آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
به نظر می رسد سه نوع بازی در این جام جهانی وجود دارد. بازی‌هایی وجود دارد که در آن تیم قوی‌تر تیم ضعیف‌تر را می‌کوبد (اسپانیا، انگلیس، فرانسه). شوک‌هایی وجود دارد که در آن تیم قوی‌تر توسط حریفانی که کمی بهتر از حد انتظار هستند (عربستان سعودی، ژاپن) خنثی می‌شوند و بازی‌های نسبتاً مساوی وجود دارد که در آن هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتد (بقیه). این خیلی در دسته سوم بود.
وسوسه این است که یک نظریه بزرگ ضعیف ارائه کنیم که چرا باید چنین باشد. به سختی هیچ داده ای وجود دارد، اما، با این حال، بیایید خودمان را غافل کنیم. آیا ممکن است هر سه نوع بازی نتیجه کمبود زمان آماده سازی باشد، چهار هفته به چهار روز فشرده شده است؟
برخی از تیم‌ها که سال گذشته در رقابت‌های قاره‌ای بازی کرده‌اند و از نحوه بازی خود راحت هستند، هنوز در ریتم فصل‌های داخلی خود هستند و بنابراین فوراً گام برداشته‌اند. دیگران می توانستند با زمان بیشتری برای تنظیم دقیق، تلاش کنند چیزی شبیه به سبک های منسجمی که اکنون در سطح باشگاهی غالب است، ایجاد کنند. با آگاهی از کاستی های خود، آنها به طور طبیعی ریسک گریزتر می شوند، زیرا ساختارهای دفاعی به مراتب راحت تر از سیستم های مهاجمی که می توانند بر آنها غلبه کنند، جمع آوری می شوند، و نتیجه آن استواری است. و این بسیار خنگ بود، یک 0-0 که در آن داروین نونیز با ضربه نادرست یک کلیپ تلاشی به عرض چهار یا پنج یارد به عنوان یک حادثه محسوب می شد.
راهنمای سریع
قطر: فراتر از فوتبال
نمایش دهید
این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.
گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.
یکی از بهترین چیزهای جام جهانی ملاقات با دوستان قدیمی است. معمولاً این به معنای روزنامه‌نگاران خارجی یا بلژیک است، اما اروگوئه مجموعه‌ای از چهره‌های آشنا دارد، به طوری که تماشای آنها مانند این است که در اواسط بعد از ظهر یک تورنمنت تصادفی اسنوکر را روشن می‌کنید و متوجه می‌شوید که جیمی وایت هنوز هم با بازی جان هیگینز روبرو می‌شود. لوئیس سوارز از جلو در حال دعوا بود، یک تحریک کننده باشکوه – البته شاید نه آنقدر باشکوه و نه آنقدر آزاردهنده که قبلا بود. در آنجا که از روی نیمکت برای بازی 134 از روی نیمکت بیرون آمد، گونه های ادینسون کاوانی باز شده بود. و در قلب دفاع، دیگو گودین، با غرغر، تسلیم ناپذیر، نیمی از عمرش، حضور داشت و 160مین بازی خود را برد. او حتی سه دقیقه قبل از نیمه تمام به خاطر وقت قدیم از گوشه سمت راست به سمت پایه یک تیرک ضربه زد.
همچنین مارتین کاسرس، در صد و شانزدهمین بازی خود برای تیم ملی خود، هنوز هم در حال بالا و پایین رفتن با نان مرد خود بود. از میان چهار مدافع اروگوئه، این او بود که بیشترین کار را داشت و نا سانگ هو احتمالاً بزرگترین تهدید کره جنوبی بود. پس از 34 دقیقه هوانگ اوی جو از روی سانتر مهاجم اف سی سئول بود که روی آن شلیک کرد. کیم مون هوان، مدافع راست، در ناامیدی به زانو در آمد، که با توجه به اینکه حداقل یک ساعت به بازی باقی مانده بود، واکنش بیش از حد به نظر می رسید – اما شاید او می دانست که چقدر فرصت ها کم خواهد بود.
و اروگوئه به شکلی خوشایند بدون تغییر بازی می کند. در دنیای شار، داشتن ثابت ها خوب است. ممکن است فوتبال همیشه در حال توسعه باشد. ممکن است اکنون در دنیایی از خطوط بلند و بلوک‌های پایین، نیمه‌فضاها و انتقال‌ها زندگی کنیم، اما اروگوئه، علی‌رغم تمام صحبت‌هایی که اسکار تابارز در مورد انقلاب در رشد جوانان به وجود آورده، ثابت قدم می‌ماند و همیشه دفاع میکند – حتی اگر چنین چیزی وجود داشته باشد. لحظه ای اندکی ناراحت کننده در اوایل نیمه دوم، زمانی که رودریگو بنتانکور، محصول رویکرد کل نگر تابارز به رشد جوانان، یک پیروت هشت نفره را انجام داد تا توپ را از دردسر بیرون از محوطه خود خارج کند.
گاهی اوقات زیبا است، مانند زمانی که خوزه گیمنز سون هیونگ مین را با یک تکل لغزنده خوشمزه پنج دقیقه بعد از نیمه دوم خلع ید کرد. اما اکثراً فقط کمی ناامیدکننده است: چرا وقتی آنها چنین استعدادی در کنار خود دارند، به ظاهر آنقدر تمایلی به استفاده از آن ندارند؟
در جام ملت‌های آسیا در سال 2019، انتقادات از کره جنوبی این بود که آنها بر توپ تسلط داشتند و کم کاری با آن انجام دادند – و شاید تصادفی نباشد که سرمربی آنها، پائولو بنتو، که از سال 2018 هدایت این تیم را برعهده دارد، یک کهنه کار است. طرف پرتغال 20 سال پیش که اغلب مقصر همان شکست بودند. نیمه اول در اینجا به نظر می رسید که از این الگو پیروی می کند، اما اروگوئه به تدریج شروع به اثبات خود کرد و نیمه دوم ادامه داشت.
اما برای پیروزی در مسابقه کافی نیست، یا واقعاً تهدید زیادی ایجاد نمی کند، حداقل تا زمانی که فدریکو والورده در دقیقه 89 یک ضربه 25 یاردی را به تیر دروازه زد. اجتناب از شکست، شاید مهمترین چیز در بازی اول گروه باشد، اما این بازی بود که در آن احساس می شد هر دو طرف با تساوی در نیمه دوم با خوشحالی دست می دادند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
