جام جهانی لیگ راگبی: آنچه از سه فینال آموختیم | لیگ راگبی

1) سه به یک می رود

آنهایی از ما که در مورد بازی در جام جهانی زنان و با ویلچر همزمان با مسابقات مردان تردید داریم، ثابت شده است که اشتباه می کنند. این کاملاً کار می کرد، با یک بازی بیشتر شب ها برای راضی نگه داشتن متعصبان و مدیران تلویزیون. با این حال، فرانسه 2025 قصد دارد حجم مسابقات زنان و ویلچر را دو برابر کند، که به معنای 16 بازی اضافی در هر کدام است. این امر مستلزم آن است که همه آنها به طور همزمان شروع شوند و بیش از یک ماه بازی شوند. حتی اگر اکثر بازی‌های مردان در آخر هفته‌ها باقی بمانند و مسابقات در یک منطقه جغرافیایی بسیار بزرگ‌تر پخش شوند، زمان‌بندی‌ها به شدت چالش برانگیز خواهند بود که به سایر مسابقات همان زمان پخش و فضای رسانه‌ای را بدهند که این بار آنها را تغذیه کرده است.

2) منچستر باید در فینال لیگ مرکزی باشد

تمرکز کارکنان در پردیس اتحاد نشان می دهد که لیگ فوتبال راگبی در درازمدت به منچستر متعهد است – و باید هم همینطور باشد. خالی شدن از منچستر سنترال پس از فینال شادی آور با ویلچر در چراغ خواب خیابان پیتر در یک جمعه شب، یادآور این نکته بود که لیگ راگبی چگونه باید حضور خود را در این شهر پر جنب و جوش شکوفا کند. صدها طرفدار در ده‌ها هتل و بار حضور داشتند. کوچکترین میخانه منچستر جمعه شب با پالائو برانکوهای خشمگین غرق شد. و ایستگاه Piccadilly شنبه شب با هواداران پر شده بود. ترکیب یک رویداد در مرکز شهر با یک فینال بزرگ برای ایجاد یک آخر هفته پر از اکشن، لذت بخش بود. بازی فینال بزرگ سوپرلیگ با ویلچر در شب قبل از بازی مردان در اکتبر هر سال قدمی منطقی به نظر می رسد.

3) لیگ راگبی با ویلچر بازی مدرن است

زمانی که IMG شریک بازاریابی جدید لیگ راگبی بریتانیا شد، یک خرید، دو معامله رایگان دریافت کرد. لیگ راگبی زنان و ویلچر محصولاتی هستند که می‌توانند بسته‌بندی کنند و به مکان‌هایی بفروشند که قبلاً از بازی مردان دوری می‌کردند. زمین، موسیقی و چراغ‌های منچستر سنترال باعث شد تا فینال جمعه شب با ویلچر شبیه یک بازی NBA باشد، چیزی بسیار بیشتر از تجربه‌های لیگ راگبی در قرن بیست و یکم. صف‌های بزرگ برای کالاها ثابت کرد که تقاضا برای لیگ بین‌المللی راگبی به هر شکلی وجود دارد، و شعارهای هواداران در یک میدان کاملاً هدفمند، فضای مناسبی را فراهم می‌کرد.

4) بازی با ویلچر می تواند بازی دویدن را دوباره تقویت کند

لیگ راگبی با ویلچر – و شاید بازی زنان – با توجه به صدها هزار بیننده تلویزیونی که در بی بی سی به طور متوسط ​​در هر مسابقه نزدیک به 500000 تماشاگر را تماشا می کردند، می تواند دروازه ای برای بازی مردان باشد. IMG باید قابلیت و قابلیت فروش یک بازی دویدن اصلاح شده داخلی را بررسی کند – احتمالاً لمسی – در دو سر با مسابقات ویلچر در زمین وینیل، در امتداد خطوط راگبی X.

