آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار جهان پایگاه خبری آبان نیوز ، 
در اوایل صبح یکشنبه، مذاکره کنندگان موفق شدند در مورد آنچه که صندوق ضرر و زیان نامیده می شود به توافق برسند.
این غرامت کشورهای فقیری را که از رویدادهای شدید آب و هوایی مانند خشکسالی، سیل و موج گرما رنج می برند که به دلیل انتشار کربن کشورهای ثروتمند بدتر شده است، جبران می کند.
این یک پیروزی شایسته برای عدالت اقلیمی است که به نفع کشورهایی خواهد بود که سهم کمی در آلودگی که جهان را گرم می کند، اما بیشترین آسیب را می بینند.
اما یک توافق بزرگتر و مسلماً مهمتر در مورد پیشبرد بیشتر در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در این اجلاس آب و هوا بسیار زیاد بود.
پس از تصویب تصمیم در مورد صندوق، مذاکرات به مدت 30 دقیقه متوقف شد تا نمایندگان بتوانند متون سایر اقداماتی را که قرار بود در مورد آنها رای می دادند، مطالعه کنند.
شری رحمان، وزیر آب و هوای پاکستان، که اغلب رهبری فقیرترین کشورهای جهان را بر عهده داشت، گفت: «امیدواریم امروز سفر 30 ساله ما سرانجام به نتیجه رسید.
یک سوم کشورش در تابستان امسال توسط سیل ویرانگر زیر آب رفت و او و سایر مقامات این شعار را به کار بردند: “آنچه در پاکستان گذشت در پاکستان نمی ماند.”
کارشناسان خارجی از این تصمیم به عنوان تاریخی استقبال کردند.
آنی داسگوپتا، رئیس اندیشکده زیست محیطی موسسه منابع جهانی، دقایقی پس از این مراسم گفت: «این صندوق خسارات و خسارات، راه نجاتی برای خانواده‌های فقیری خواهد بود که خانه‌هایشان ویران شده، کشاورزانی که مزارعشان ویران شده است، و جزیره‌نشینانی که خانه‌های آبا و اجدادی‌شان را ترک کرده‌اند. تایید صبح زود این نتیجه مثبت از COP27 گام مهمی در جهت بازسازی اعتماد با کشورهای آسیب پذیر است.
الکس اسکات، کارشناس دیپلماسی آب و هوا در اندیشکده E3G گفت: این انعکاس آن چیزی است که وقتی فقیرترین کشورها متحد بمانند، می توان انجام داد.
اسکات گفت: «فکر می‌کنم این بسیار بزرگ است که دولت‌ها گرد هم بیایند تا در واقع حداقل اولین گام از … چگونه با موضوع ضرر و زیان مقابله کنند.»
او گفت، اما مانند همه امور مالی اقلیمی، ایجاد یک صندوق یک چیز است، و ورود و خروج پول چیز دیگری است. جهان توسعه یافته هنوز به تعهد سال 2009 خود مبنی بر صرف 100 میلیارد یورو در سال در سایر کمک های اقلیمی – که برای کمک به کشورهای فقیر برای توسعه انرژی سبز و سازگاری با گرمایش آینده طراحی شده است، عمل نکرده است.
هارجیت سینگ، رئیس استراتژی سیاسی جهانی در شبکه بین‌المللی اقدام اقلیمی، گفت: این توافق به افراد آسیب‌پذیر امید می‌دهد که برای بهبودی از بلایای آب‌وهوایی و بازسازی زندگی‌شان کمک بگیرند.
جاستین مانکین، دانشمند آب و هوای دارتموث، که مقادیر دلاری را برای گرم شدن هر کشور محاسبه کرده است، گفت: «از دست دادن و آسیب راهی برای تشخیص آسیب گذشته و جبران آسیب گذشته است. این آسیب ها از نظر علمی قابل شناسایی هستند.»
ساکوبی ویلسون، استاد بهداشت محیط زیست و عدالت دانشگاه مریلند، گفت: «از بسیاری جهات، ما در مورد غرامت صحبت می کنیم. او گفت: «این اصطلاح مناسبی برای استفاده است، زیرا کشورهای ثروتمند شمالی از مزایای سوخت‌های فسیلی بهره می‌برند، در حالی که جنوب جهانی فقیرتر در اثر سیل، خشکسالی، پناهندگان آب و هوا و گرسنگی آسیب می‌بیند.
