«آرامش ملایم»: خیابان‌های فرانسه بار دیگر به صدای اسب‌های کار می‌پیوندد | فرانسه

تیاو سم‌ها شروع جمع‌آوری زباله صبحگاهی را در شهر هنه‌بونت بریتنی نشان داد، زیرا دیسپار، یک اسب بارکش برتون، گاری کوچکی را به سمت سطل‌های زباله در یک خیابان مرکزی می‌کشید.

جولین، 38 ساله، که معمولاً سطل‌ها را روی یک کامیون زباله موتوری در شهر دیگری تخلیه می‌کرد، اما در حال آموزش تکنیک‌های اسب‌کشی بود، گفت: «این کار با یک حیوان بسیار زیباتر است. «مردم شما را متفاوت می بینند، به جای بیپ سلام می گویند. این آینده است، در آلودگی، بنزین و صدا صرفه جویی می کند. و باعث لبخند مردم می شود. به طور معمول، من دائماً دود اگزوز را پشت کامیونم تنفس می کنم، بنابراین این احساس بسیار سالم تر به نظر می رسد.

در مواجهه با خرابی آب و هوا، بحران انرژی و سطوح استرس مدرن، جنبشی رو به رشد در شهرهای فرانسه برای بازگرداندن اسب و گاری به عنوان جایگزینی برای سوخت های فسیلی و راهی برای کاهش سرعت زندگی شهری وجود دارد.

فلورانس، یک مشاور املاک در هنه‌بونت، همیشه از دفتر خود بیرون می‌آمد تا گاری سطل اسب‌کشی را تماشا کند. او گفت: “وقتی صدای سم ها را می شنوم، برای من کاملاً خوشحال است.” «این یک نوع آرامش ملایم را در این زمانه های فریبنده به ارمغان می آورد. کمی شعر را به زندگی روزمره می آورد، یادآوری این که همه چیز می تواند ساده تر باشد. اگر می توانستم در دنیای بدون ماشین زندگی کنم، این کار را می کردم.»

از زمان اولین آزمایش‌ها برای معرفی مجدد اسب‌های بارکش برای وظایف شهرداری در اواسط دهه 1990، تعداد شهرها و مناطق شهری فرانسه که از آنها استفاده می‌کنند تقریباً 20 برابر شده و همچنان در حال افزایش است. در سال های اخیر بیش از 200 منطقه شهری از اسب های بارکش استفاده کرده اند. متداول ترین کارها جمع آوری زباله و کالسکه های اسبی است که کودکان را به مدرسه می برند.

در شهر جنوبی Vendargues، جایی که گاری‌های مدرسه‌ای که با اسب کشیده می‌شوند به قدری محبوب هستند که لیست‌های انتظار 100 خانواده را شامل می‌شود، یک مطالعه نشان داد که آنها رابطه کودکان را با یادگیری بهبود بخشیده‌اند. برخی از کودکانی که می توانستند به مدرسه بروند یا دوچرخه سواری کنند، سفر با گاری اسب سواری را ترجیح می دهند، علیرغم اینکه طول می کشد، زیرا آن را “آرام بخش” می دانستند.

اسب‌های کشنده شهرداری همچنین برای نگهداری از فضاهای سبز، حمل‌ونقل عمومی به بازارها، کار جنگل‌داری محلی و جمع‌آوری درختان کریسمس برای بازیافت استفاده شده‌اند. اکثر شهرهایی که از اسب‌های بادکش استفاده می‌کنند، متوسط ​​هستند و بسیاری از آن‌ها در شمال فرانسه هستند. به موازات آن، استفاده کشاورزی از اسب و الاغ افزایش یافته است و صدها خر در حال حاضر در تاکستان ها و باغبانی بازار استفاده می شوند. کالسکه سواری که زمانی در اختیار مردان بود، به طور فزاینده ای زنان را به خود جذب می کند.

سیاستمداران محلی نماد یک اسب را دوست دارند تا نشان دهند که برای محیط زیست عمل می کنند. همانطور که یکی گفت، اسب ها “عامل احساس خوب” را به همراه دارند. اما استفاده از اسب‌های پیشرو همچنان توسط شهرهای منفرد هدایت می‌شود، و برخی از شخصیت‌های محلی مایلند دولت حمایت متمرکزتری داشته باشد و اسب بخار را به عنوان شکل رسمی انرژی جایگزین نام‌گذاری کند.

شهرها استدلال می کنند که نوستالژی آنها را هدایت نمی کند. در آغاز قرن بیستم، به ازای هر پنج نفر یک اسب در فرانسه وجود داشت و اسب‌های کشنده اغلب کارهای خطرناکی را در صنعت یا معادن انجام می‌دادند.

Vanina Deneux-Le Barh، جامعه شناس در مؤسسه فرانسوی اسب سواری و اسب سواری می گوید: «این مطلقاً بازگشت به گذشته نیست. “این یک رویکرد توسعه پایدار است، در مورد احترام به طبیعت و رفاه به روش های جدید و نوآورانه – به عنوان مثال با کمک الکتریکی برای اسب هایی که از شیب بالا می روند، یا با پیشرفت در انواع جدید مهار.”

