به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در سخنرانی خود در سالنی مملو از رهبران تجاری، کیر استارمر با این پیام آمد که حزب کارگر تغییر کرده است، به این امید که سالهای ضدیت حزبش تحت رهبری قبلی و مدیران تشنه رشد را از بین ببرد.
اما تغییر دیگری در موضع مشخص بود: در مورد مهاجرت، استارمر به استخدام کارگران خارج از کشور به عنوان راهحل چسبنده برای مشکل کمبود کارگران در بریتانیا ادامه داد.
در حالی که او گفت که مهاجرت بخشی از “داستان ملی” بریتانیا است و حزبش هرگز از سهمی که در اقتصاد داشت کم نخواهد کرد، لحن کاملاً متفاوتی با زمانی بود که استارمر برای جانشینی جرمی کوربین به عنوان رهبر حزب کارگر نامزد می شد.
استارمر در 31 ژانویه 2020، آخرین روز عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا، تاکید کرد: “ما باید آزادی حرکت را مطرح کنیم.”
با وجود برگزیت در آینه دید عقب، اما عوارض آن همچنان گریبانگیر سیاستمداران است، استارمر اکنون در مسیر خوبی قدم برمی دارد.
او تمایلی ندارد اشاره ای به اینکه آماده است شیرها را باز کند و به هزاران نفر اجازه ورود به بریتانیا را بدهد، در حالی که همزمان تلاش می کند از ناراحتی نمایندگان حزب کارگر که عمدتاً طرفدار مهاجرت هستند جلوگیری کند.
این ابهام شاید زمانی گویاتر بود که او در مقابل این که آیا مهاجرت باید سقوط کند یا نه، مخالفت کرد و در عوض مخالف تنظیم «اعداد خودسرانه» بود.
عهد برای کنار گذاشتن کسبوکارها از «وابستگی به مهاجرت» باعث شد نایجل فاراژ اعلام کند که «کارگر در زمینه مهاجرت در سمت راست محافظهکاران قرار دارد».
در همین حال، اشاره استارمر به بالقوه «حرکت در سیستم مهاجرت مبتنی بر امتیاز ما» توسط نیک تیموتی، رئیس سابق دفتر ترزا می، به عنوان «نشانهای برای آزادسازی بیشتر یک سیستم از قبل بیش از حد سخاوتمند» گرفته شد.
متحدان رهبر حزب کارگر گفتند هر گونه کاهش در تعداد مهاجرت یک اثر جانبی تمرکز بر مهارتهای داخلی خواهد بود، به عنوان مثال با واداشتن پرستاران بیشتر به سمت پرستار شدن.
یکی از مدیران ارشد گفت: “ما نمی توانیم فقط از شکاف مهارتی به شکاف مهارتی حرکت کنیم، ما باید مراقب افراد خود باشیم.”
حامیان استارمر می گویند که تغییر موضع او در مورد مهاجرت پاسخی به تغییرات مهم از بهار 2020 – پس از برگزیت و پس از همه گیری است. اما این نیز درست است که نگاه عموم مردم به مهاجرت در مدت کوتاهی تغییر کرده است.
بر اساس تحقیقات موسسه تحقیقات سیاست عمومی (IPPR) نیمی از مردم نسبت به مهاجرت احساس مثبت دارند، از یک سوم در سال 2014. این اندیشکده دریافت که برای اولین بار، اکثر افرادی که در این مورد نظر دارند میخواهند سطح مهاجرت ثابت بماند یا افزایش یابد.
و نه اینکه موضوع مهم مهاجرت در آستانه همه پرسی بود، فقط 9 درصد از مردم به طور متوسط در طول سال 2022 مهاجرت را اولویت اصلی می دانستند، در حالی که این رقم در سال 2015 44 درصد بود.
طبق مدل رفتار رأی گیری IPPR با تمرکز بر رای دهندگان نوسانی که به احتمال زیاد تغییر احزاب را دارند، حزب کارگر می تواند با نشان دادن رویکرد بازتر به مهاجرت و در عین حال دفع 2 درصد، حمایت 5 درصد از مردم را به دست آورد.
سخنرانی استارمر مورد استقبال رهبران تجاری قرار گرفت. یکی از چهرههای تجاری گفت: «او تا آنجایی که میتوان از CBI دریافت کرد، به تشویق ایستاده نزدیک شد.
یکی دیگر از مدیران، پاسخ «سوت سگ» ریشی سوناک به سؤالی در مورد استخدام کارگران مهاجر را که کاملاً بر قاچاق افراد در سراسر کانال متمرکز بود، مخالفت کرد، در حالی که استارمر را برای پاسخ «سنجیدهتر» او تحسین کرد.
در نهایت، نه سوناک و نه استارمر به CBI اطمینان کامل ندادند که به تعداد کارگران خارج از کشور درخواست شده اجازه میدهند. هر دو رهبر آن را رد نکردند، اما فضای زیادی برای انعطاف پذیری برای خود فراهم کرده اند.
با توجه به اینکه استارمر اعتراف کرده است که در صورت به ارث بردن یک اقتصاد آسیب دیده و آسیب دیده پس از انتخابات بعدی، حزب ممکن است دچار مشکل شود، احتمالاً با اتهاماتی مواجه خواهد شد که فشار خود برای رشد به دلیل بیزاری از رفع سریع کمبود نیروی کار با مشکل مواجه خواهد شد.
لحن نیز به همان اندازه که ماده اهمیت دارد. و برای برخی از رای دهندگان حزب کارگر شنیدن اینکه رهبرشان از حامیان جنبش آزاد قبل از انتخاب شدنش به سرکوب مهاجران برای دستیابی به یک زندگی بهتر در کمتر از سه سال دیگر می گذرد، ناراحت کننده باشد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.