چگونه جزر و مد انرژی جریان جزر و مدی بریتانیا را با کاهش هزینه ها و افزایش قابلیت اطمینان تبدیل کرده است | انرژی تجدید پذیر

افیا چندین دهه، مشکلات عملی عظیم مهار جزر و مد قدرتمندی که در اطراف سواحل بریتانیا جریان دارد، سرمایه‌گذاران و مقامات دولتی را در جستجوی منابع بزرگ انرژی تجدیدپذیر ناامید کرده است.

اما با کاهش هزینه‌های استقرار توربین‌ها در جریان‌های جزر و مدی، افراد بیشتر و بیشتری پتانسیل یک منبع انرژی را می‌بینند که در ساعات قابل پیش‌بینی هر روز انرژی ایجاد می‌کند – انرژی تجدیدپذیر اما متناوب.

هزینه تولید برق از جریان های جزر و مدی از سال 2018 تا 40 درصد کاهش یافته است – و گزارشی که ماه گذشته توسط یک مرکز تحقیقاتی تحت حمایت دولت، به نام منجنیق دریایی دریایی منتشر شد، پیش بینی می کند که قیمت ها ممکن است در کمتر از یک دهه به زیر انرژی هسته ای کاهش یابد. مگاوات ساعت برق تا سال 2035 حدود 78 پوند در مقایسه با 92.50 پوند برای نیروگاه جدید هینکلی پوینت C هزینه خواهد داشت.

Simon Cheeseman، نویسنده گزارش، استدلال می‌کند که انرژی جریان جزر و مدی در «نقطه تجاری‌سازی» قرار دارد، زیرا شرکت‌ها مشتاق هستند تولید و استقرار را افزایش دهند. اما او می‌گوید این بخش هنوز به مراقبت دقیق نیاز دارد تا اطمینان حاصل شود که از مسیر موفقیت‌آمیز باد فراساحلی پیروی می‌کند که طی 11 سال از تولید انرژی کافی برای 4 درصد خانه‌های بریتانیا به تولید کافی برای 33 درصد خانه‌های بریتانیا تبدیل شده است. «در روزهای اولیه بادهای دریایی، شما از حمایت قوی دولت برخوردار بودید. این طرح کاملی برای انرژی جریان جزر و مدی است. دلیلی وجود ندارد که جزر و مد نتواند همان مسیر را طی کند.

Orbital Marine که قوی‌ترین توربین‌های جهان را زیر یک سکوی شناور شبیه هواپیما در نزدیکی اورکنی کار می‌کند، بودجه دولت را برای استقرار سه توربین شناور دیگر در سال آینده تامین کرده است. به گفته این شرکت، هر پلت فرم می تواند انرژی کافی برای 2000 خانه تولید کند و حدود 100 شغل ایجاد کند. “ما می خواهیم این یک مرحله واقعی از تغییر را برای ما آغاز کند. اندرو اسکات، مدیر اجرایی این شرکت می‌گوید: «ما می‌خواهیم تولید را به طور مداوم شروع کنیم و سرمایه‌گذاری تجاری بیشتری را جذب کنیم. “این اولین بار در 20 سال من در انرژی های تجدید پذیر دریایی است که ما شانس واقعی برای کارکرد تجاری انرژی جریان جزر و مدی داریم.”

یکی دیگر از توسعه دهندگان پیشگام، Simec Atlantis Energy، در حال برنامه ریزی برای نصب حداکثر 56 توربین در بستر دریا در شمالی ترین نقطه اسکاتلند تا سال 2027 است. شان پارسونز، مدیر امور خارجی شرکت می‌گوید: خروجی جزر و مد از آن سایت می‌آید. ما به تازگی یک قرارداد دولتی برای گسترش آن سایت از 6 مگاوات به 34 مگاوات – قدرت کافی برای 68000 خانه – بسته ایم. در مقیاس جزر و مد است.»

حتی از سایر نقاط جهان نیز سفارشات وارد می شود. جان میگر، مدیر توسعه کسب و کار در Nova Innovation که توربین های نصب شده در بستر دریا را در جزایر دورافتاده شتلند راه اندازی می کند، می گوید: «من نسبت به صنعت و کاری که انجام می دهیم بسیار هیجان زده هستم. ما در حال دو برابر کردن اندازه آرایه جزر و مدی شتلند خود از سه به شش توربین هستیم و اولین توربین خود را به کانادا صادر کرده ایم. ما برنده یک مطالعه امکان سنجی برای بررسی پتانسیل یک آرایه شده ایم [of turbines] در اندونزی. به نظر می رسد که همه چیز واقعاً شروع به تغییر کرده است.»

