“این برای ملت است”: گراهام آرنولد استرالیایی با آخرین آزمایش انجام دهید یا بمیرید | استرالیا

جیرهام آرنولد ادعا می کند که رسانه ها را نمی خواند. این پاسخ او، هر بار، به هر پرسشی در مورد تمجید، انتقاد یا موارد دیگر است. اما اگر به طور فرضی، او گهگاهی نگاهی بیاندازد، ممکن است به شنیدن اینکه در آستانه مربیگری در بازی تعیین کننده دوران حرفه ای خود است، عادت کرده است.

آن مسابقه ظاهراً اولین بار در ماه مارس رخ داد، زمانی که باخت 2-0 مقابل ژاپن، ساکروس را به دو مرحله پلی آف مقدماتی مرگ ناگهانی کشاند و فشار آنقدر شدید بود که فوتبال استرالیا مجبور شد بیانیه ای منتشر کند که مشخص کند شغل او در خطر نیست.

دوباره در ژوئن اتفاق افتاد، قبل از اینکه او انتظارات را زیر پا گذاشت و در پلی آف مقابل امارات متحده عربی پیروز شد، و سپس قبل از اینکه استرالیا در ضربات پنالتی پرو را شکست دهد تا – در نهایت – به قطر 2022 راه یابد.

پس جای تعجب نیست که شکست روز چهارشنبه در افتتاحیه تورنمنت مقابل فرانسه نیز بود را بازی و آن را این بازی نیز شنبه است، زمانی که تیم برای نجات مبارزات خود به مصاف تونس می رود.

مدیران می توانند با نتایج واحد زندگی کنند و بمیرند. با ضربان قلب اخراج شده یا به عنوان یک افسانه زنده در سنگ حک شده است.

پرو یکی از این موارد بود. آن شیرین کاری دیدنی تعویض دروازه بان، اگر از بین نمی رفت، ممکن بود او را به صورت غیر ارادی تبدیل کند. مربی ای که با یک وسوسه بیهوده سرنوشت نتوانست برای پنجمین بار متوالی به جام جهانی راه یابد.

برعکس، یک برد ناراحت کننده مقابل فرانسه، یکی از دستاوردهای برجسته فوتبال استرالیا بود. اتفاق نیفتادن، به طور قابل پیش بینی، باعث ایجاد باورهای معمول در مورد شکست های تاکتیکی آرنولد شده است. به دلیل ناتوانی او در مهندسی رویکرد تهاجمی تر.

مشکل اندازه گیری تهاجم در این سناریو این است که آنها با فرانسه روبرو بودند. همانطور که در فرانسه، مدافع عنوان قهرمانی. همانطور که در تیم آث میلان، پاری سن ژرمن، اتلتیکو مادرید و بارسلونا به سمت خط دفاعی استرالیایی که برای هارتز، داندی یونایتد و استوک بازی می کند، رقابت می کنند. می توان تلاش کرد تهاجمی بود و همچنان به عقب چسبانده شد، شکاف باز کرد، توسط تیمی که به سادگی در فوتبال بهتر است اعدام شود.

این هدف علیه فرانسه بود. [to be] آرنولد می‌گوید. در 30 دقیقه اول باید این کار را برای 90 دقیقه انجام دهیم. این یک جنبه فنی است که باید روی آن کار کنیم. ما وقت نداریم روی آن کار کنیم، اما توانایی آنها این است.»

اینکه استرالیا در مقابل تیمی از این رده، با گلی که از نظر فنی و زیبایی شناختی بسیار دلنشین بود، امتیاز را باز کرد، به خودی خود بی اهمیت نیست.

عربستان سعودی روز سه شنبه با شکست آرژانتین تعطیل رسمی اعلام کرد. این یکی از بزرگترین ناراحتی های جام جهانی بود. آنها 30 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشتند. از هروه رنارد به عنوان یک نابغه یاد می شد. سعودی ها میلیاردها دلار در فوتبال سرمایه گذاری کرده اند.

به آرنولد گفته می شود که شاید استرالیا باید مانند ژاپن در آلمان در فرانسه باقی می ماند – ناراحتی بزرگ دیگر مسابقات تا کنون. او پاسخ می دهد: “ژاپن 26 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت و آنها در تمام مدت در عمق زمین نشستند.” آن آمار درست است. ژاپن صدها میلیون در فوتبال سرمایه گذاری کرده است.

ساکروزها در گروه مقدماتی خود پس از عربستان سعودی و ژاپن به پایان رسیدند. آنها امسال یک سنت از اسپورت استرالیا دریافت نکرده اند.

آیا چیز دیگری برای گفتن وجود دارد؟ شاید چیزی در مورد دفاع از ضربات ایستگاهی، شاید چیز دیگری در مورد زمان بندی و هویت برخی از بازیکنان تعویضی. اگر اپوزیسیون فرانسه نبود، ممکن بود بیشتر باشد.

که ما را به مسابقه تعیین کننده حرفه. تونس هشت رتبه بالاتر از استرالیا قرار دارد. آنها همچنین در برابر دانمارک ثابت کردند که شکست دادن آنها به این راحتی نیست. انجام این کار، یک دستاورد برجسته را به دیگر دستاوردهای آرنولد اضافه می کند. شکست حکمی برای کل کار زندگی او نخواهد بود.

این بازیکن 59 ساله برای باشگاه های بلژیک، هلند و ژاپن بازی کرده و در 56 بازی ملی 19 گل بین المللی به ثمر رسانده است. به عنوان یک مربی، او جام های باشگاهی داخلی را به دست آورده است و به عنوان یکی از بهترین های استرالیا تا به امروز شناخته می شود.

اما چیزی در مورد تیم ملی وجود دارد که بیشتر در آگاهی عمومی طنین انداز می شود و بر دوش ناظر آن سنگینی می کند. اولین دوره مسئولیت او، پس از خدمت به عنوان دستیار گاس هیدینک در جام جهانی 2006، خوشحال کننده نبود.

آمدن دوم او نیز دشوار بوده است، به دلیل کووید-19 و هدایت یک تیم جوان و بی تجربه در یک سفر سخت 20 بازی برای رسیدن به صلاحیت. اما او همچنین مسئولیت تیم های زیر 23 سال را برای کمک به انتقال اجتناب ناپذیر بر عهده گرفت و آنها را به اولین المپیک در 12 سال رساند.

اکنون او این شانس را دارد که تیم بزرگسالان را به اولین برد در جام جهانی از سال 2010 هدایت کند. “این برای من نیست، برای ملت است. می دانید، دو برد در 17 بازی [at World Cup finals]. چیزی بیشتر از این نیست که بخواهم لبخندی بر چهره های همه استرالیایی ها بنشانم. اصلاً به من مربوط نیست. اگر در مورد من بود، احتمالاً سال‌ها پیش آن را ترک می‌کردم. این در مورد کمک به بچه ها است.»

از آرنولد در مورد انتقادات چند روز گذشته از خانه پرسیده می شود. او می گوید: «نمی دانم آنها چه می گویند. بالاخره او چیزی نمی خواند.