5) تام کوید یکی از مربیان سال است

انگلیس با مربیانی که در 20 سالگی هستند، در بسیاری از جام های جهانی قهرمان نمی شوند. وقتی این موضوع را برای کوید، مربی تیم ویلچر انگلیس مطرح کردم، او به طرز عجیبی واکنش متواضعانه نشان داد و به پدرش، مارتین، ادای احترام کرد، پدری که به گفته او «هر لحظه خالی از 12 سال گذشته را صرف این کار کرده است»، وسواس فکری برای تیم و هر شب بعد از کار ساعت ها ورزش کنید. نتیجه داد.

6) رقابت حماسی انگلیس و فرانسه نیاز به تغذیه دارد

ما می دانیم که بازی های بین المللی بعدی مردان و زنان انگلیس برابر فرانسه در وارینگتون در آوریل است، اما مطمئناً دو بزرگ بازی ویلچر باید به زودی دوباره چرخ ها را قفل کنند؟ سه فینال اخیر جام جهانی با ویلچر بین این دو، بسیار سخت بوده است. آخرین دیدار آنها در ماه ژوئن بود که این تیم ها 110 امتیاز بین خود کسب کردند. ارقام تلویزیونی شواهد عینی هستند: ما بیشتر می خواهیم.

7) جیلاروها همان کاری را می کنند که کانگوروها در سال 1982 انجام دادند

زنان استرالیا اکنون در 16 مسابقه متوالی پیروز شده اند که در طول 6 سال و حداقل دو بار تکرار این تیم به طول انجامیده است. تسلط آنها یادآور تیم کانگوروها است که در سال 1982 وارد بریتانیا شد و همه را غافلگیر کرد و پویایی این ورزش را برای همیشه تغییر داد. ریکی هنری، مربی نیوزلند پس از شکست تیمش در فینال 54-4، گفت: “لیگ راگبی همه چیز در مورد فشار است – چگونه آن را مدیریت می کنید و چگونه از آن استفاده می کنید.” آنها این کار را خیلی خوب انجام دادند و ما بدترین بازی خود را انجام دادیم.

8) بازی زنان نیاز به انقلاب دارد

ریلینگ در استرالیا یک چالش برای تیم های مردان و زنان است. زنان باید این کار را به همان شیوه مردان انجام دهند. ابتدا تعداد بازیکنان خارجی را در NRLW افزایش دهید. هنری گفت: «در استرالیا به سرعت در حال توسعه است و ما باید سعی کنیم سوار آن قطار نیز شویم. “ما باید استعدادها را در استرالیا شناسایی کرده و آنها را در پایگاه داده خود قرار دهیم.” دوم، بودجه لازم است تا بهترین بازیکنان زن بتوانند حرفه ای پاره وقت شوند. این امر مستلزم حمایت مستقیم در بازی زنان است. آنها می توانند از یورو 2022 فوتبال بیاموزند.

9) طرفداران بریتانیایی از هر کسی جز استرالیا حمایت خواهند کرد

بازیکنان استرالیا زمانی که برای فینال به زمین اولدترافورد آمدند هو شدند و تماشاگران در تمام مدت طرفدار خود را حفظ کردند. هنگامی که ساموآ حمله کرد، سطح صدا افزایش یافت. یکی از مجریان تلویزیون استرالیایی از همکارش پرسید: «صدای آنها را شنیدی؟ چرا آنها از ما متنفرند؟ ما مردم خوبی هستیم.» اکثر 67502 نفر فقط چیزی می خواستند که در مورد آن جیغ بزنند و بعد از یک ساعت به آن رسیدند که پاس رنگین کمانی Jarome Luai متوجه کلما Tuilagi شد و او برایان توئو را به شیرجه فرستاد. بلند شدن داشتیم

10) کانگوروها حتی در هنگام مبارزه غالب هستند

با استانداردهای آنها، عملکرد استرالیا در روز شنبه یکی از نمایش های خشن آنها بود: آنها 14 خطا در مقابل 10 ساموآ مرتکب شدند و نرخ تکمیل آنها فقط 68٪ بود. اما ساموآ که در مقابل دفاع خفقان‌آور مجبور به ارتقای توپ شد، پس از یک ساعت به 62% رسید و 20-0 عقب افتاد. کانگوروها حتی 10 دقیقه سین بنینگ را 6-0 بردند. آنها فشار را جذب کردند – به خصوص جناح راست که در آن بازیکنان با استعداد لاترل میچل و ولنتاین هلمز در دفاع فوق العاده بودند – و در انتهای زمین بالینی بودند. یک ترکیب برنده

