وزیر انگلیس اقدامی را که برای رسیدگی به پرونده های حقوقی اسلپ طراحی شده بود رد کرد | آزادی مطبوعات

دولت از پذیرش تغییر پیشنهادی در قانون برای جلوگیری از استفاده الیگارشی های فوق ثروتمند از ثروت خود برای سوء استفاده از دادگاه های بریتانیا برای ارعاب و ساکت کردن روزنامه نگاران تحقیق امتناع کرده است.

تام توگندات، وزیر دولت برای امنیت، روز پنجشنبه از پذیرش اصلاحیه لایحه جرایم اقتصادی که به قضات این اختیار را می‌دهد که پرونده‌های قضایی علیه روزنامه‌نگاران را در صورتی که چنین پرونده‌هایی را دعوای راهبردی علیه مشارکت عمومی بدانند، رد کنند، خودداری کرد. ) طراحی شده برای سرد کردن روزنامه نگاری با منافع عمومی.

یک ائتلاف فراحزبی از نمایندگان پارلمان خواستار تغییر در قانون برای «جلوگیری از استفاده از فرآیندهای دادگاه برای ساکت کردن روزنامه‌نگاران تحقیقی» با تهدید چندین میلیون پوندی هزینه‌های حقوقی شده است، پس از انبوهی از Slapps که به دنبال «خاموش کردن روزنامه‌نگاران تحقیقی هستند». “.

لیام برن، نماینده حزب کارگر در بیرمنگام هاج هیل، گفت: «این یک رسوایی است که دادگاه‌های انگلیس که زمانی به عنوان پناهگاه عدالت شهرت داشتند، اکنون به عنوان عرصه‌های سکوت بدنام شده‌اند که برخی از ثروتمندترین افراد روی زمین در تلاش برای ساکت کردن خبرنگاران هستند. که به سادگی کار خود را انجام می دهند و به دنبال حقیقت هستند و تقلب، پولشویی و تحریم تحریم ها را افشا می کنند.

ما به یک مرکز جهانی برای قانون‌گذاری علیه افرادی تبدیل شده‌ایم که در تلاش برای جلب توجه عمومی جرایم بسیار شجاع و شجاع هستند.»

برن گفت اخیراً Slapps های زیادی راه اندازی شده است که «کتاب بازی» الیگارشی ها در حال آشکار شدن است. او به مجلس گفت: «ابتدا شرکت یا الیگارش سعی می‌کند یک روزنامه‌نگار فردی را به جای سازمانی که در آن کار می‌کند هدف قرار دهد، زیرا صادقانه بگویم که آنها می‌دانند که می‌توانند فرد را بترسانند. “سپس آنها مضحک ترین ادعاهای اغراق آمیز را ارائه خواهند کرد.”

او گفت که الیگارشی ها از دادگاه های بریتانیا سوء استفاده می کنند، زیرا علاقه ای به برنده شدن در پرونده هایی که مطرح می کنند ندارند. تنها چیزی که آنها به انجام آن علاقه دارند این است که تا حد ممکن هزینه ای را برای آسیب رساندن به حزب فقیر جمع آوری کنند، سپس برای ترساندن افراد تلاش زیادی می کنند.

برن به پارلمان گفت که نمونه‌هایی از Slapps شامل شکایت رومن آبراموویچ از روزنامه‌نگار کاترین بلتون به خاطر کتابش «مردم پوتین» و شرکت معدنی قزاقستانی ENRC از تام بورگیس، روزنامه‌نگار FT به دلیل کتابش درباره «پول کثیف» بود. او گفت که روزنامه نگاران در نهایت پرونده های خود را بردند، “اما تنها پس از ماه ها رسیدگی دادگاه که با خطر هنگفتی در هزینه های حقوقی مواجه شد”.

او همچنین موضوع ادعاهای افترا که در ماه اوت علیه چهار ناشر گزارش های تحقیقاتی در مورد اتهامات مربوط به دارایی های صندوقی به نام نورسلطان نظربایف، رئیس جمهور سابق قزاقستان، مطرح شد.

برن گفت: «این که کشوری که خود را به عنوان خانه آزادی بیان می‌بالد، اکنون خانه دادگاه‌هایی است که برای ساکت کردن روزنامه‌نگاران استفاده می‌شود، ظالمانه است.

توگندات گفت که او موافق است که قانون برای مقابله با تهدید اسلپ ها برای روزنامه نگاری منافع عمومی باید اصلاح شود، اما افزودن این اصلاحیه به لایحه جرایم اقتصادی مناسب نیست.

راه رسیدگی به این مسئله این نیست که به این مسئله صرفاً به عنوان یک مشکل اقتصادی تلقی شود. این نیست، “او گفت. «این فقط یک جرم نیست که بر جابجایی پول های کثیف تأثیر می گذارد. این جنایتی است که در واقع مربوط به آزادی بیان و در واقع در مورد دسترسی به عدالت است.»

توگندهات گفت که این مشکل بیشتر مربوط به وزارت دادگستری است و این وزارتخانه بر روی یک “قانون ضد سیلی” کار خواهد کرد که به کل مشکل رسیدگی می کند.