“ما حتی برای کریسمس سیر نیستیم” – رستوران های انگلیس رزروهای از دست رفته خود را می شمارند | صنعت هتلداری

زمان برای پاسکال آسینیاک، حامی سرآشپز باشگاه ستاره دار میشلین گاسکون، در حال اتمام است، زیرا او برای فصل مهم جشن کریسمس شمارش معکوس می کند.

«در حال حاضر پر نیستیم. ما بدیهی است امیدواریم که افزایش یابد. ما چند مهمانی کریسمس رزرو کرده‌ایم اما نسبت به سال‌های گذشته کاهش یافته است.» این مرد 55 ساله گفت.

من هنوز چند میز در روز شنبه در دسامبر در دسترس دارم که باید کاملاً رزرو شوند. ما قبلاً هرگز چنین چیزی را نداشتیم – برای نوامبر و دسامبر سال‌های گذشته پر بود.

فکر می‌کنم در حال حاضر، به دلیل شرایط اقتصادی، مردم منتظرند تا ببینند آیا پول کافی دارند یا نه.

مشکلات کارکنان اوسیناک را مجبور کرد Comptoir Gascon، اغذیه فروشی فرانسوی خود را در نزدیکی بازار اسمیتفیلد در مرکز لندن ببندد، و نیروی کار او در پنج غذاخوری باقی‌مانده‌اش از 160 نفری که قبل از همه‌گیری کار می‌کرد به 60 نفر کاهش یافته است. او «بسیار می‌ترسد» که بسیاری از رستوران‌ها در ماه‌های بعد از کریسمس سقوط کنند.

ترس‌های اوسینیاک در شهرها، شهرک‌ها و روستاهای سرتاسر بریتانیا تکرار می‌شود – الگویی از تعطیلی که بسیاری از آن نگرانند که با رکود اقتصادی، افزایش اجاره‌بها و کاهش هزینه‌های خانوار و حمل‌ونقل عمومی و اعتصاب‌های راه‌آهن تسریع شود.

اعضایی که توسط UKHospitality، انجمن آبجو و میخانه بریتانیا و موسسه هتلداری و مهمان‌نوازی آلستر بریتانیا مورد بررسی قرار گرفتند، نرخ جای خالی 17 درصدی را در کریسمس پیش‌بینی کردند، در حالی که نرخ جای خالی فعلی 11 درصد است. این به این معنی است که 33 درصد ساعات کاری سالن را کاهش می دهد و 29 درصد منوهای خود را در کریسمس ساده تر می کنند.

Aussignac گفت: “هیچ چیز” در بیانیه پاییز صدراعظم جرمی هانت برای مقابله با بحران کارکنان در صنعت وجود ندارد.

او گفت: «فکر نمی‌کنم چیزی در آنجا وجود داشته باشد که به بزرگترین مشکلی که مهمان‌نوازی با آن روبه‌رو است و این بدان معناست که ما نمی‌توانیم مکان‌ها را باز نگه داریم یا با ظرفیت کامل کار کنیم، باشد.»

از ژانویه آوسیناک جای خالی یک قنادی تمام وقت داشت، اما فقط در چند هفته گذشته توانست آن را پر کند، وضعیتی که قبلاً هرگز تجربه نکرده بود. کمبود کارکنان، که او به خاطر بازگشت مردم به اروپا در دوران قرنطینه و پس از برگزیت مقصر می‌داند، به این معنی است که باشگاه گاسکون دیگر برای ناهار باز نمی‌شود و فقط شام سرو می‌کند.

«برگزیت دلیل اصلی این است که ما با این مشکلات کارکنان مواجه هستیم. قبلا برای اروپایی ها آمدن و کار کردن به اینجا آسان بود، اما دیگر اینطور نیست، بنابراین اکنون آنها شهرهای دیگری مانند پاریس یا مادرید را انتخاب می کنند.

نظرسنجی UKHospitality نشان داد که بیش از یک سوم مشاغل هتلداری در اوایل سال 2023 به دلیل افزایش هزینه ها در معرض خطر شکست قرار دارند. ارقام خدمات ورشکستگی نشان می‌دهد که تعداد رستوران‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی در سراسر بریتانیا در حال انحلال در سه ماه منتهی به سپتامبر 46 درصد افزایش یافته است.

در حالی که بیانیه پاییز هانت شامل یک بسته 13.6 میلیارد پوندی برای حمایت از پرداخت کنندگان نرخ های تجاری بود، کارشناسان صنعت از عدم تمرکز بر رشد اقتصادی انتقاد داشتند.

آرون بیتون، باجگیر در The Digger’s Rest در شرق دوون پس از بستن درهای آن برای آخرین بار، گفت: “این کاملاً دلخراش است، ما خیلی سخت کار کردیم و تقریباً سه سال بدون هیچ چیزی برای نشان دادن آن کنار رفتیم.” میخانه کاهگلی مستقر در دهکده زیبای وودبری سالترتون توسط بیتون 48 ساله و شریک زندگی او دانیل کلی 42 ساله در آوریل 2020 در آغاز همه گیری همه گیر شد.

این زوج به افراد آسیب‌پذیر تحویل غذای رایگان دادند و قبل از بازگشایی پس از قرنطینه، مغازه‌ای را افتتاح کردند که اقلام ضروری را به مردم محلی می‌فروشد.

بیتون گفت: «در ابتدای سال جاری ما در موقعیت خوبی قرار داشتیم، به نوعی کووید را پشت سر گذاشته بودیم و همه چیز مثبت به نظر می رسید و سپس با افزایش هزینه های عظیم مواجه شدیم.