بر خلاف رگبارهای جزر و مدی و تالاب های جزر و مدی، که شامل نصب توربین ها در دیواره های دریا هستند، توربین های جریان جزر و مدی مستقیماً به جزر و مدهای قوی در دریا فرو می روند. چالش‌های نصب و آزمایش توربین‌ها در آب‌های گاهی متلاطم، هزینه آن را بسیار بیشتر از ساخت مزارع بادی و خورشیدی کرده است. اما توسعه دهندگان به طور پیوسته طراحی های خود را اصلاح می کنند و هزینه ها را کاهش می دهند و توربین ها قدرتمندتر می شوند و استقرار آنها در دریا آسان تر می شود. Cheeseman می‌گوید: «ما با انجام کار یاد می‌گیریم: اتصال دستگاه‌ها در آب دو روز طول می‌کشید، اما اکنون فقط دو ساعت طول می‌کشد.

در حالی که نیروی جزر و مدی همیشه احتمالا بخش کمتری از انرژی تجدیدپذیر بریتانیا را تامین می کند، این گزارش می گوید که می تواند نقش مهمی در کربن زدایی سیستم انرژی این کشور ایفا کند. «بادی و خورشیدی فراساحلی متناوب هستند. اما ما به طور قطع می دانیم که جزر و مد چه زمانی وارد و خارج می شود. “این بافر انرژی مورد نیاز شما را در سیستمی که به طور فزاینده ای به توان نامنظم بستگی دارد، فراهم می کند.”

با این حال، حمایت دولت ناچیز بوده است. بودجه Ringfenced در سال 2008 معرفی شد اما در سال 2016 کنار گذاشته شد، که منجر به انحلال برخی از توسعه دهندگان و محدود کردن صنعت به توربین های نمونه اولیه در مقیاس کوچک به مدت پنج سال شد. اما در پایان سال گذشته، وزرای 20 میلیون پوند بودجه به این بخش، تحت طرح “قرارداد تفاوت” دولت، که قیمت تضمین شده ای برای انرژی های تجدیدپذیر ارائه می کند، اختصاص دادند. چهار پیشنهاد انرژی جزر و مدی در مقیاس تجاری، از جمله دو مورد از Orbital Marine و یکی از Simec Atlantis، موفقیت آمیز بودند. انتظار می‌رود این پروژه‌ها تا سال 2027 تقریباً 5 برابر در انرژی نیروی جزر و مدی بریتانیا افزایش یابد و میزان تولید را از 10.4 مگاوات به 51.2 مگاوات افزایش دهد.

اعتماد مجدد دولت به این بخش در حال حاضر طیف شگفت انگیزی از سرمایه گذاران بخش خصوصی را جذب کرده است. افزایش سرمایه‌گذاری تقریباً غیرممکن بود، اما از آن زمان [the funding announcement] اسکات می‌گوید: «ما موفق شده‌ایم از تأمین‌کنندگان بزرگ نفت و گاز سرمایه‌گذاری کنیم و در حال حاضر علاقه‌مندی فعال به سرمایه‌گذاری در سهام داریم.»

با این وجود مشکلات همچنان پابرجاست. برخلاف باد فراساحلی، هیچ هدف رسمی برای انرژی دریایی از جمله نیروی جریان جزر و مدی وجود ندارد که برای سرمایه گذاری لازم است. و روند دریافت تاییدیه برای توربین های زیر آب می تواند بسیار طولانی باشد. از زمان اجاره بستر دریا تا آماده شدن برای نصب یک توربین در نوا اسکوشیا، کانادا، Nova Innovation دو سال و نیم طول کشیده است. اما در انگلستان تکمیل پروژه انرژی جریان جزر و مدی بیش از دو برابر طول می کشد و همه چیز از ارزیابی اثرات زیست محیطی گرفته تا اتصال به شبکه باعث تاخیر می شود. میگر می‌گوید: «از کلمه برو… تا قرار دادن توربین‌ها در آب، شما به شش سال نگاه می‌کنید – این تفاوت بزرگی است».

صنعت جریان جزر و مدی بار دیگر در حال رشد است. اما هیچ تضمینی وجود ندارد که یارانه های محصور شده برای انرژی جریان جزر و مدی در دور بعدی بودجه که در پایان سال پیش بینی می شود باقی بماند. اسکات هشدار می دهد: «این مسلما مهم ترین دوره است. ما فناوری های اثبات شده ای داریم که آماده تجاری سازی و بازارهای صادراتی رو به رشد هستند. اگر دولت اکنون در تعهد خود کوتاهی کند، می تواند این فرصت باورنکردنی را برای بریتانیا برای تبدیل شدن به یک رهبر جهانی در انرژی جریان جزر و مدی از دست بدهد.