ریاست‌جمهوری مصر که مورد انتقاد همه طرف‌ها قرار گرفته بود، بعدازظهر شنبه پیشنهاد یک توافق جدید برای ضرر و زیان داد و در عرض چند ساعت توافق به امضا رسید، اما مذاکره‌کننده نروژ گفت که نه بیشتر مصری‌ها، بلکه دیگر کشورها با یکدیگر همکاری می‌کنند. .
جنیفر مورگان، فرستاده آلمان در آب و هوا و مایسا روجاس، وزیر محیط زیست شیلی، که این توافق را در دستور کار قرار دادند و به خط پایان رساندند، پس از عبور همدیگر را در آغوش گرفتند، عکس گرفتند و گفتند “بله، ما موفق شدیم!”
بر اساس این قرارداد، صندوق در ابتدا از کمک های کشورهای توسعه یافته و سایر منابع خصوصی و عمومی مانند موسسات مالی بین المللی استفاده می کند.
در حالی که اقتصادهای نوظهور بزرگ مانند چین در ابتدا نیازی به مشارکت ندارند، این گزینه روی میز باقی مانده است و در سال های آینده مورد مذاکره قرار خواهد گرفت. این خواسته کلیدی اتحادیه اروپا و ایالات متحده است. آنها استدلال می‌کنند که چین و دیگر آلاینده‌های بزرگی که در حال حاضر به عنوان کشورهای در حال توسعه طبقه‌بندی می‌شوند، دارای نفوذ مالی و مسئولیت پرداختن به راه خود هستند.
این صندوق عمدتاً برای کشورهای آسیب‌پذیر خواهد بود، اگرچه برای کشورهای با درآمد متوسط که به شدت تحت تأثیر بلایای اقلیمی آسیب دیده‌اند، فضا برای دریافت کمک وجود خواهد داشت.
هيئت‌هاي ژوليده در ساعت 4 صبح روز يكشنبه به وقت محلي شروع به پر كردن اتاق عمومي كردند.
با ورود به جلسه آخر، خطوط نبرد بر سر درخواست هند برای تغییر توافقنامه سال گذشته ترسیم شد که خواستار حذف تدریجی “زغال سنگ بدون کاهش” به منظور کاهش تدریجی نفت و گاز طبیعی، دو سوخت فسیلی دیگر که تولید گرما می کنند، شد. به دام انداختن گازها در حالی که کشورهای اروپایی و سایر کشورها همچنان بر این زبان فشار می آورند، عربستان سعودی، روسیه و نیجریه بر حفظ آن اصرار دارند.
ما به شدت در وقت اضافه هستیم. اوایل امروز چند روحیه خوب وجود داشت. اسپن بارت اید، وزیر تغییرات آب و هوایی نروژ، به آسوشیتدپرس گفت: فکر می‌کنم افراد بیشتری از عدم پیشرفت ناامید هستند.
“بعضی از ما سعی می کنیم بگوییم که در واقع باید گرمایش زمین را زیر 1.5 درجه نگه داریم و این نیاز به اقداماتی دارد. به عنوان مثال، ما باید استفاده خود از سوخت های فسیلی را کاهش دهیم. اما یک لابی سوخت فسیلی بسیار قوی وجود دارد… تلاش می کند هر زبانی را که ما تولید می کنیم، مسدود کند. بنابراین کاملاً واضح است.»
نگرانی شدیدی در بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در مورد پیشنهادات مربوط به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای وجود داشت که به عنوان کاهش شناخته می شود.
مقامات گفتند که سخنی که مصر مطرح کرد از برخی تعهدات در کنفرانس آب و هوای سازمان ملل در سال گذشته در گلاسکو با هدف زنده نگه داشتن هدف محدود کردن گرمایش زمین به 1.5 درجه سانتیگراد عقب نشینی کرد.
جهان از اواسط قرن نوزدهم تاکنون 1.1 درجه سانتیگراد گرم شده است.
برخی از زبان مصری در زمینه کاهش ظاهراً به توافقنامه پاریس در سال 2015 بازگشته است، توافقی که قبل از اینکه دانشمندان بدانند آستانه 1.5 درجه چقدر حیاتی است و شدیداً به 2 درجه سانتیگراد ضعیف تر اشاره کردند، به همین دلیل است که دانشمندان و اروپایی ها از عقب نشینی می ترسند. دانشمند مارتن ون آلست از مرکز آب و هوای هلال احمر صلیب سرخ.
ایمون رایان، وزیر محیط‌زیست ایرلند، گفت: «ما باید روی 1.5 درجه توافق کنیم. ما به عبارت قوی در مورد کاهش نیاز داریم و این چیزی است که ما به آن فشار خواهیم داد.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