11) ساموآ اینجاست که بماند

این فقط باید شروعی برای ساموآ به عنوان مدعی اصلی در صحنه جهانی باشد. اکثریت قریب به اتفاق تیم – از جمله مردان کلیدی استفن کرایتون و توئو – در اوایل دهه 20 زندگی خود هستند و بر خلاف انگلیس، تنها دو نفر از تیم نهایی جام حذفی آنها بالای 30 سال سن داشتند (مارتی تائوپائو و تیم لافای، جانشین دیرهنگام مصدومیت). کمی نگران کننده این است که همین موضوع در مورد کانگوروها نیز صدق می کند: از کل تیم آنها، تنها بن هانت و دالی چری ایوانز به احتمال زیاد تنها به دلیل سن و سال از حضور در فرانسه 2025 کنار خواهند رفت. دلگرم کننده تر، عمق استعداد ساموآ است. جاش شوستر، چارلی استاینز، جکسون پائولو، و دیوید نوفولوما قهرمان چهارگانه، همگی در تیمی که جزایر کوک را در ژوئن شکست داد، غایب بودند، و همچنین بازیکنان بین المللی خورخه تاوفوا، هایمل هانت، میسون لینو یا پین هاس واجد شرایط ساموآ در اینجا حضور نداشتند. در حالی که Tino Fa’asuamaleaui از آن زمان به استرالیا رفته بود.

12) آن را بسازید و خواهند آمد

با وجود 90 درصد پر بودن اولدترافورد علیرغم غیبت انگلیس در روز شنبه، ساموآ در شش بازی خود به طور میانگین بیش از 29000 تماشاگر را تماشا کردند. این به تنهایی شکی را ایجاد می کند که آیا بازاری برای لیگ بین المللی راگبی در انگلیس وجود دارد یا خیر. پس از پایان مسابقه، جونیور پائولو، کاپیتان الهام بخش ساموآ، یک لیوان آبجو به او داده شد، که او با بی حوصلگی آن را میل کرد و سپس گفت: «لیگ بین المللی راگبی شایسته موفقیت بیشتر است. ما متوجه شده ایم که چه معنایی برای مردم در سراسر جهان دارد. اکنون باید راهی پیدا کنیم تا زمان بازی را مسدود کنیم.» و با این حال ما نمی دانیم که آیا کسی سال آینده از اقیانوس آرام به بریتانیا باز خواهد گشت یا خیر.

13) مراسم اختتامیه چند تیمی کار می کند

طرح سه تورنمنت به نتیجه رسید و پایان جشنی را با روحیه مراسم اختتامیه المپیک امکان پذیر کرد. هر سه تیم پیروز – و ساموآ – در پایان در زمین اولدترافورد بودند و پیوند مشترک رقابت و پیروزی را به اشتراک گذاشتند. هر دو تیم استرالیا برای تکمیل پیروزی‌های مورد انتظار مانند هر تیم ضعیفی هیجان زده به نظر می‌رسیدند. خیلی با طراوت بود ژیلاروس شاد، که با دو ساعت نوشیدن سیب سرحال شده بود، به تیم ویلچر انگلیس یک پاسدار افتخار داد و او را در آغوش گرفت. قفل استرالیا Fa’asuamaleaui برای تبریک به لوئیس کینگ دوید. و جیمز تدسکو با هر یک از بازیکنان انگلیس دست دادند. حتی ریگان کمپبل-گیلارد، ناوشکن استرالیایی، زمانی که وین بوردمن، بازیکن سرسخت انگلیس، هنگام مسابقه برای پیوستن به عکس تیم مشترک، با ویلچر خود به او برخورد کرد، با مهربانی واکنش نشان داد.

بدون نیاز به کلاه ایمنی را دنبال کنید توییتر و فیس بوک