بستگان کسانی که در فاجعه یک سال پیش در کانال جان باختند، خواستار عدالت در بیداری هستند | اخبار انگلستان

بستگان داغدار کسانی که یک سال پیش در کانال جان باختند در مراسم بیداری برای بزرگداشت قربانیان خواستار عدالت برای عزیزان خود شدند.

در 24 نوامبر 2021، 31 نفر که قصد داشتند از فرانسه خود را به بریتانیا برسانند، در بدترین فاجعه دریایی در کانال مانش در 30 سال گذشته جان باختند. اجساد چهار تن از قربانیان هنوز پیدا نشده است.

عصر پنجشنبه، اقوام داغدار گوشه غربی میدان پارلمان را پر کردند و عکس ها و شمع ها را در زیر باران رانندگی به یاد عزیزان خود در دست داشتند. پس از یک دقیقه سکوت، سخنرانی ها با لحن های رسمی قرائت شد.

آکیل به یاد عمویش حسن بود. “هر وقت به او فکر می کنم، چهره اش را می بینم. امسال خیلی سخت بوده. دو روز قبل با او صحبت کردیم – وقتی شنیدم چه اتفاقی برایش افتاده، باورم نمی‌شود. هنوز باورش سخت است، تقریبا غیرممکن است.»

یکی دیگر از حاضران گفت: “دو هفته قبل رسیدم و دوستم Twana به من پیام داد که با قایق می آید. گفتم “خیلی خوشحالم که اومدی.” بعد شنیدم چه اتفاقی افتاده است. این خیلی سخت بوده که من اینجا هستم اما دوستم نیست.»

برخی دیگر از مقامات انگلیسی و فرانسوی خواستند تا به آنها کمک کنند تا اجساد عزیزانشان را پیدا کنند. ری، که عمویش سال گذشته در این فاجعه جان باخت، گفت: «ما – همه خانواده ها – ویران و دلشکسته هستیم. اجساد آنها هنوز در دریا گم شده است – ما باید آنها را پیدا کنیم. دولت می گوید هر پناهنده ای پذیرفته می شود اما هیچ کس به آنها کمک نکرده است. من واقعاً امیدوارم که دیگر تکرار نشود.»

سوابق تماسی که توسط مقامات فرانسوی به عنوان بخشی از تحقیقات در مورد این فاجعه به وکلا منتشر شد، نشان داد که اولین تماس با گارد ساحلی فرانسه کمی قبل از ساعت 02.15 ثبت شده است. قایق حدود ساعت 03:15 واژگون شد. اندکی بعد در ساعت 03.30 یکی از مسافران گزارش داد که تعدادی از گروه در آب هستند. به مدت دوازده ساعت، گارد ساحلی فرانسه و بریتانیا موفق به ارسال یک کشتی یا هواپیمای نجات نشدند. تا زمانی که نیروهای اورژانس به محل حادثه رسیدند، ساعت 14:00 روز بعد، همه مسافران به جز دو نفر غرق شده بودند یا بر اثر تماس جان باختند.

در طول شب، گارد ساحلی بریتانیا که مسئول ثبت تماس‌های اضطراری و هماهنگی مأموریت‌های جستجو و نجات در کانال مانش است، همچنان وجود قایق در آب‌های بریتانیا را رد می‌کند و مکرراً به مسافران می‌گوید که با گارد ساحلی فرانسه تماس بگیرند. سوابق نشان می دهد که قایق در ساعت 02:30 وارد آب های بریتانیا شده است.

مقامات بریتانیا منتظر نتیجه تحقیقات در حال انجام سانحه دریایی قبل از انجام هر گونه تحقیقات بیشتر هستند. مقامات تا به امروز با خانواده قربانیان تماس نگرفته اند.

آرتین که برادرش را از دست داده است، می‌گوید: «من چیزی از مقامات انگلیسی و فرانسوی نشنیدم – حتی دو یا سه بار به ایستگاه پلیس رفتم. من می خواهم از آنها بخواهم که موضوع را دقیق تر بررسی کنند و بفهمند چه کسی سهل انگاری کرده است.»

کمپین های این مراسم خواستار ایجاد مسیرهای امن تر برای عبور کنندگان از کانال و از مسئولان برای ارائه پاسخ به خانواده های قربانیان شدند.

کلر موزلی، بنیانگذار Care4Calais که این مراسم را سازماندهی کرد، گفت: “من یک سال است که با خانواده قربانیان صحبت می کنم. آنها هنوز منتظر پاسخ هایی هستند که چرا جان عزیزانشان توسط مقامات بریتانیا یا فرانسه نجات داده نشد. آنها از یک جلسه یا اطلاعات اولیه از آنچه اتفاق افتاده است برخوردار نبوده اند. این سطح از سنگدلی و بی علاقگی مقامات رسوا کننده است. اما ما به آنها قول داده ایم که هرگز نمی گذاریم زندگی عزیزانشان فراموش شود. برای قربانیان و خانواده های آنها، ما خواستار عدالت خواهیم بود. آنها قبلاً به اندازه کافی رنج کشیده اند – اکنون به پاسخ نیاز دارند.

ویلف سالیوان، افسر برابری نژادی در TUC، افزود: «یک سال پیش، مادران، پدران، خواهران و برادران علیرغم درخواست کمک از مقامات بریتانیا و فرانسه در کانال مانش جان باختند. با وجود این فاجعه، دولت راه های قانونی ورود به کشور ما را برای فراریان از جنگ و ظلم مضاعف کرده است. TUC از دولت می‌خواهد که بازی سیاسی با حقوق مردم را متوقف کند و مسیرهای امنی را برای کسانی که به دنبال پناهندگی و امنیت در بریتانیا هستند فراهم کند.

برخی از نام ها در این قطعه تغییر کرده است.