هزینه های انرژی در میخانه “سه برابر” شد، قیمت مواد غذایی با اقلام کلیدی مانند روغن پخت و پز بیش از دو برابر شد و اپراتور میخانه که صاحب محل است، اجاره را 10٪ افزایش داد.

بیتون گفت که برای اولین بار مشتریان «درباره امور مالی خود در بار صحبت می‌کردند» و از آنجایی که از هفته‌ای یک‌بار به کمتر از یک‌بار در ماه می‌رفتند، تعداد افراد شروع به کاهش کرد.

در آگوست، The Digger’s Rest نسبت به سال قبل 30 درصد کاهش داشت و مجبور شد درهای خود را برای همیشه در 7 نوامبر ببندد.

بیتون گفت که سه میخانه دیگر در شعاع پنج مایلی نیز در هفته‌های اخیر مغازه‌های خود را تعطیل کرده‌اند، و افزود که میخانه‌های روستایی به‌ویژه «بخشی از جامعه» بودند و وقتی از بین رفتند «شما برای بازگرداندن آنها تلاش خواهید کرد».

اما مک‌کلارکین، مدیر اجرایی انجمن بریتانیایی آبجو و میخانه، گفت که صنعت همچنان در “لبه چاقو” باقی مانده است و از اینکه نرخ 12.5 درصدی مالیات بر ارزش افزوده اجرا نشده است، “بسیار ناامید است”.

کیت نیکولز، مدیر اجرایی UKHospitality، از حمایت از نرخ های تجاری استقبال کرد اما گفت که صدراعظم نتوانست “هر گونه برنامه ای برای رشد اقتصادی” ترسیم کند و “چیزی وجود ندارد که به شرکت ها اعتماد کند، چه رسد به سرمایه گذاری”.

جیمز کیوارینی، مالک ایل پورتیکو، یک غذاخوری ایتالیایی که به مدت 55 سال توسط خانواده‌اش در خیابان کنزینگتون لندن افتتاح و اداره می‌شد، مشکلاتی که مهمان‌نوازی با آن مواجه است، به عنوان «پنج سوار آخرالزمان» توصیف شده است.

او گفت که افزایش پرسنل، عرضه، قیمت مواد غذایی و انرژی، تاثیر هزینه زندگی بر مشتریانش و ناامیدی از وضعیت اقتصادی، همه این صنعت را تحت تاثیر قرار داده است.

کیوارینی گفت که این “باد معکوس اقتصادی” او را مجبور کرد تا رستوران خواهر ایل پورتیکو، پینو، که در کنزینگتون نیز هست، را در ژوئن امسال ببندد.

وی افزود: پس از پایان قرنطینه مردم به این ایده اعتقاد داشتند که همه چیز مانند دهه 20 خروشان خواهد بود و اقتصاد در حال پرواز است، اما این اتفاق نیفتاده است.

ایموگن دیویس، یکی از بنیانگذاران Native، در میفر، غرب لندن، گفت که جذب کارکنان همیشه سخت بوده است، اما «سپس کووید و برگزیت اتفاق افتاد و جذب نیرو بسیار سخت‌تر شد»، که باعث شد این کسب‌وکار برنامه‌های بازگشایی را کنار بگذارد. یک روز اضافی

افزایش هزینه های انرژی ناشی از تهاجم روسیه به اوکراین، بزرگترین مشکل الکس گریگ است که صاحب کافه آبجوی فوگلز است که در شهرهای تونبریج و تونبریج ولز در غرب کنت قرار دارد.

این مرد 37 ساله – که یک مغازه بطری فروشی در تونبریج ولز نیز دارد – شاهد افزایش 10000 پوندی در قبوض انرژی بوده است اما هشدار داده است که بدون تخفیف دولت هزینه ها 40000 پوند می شد و کسب و کارها را “غیرقابل دوام” می کرد.

گریگ گفت که اعلام دولت در مورد نرخ های تجاری «چیزی» برای صنعت است، اما از دولت خواست تا مشخص کند که دقیقاً چه حمایتی از انرژی برای مشاغل مهمان نوازی در سال آینده در دسترس خواهد بود.

“مشتریان ما پول کمتری خواهند داشت و هزینه های ما بسیار بیشتر خواهد بود. به همین دلیل است که ما نیاز به اطمینان داریم تا انگیزه ما برای سرمایه‌گذاری در کسب‌وکارمان باشد و ما را تشویق به رشد کند.»

گریگ گفت “کاهش مالیات بر ارزش افزوده” یک “محرک بزرگ” برای صنعت خواهد بود و “به ما اعتماد به نفس می دهد تا بتوانیم به سرمایه گذاری ادامه دهیم”.

کنی اتکینسون، مالک رستوران ستاره‌دار میشلین House of Tides and Solstice، هر دو در نیوکاسل، گفت که قبض انرژی او “سه برابر” شده است و با هفت جای خالی فعلی، برای به دست آوردن کارکنان مناسب تلاش کرده است.

هیچ جهت و هیچ اعتمادی از سوی دولت وجود ندارد. ما تقاضای کمک مالی نداریم، اما کاهش مالیات بر ارزش افزوده می تواند به ما کمک کند تا کسب و کارمان را توسعه دهیم.»

سخنگوی وزارت تجارت، انرژی و استراتژی صنعتی گفت که “بسته حمایتی بی سابقه ای از جمله کاهش مالیات بر ارزش افزوده، تعطیلات نرخ کسب و کار و وام های حمایت شده دولت به ارزش حدود 400 میلیارد پوند ارائه کرده است.”