط این بار نیز به همین ترتیب حیاتی خواهد بود: حرکت انگلیسی اغلب در برابر All Blacks با صدای سوت داور خفه می شد.
حتی با وجود محرومیت راسی اراسموس از هرگونه درگیری در روز مسابقه به دنبال آخرین انتشار رسانه‌های اجتماعی، قضاوت مجدداً حیاتی خواهد بود. آنگوس گاردنر استرالیایی نیز در سال 2018 داوری این مسابقه را برعهده داشت، زمانی که انگلیس با نتیجه 12-11 پیروز شد، پس از اینکه اوون فارل به طور جنجالی از سرزنش فرار کرد به دلیل تکل بدون اسلحه به آندره استرهویزن.
گاردنر متعاقباً اعتراف کرد که باید یک پنالتی می‌گرفت و هر اشاره‌ای به تکرار آن باعث می‌شود نظریه‌پردازان توطئه آفریقای جنوبی دوباره شروع به زوزه کشیدن در ماه کنند. اگر تابلوهای پیام پس از مسابقه در نهایت مملو از تمجید از بوک شماره 8 جوان بسیار امیدوار کننده ایوان روس، کولیسی خستگی ناپذیر یا دیدگاه تهاجمی ویلی لو روکس باشد، برای این ورزش بسیار بهتر است.
با این حال، شکست دادن انگلیس در خانه در این فصل از سال بسیار سخت است. این هجدهمین و آخرین تست پاییزی جونز در توئیکنهام به عنوان سرمربی خواهد بود و رکورد او در حال حاضر P 17 W14 D1 L2 است. هر دو باخت با یک امتیاز بود. با توجه به اینکه آفریقای جنوبی تعداد کمی از بازیکنان ثابت تیمش را ندارد و این بازی خارج از پنجره بین‌المللی قرار دارد، به نظر می‌رسد که اگر آنها برای تصاحب آن آماده باشند، باید روز انگلیس باشد. یک برد حماسی، در پایان یک هفته کبود، مطمئناً به خوبی در جعبه کمیته RFU قرار خواهد گرفت.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
