“مردان در همه جا پراکنده بودند”: تحقیق از یک رشته حوادث خشونت آمیز در ضرب و شتم همجنسگرایان سیدنی می شنود | سیدنی

یک تحقیق شنیده است که مردان در یک ضرب و شتم محبوب همجنس‌گرایان در سیدنی وقتی ماشینی به سمت آنها حرکت می‌کند، باید پراکنده می‌شدند.

در دهه 1990، چراغ‌های جلوی خودرو و نورافکن ظاهری، هنگامی که ماشین به سمت مردان پارک خلیج راشکاترز در شرق سیدنی می‌رفت، روشن بود.

بری چارلز روز سه شنبه گفت: «شب شنبه شلوغی بود و مردان در همه جا پراکنده بودند و مانند دیکنز می دویدند.

این فعال 72 ساله باسابقه حقوق همجنس گرایان در کمیسیون ویژه تحقیقات نیوساوت ولز در مورد جرایم ناشی از نفرت LGBTIQ شهادت می داد.

این سازمان در حال بررسی جنایات ناشی از نفرت تاریخی علیه جامعه دگرباشان، به ویژه موجی از قتل های نفرت همجنسگرایان و سایر جنایات در سیدنی در طول اپیدمی ایدز در دهه 1980 است.

چارلز که خود را “ملکه ضرب و شتم” توصیف می کند، گفت که از دیدن بیت ها و داشتن رابطه جنسی با مردان در پارک ها و مکان های دیگر لذت می برد.

او گفت: «در حالی که به عنوان یک مرد جوان اهل پانچ بول (در غرب سیدنی) هیچ ایده ای نداشتم که چگونه یک بار همجنس گرایان را پیدا کنم، بیت ها چیزی بود که می توانستم پیدا کنم.

او بین سال‌های 1969 تا 1998 به آنها رفت و آمد داشت و از حداقل 40 مکان مختلف در اطراف سیدنی بازدید کرد.

رابطه جنسی عمدتاً ناشناس و بدون کلمه بود، زیرا اکثریت می خواستند آن را در اسرع وقت به پایان برسانند.

دور زدن طولانی‌تر از زمان لازم خطرناک بود، زیرا می‌دانستید که ممکن است دستگیر شوید یا در خطر خشونت هستید و برخی از مردان در معرض خطر قرار گرفتن به عنوان همجنس‌گرا هستند.»

چارلز مجموعه ای از حوادث خشونت آمیز را که در ضربات شاهد بوده یا تجربه کرده است فهرست کرده است.

چارلز با اشاره به حادثه خلیج راشکاترز که او آن را به “تیراندازی کانگورو” تشبیه کرد، گفت که توانسته است از روی پل عابر پیاده دور از ماشین به سرعت بپرد.

من هرگز ندیدم چه کسی در ماشین بود یا چه کاری انجام داد، زیرا من فقط دنبال آن دویدم.

تا آنجا که او می‌دانست، تنها راهی که یک ماشین می‌توانست به آن دسترسی پیدا کند، از طریق یک دروازه قفل‌دار بود که معمولاً تنها زمانی باز می‌شد که کارگران شورا چمن‌ها را درو می‌کردند.

او گفت: «بنابراین من همیشه به درستی یا نادرست این باور را داشتم که این باید یک حمله پلیس بوده باشد.

اولین باری که او شاهد خشونت بود حدود سال 1971 در پارک تمپه در غرب سیدنی بود، زمانی که دید گروهی از جوانان از ماشین بیرون می‌پریدند و مردی را تعقیب می‌کردند که در نوار میانی بزرگراه در حال فرار بود.

جوانی بزرگ‌تر، یک میله سپر ماشین را در دست داشت.

یک شب در اواخر سال 1987 او به سمت بلوک توالت پارک الکساندریا در داخل سیدنی رفت، اما هیچ کس در آن اطراف نبود.

وقتی بیرون آمد، گروهی از جوانان که آن طرف خیابان نشسته بودند از او پرسیدند: «تو فقیرتری؟ آیا شما یک ولخرجی هستید؟»

او سعی کرد از آنجا دور شود اما آنها در حالی که لوله های پی وی سی سفید را حمل می کردند به دنبال او آمدند که قبل از اینکه او را روی زمین بکشند به او ضربه می زدند.

بیشتر پسرها تقریباً 14 یا 15 ساله به نظر می رسیدند، در حالی که یکی بزرگتر به نظر می رسید.

چارلز آزاد شد، اما آنها دوباره او را گرفتند، قبل از اینکه مردان از خانه ای نزدیک بیرون بیایند.

با پلیس تماس گرفته شد، اما او احساس کرد که آنها بیشتر به آنچه که او انجام داده است علاقه مند هستند تا آنچه برای او اتفاق افتاده است.

در سال 1988، او دوباره در پارک اسکندریه پس از شرکت در یک “Black Party” با کت چرمی مشکی و چکمه های دوچرخه سواری مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

دو پسر نوجوان، شاید 14 یا 15 ساله، قبل از اینکه یکی او را تعقیب کند، شروع به داد زدن بر سر او کردند.

او گفت: «او کاملاً دیوانه شده بود و به نظر من از نظر عاطفی بسیار آشفته بود.

او یک نهال جوان را از درخت گرفت و شروع کرد به ضربه زدن به من.

خوشبختانه یک ماشین جلو آمد و زن و شوهر داخل او را سوار وانت کردند.

پسر بر سر آنها فریاد می‌زد: «او یک خرخر است، به خواهر کوچکم تجاوز کرده است».

“هیچ کدام معنی نداشت.”

جلسه رسیدگی ادامه دارد.