هنبونت، شهری با 15000 نفر جمعیت در غرب بریتانی، جدیدترین شرکتی است که یک طرح آموزشی جدید برای اسب های شهرداری، رانندگان کالسکه و کارکنان مقامات محلی ارائه می دهد. اسب‌های بارکش برتون شهری آن، دیسپار و سیرکوس، برادرانی 8 و 9 ساله هستند که هر کدام حدود 900 کیلوگرم وزن دارند و در فضای باز و در محوطه‌ای وسیع با ساعات کاری محدود زندگی می‌کنند. سرعت رشد آنها، با سرعت 6 تا 8 کیلومتر در ساعت (3.7 تا 5 مایل در ساعت)، شامل انتقال کودکان از یک باشگاه بعد از مدرسه به غذاخوری، بردن خریداران به بازار، فعالیت در خانه مراقبت های محلی و جمع آوری زباله است. اما بیشتر وقت آنها صرف استراحت می شود.

مورگان پرلید، یک راننده کالسکه، خدمات منحصر به فرد Hennebont را برای به کارگیری اسب ها در تمام زمینه های زندگی شهری هماهنگ می کند. او گفت: «حضور اسب یک شهر را دوباره انسانی می کند. «اگر شهرداری بخواهد در مورد نوسازی یک مجتمع مسکونی نظرسنجی انجام دهد، ممکن است پاسخ های زیادی دریافت نکند. اما اگر یک اسب را با خود به مجتمع مسکونی بیاوریم، همه می آیند تا صحبت کنند و به نظرسنجی پاسخ دهند. پرلاد افزود: برای رویدادهای فرهنگی و جشنواره ها، “اگر حمل و نقل با اسب را ارائه دهیم، همه مکان ها پر می شود”.

نگرش نسبت به جمع آوری زباله تغییر کرده است و ساکنان محلی بطری های شیشه ای خود را جدا می کنند تا کار را برای کارگران اسب کشیده آسان کنند. پرلید گفت: “مطمئن نیستم که آنها همین کار را برای یک کامیون سطل زباله انجام دهند.”

آندره هارترو، شهردار سابق که اکنون در اداره محلی مزرعه ملی گل میخ Hennebont توسط مقامات محلی شرکت دارد، گفت: “ما احساس می کنیم که در حال ساختن دنیای معروف پس از کووید هستیم.” او گفت که اسب‌ها نه می‌توانند همه پاسخ‌ها را برای مشکل انتشار گازهای گلخانه‌ای ارائه کنند و نه همه وسایل نقلیه را جایگزین می‌کنند، «اما کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم قابل توجه است… اسب هیچ اثر کربنی در محیط ندارد، مانند گاو نشخوارکننده نیست. هزینه ها می تواند کمتر از سرمایه گذاری در حمل و نقل موتوری باشد. محدودیت برای شهرها این است که بتوانند فضای کافی برای اسب ها فراهم کنند.

به کارگیری اسب ها در محیط های شهری نیز به عنوان راهی برای محافظت از 9 نژاد اسب بادگیر فرانسه تلقی می شود که تعداد آنها رو به کاهش است. پرورش اسب‌های چرخدار فرانسوی تا حدی برای بازار گوشت از جمله صادرات به کشورهایی مانند ژاپن ادامه می‌یابد، اما مصرف گوشت اسب در فرانسه رو به کاهش است.

در خانه مراقبت محلی، ساکنان به طور منظم از اسب های شهرداری هنبونت بازدید می کنند. ماگالی، هماهنگ کننده خانه مراقبت، گفت: «بعضی از مردم اینجا که به ندرت با عبارات صحبت می کنند، هنگام صحبت با اسب، جملات کامل را می گویند. او گفت که وقتی اسب و گاری برای انتقال ساکنان به رویدادهای فرهنگی می‌آیند، لباس‌های هوشمندانه می‌پوشند، طوری که برای مینی‌بوس انجام نمی‌دهند. مگالی افزود: «خاص است.

برنادت لیزت، قوم شناس و مورخ اسب های بارکش، گفت که بازگشت آنها به چشم انداز شهری ریشه در نگرانی فزاینده جهانی برای حفاظت از تنوع زیستی دارد. لیزت گفت: اسب‌های بادگیر همچنان در بین مردم محبوب هستند، زیرا “آنها هنوز هم پیوندی بین نسل‌ها هستند”. اسب‌ها نسبتاً اخیراً از زندگی کشاورزی در فرانسه ناپدید شدند، دهه 60، 70، حتی 80 است. حضور آنها نشان دهنده ارتباط بین پیر و جوان است.

ورونیک، 73 ساله، بازنشسته ای که از پاریس به هنبونت بازنشسته شده بود، گفت: «تنها صدای اسبی که از شهر می گذرد، مرا برای نوه هایم خوشحال می کند».

موریس لیچارد، یکی از مقامات تالار شهر از نزدیکی اینزینزاک-لوکریست، که آموزش اسب را مشاهده می کرد، گفت که ثابت شده است که اسب درمانی باعث می شود مردم احساس بهتری داشته باشند. “داشتن اسب در شهر به معنای پاشیدن مقداری از آن در زندگی روزمره است.”