امتیاز پنالتی گرت بیل برای ولز در افتتاحیه جام جهانی با آمریکا | جام جهانی 2022

آیا این زندگی واقعی است؟ آیا این فقط فانتزی است؟ آنها غزلی غیرقابل انکار بودند که حدود یک دوجین هوادار ولز در حالی که از پله برقی مترو پایین می آمدند و در استادیوم مجاور یک مرکز خرید 500000 متر مربعی فرود می آمدند، می خواندند. چند روز بعد از اینکه کافو برای ولز آرزوی موفقیت کرد و کلاه سطلی سه رنگی به سر داشت که اکنون مترادف با ملت است، این کلمات از آن دسته کلماتی هستند که احتمالاً پس از پنالتی گرت بیل در اولین حضورشان در جام جهانی به تساوی دیرهنگام رسید. از سال 1958. بیل تقریبا تمام بازی را در حاشیه سپری کرد، اما او به روش الهی خود عمل می کند و پس از چند نفس عمیق، ضربه نقطه ای خود را در 8 دقیقه بازی به پایان رساند تا بازی خوب تیموتی وه در نیمه اول خنثی شود. درب بازکن

این یک بازی بود که به نظر می رسید بعد از شکست انگلیس در مقابل ایران، اهمیت بیشتری پیدا کند، در حالی که تیم گرت ساوتگیت آماده صعود از گروه B بود و برای مدت طولانی به نظر می رسید ولز از معادله خارج خواهد شد. آنها تا رسیدن به هدف وه آ، که ناشی از اجرای درخشان کریستین پولیشیچ بود، عقب افتادند. اما بیل، که این صد و نهمین بازی ملی او برای کشورش است، در بازی در لحظات بزرگ مهارت دارد و پس از افتادن در جعبه، او برای به راه انداختن ولز و شروع به کار به میدان رفت. از دیدگاه ولز، پویایی این بازی نه به خاطر بیل، بلکه به دلیل ورود کیفر مور در نیمه اول تغییر کرد، که به طور شگفت انگیزی از ترکیب اصلی راب پیج کنار گذاشته شد.

در ابتدا شور و شوق بدون فیلتر در ولز وجود داشت که برای اولین بار در 64 سال به صحنه جهانی آمد. قبل از اینکه ولز را از تونل خارج کند، بیل مقداری آدامس جوید، لب‌هایش را لیسید و یک تکه آب برداشت. برای هواداران، چیزهای کوچک چیزی بسیار بزرگتر را تحریک کردند: از ترکیب اصلی که نیم ساعت قبل از شروع بازی با صدای بلند خوانده شد – نام بیل به طور قابل پیش بینی بیشترین تشویق را داشت – تا تماشای آتش سوزی های قبل از بازی در کنار یک جام جهانی بزرگ. جامی که دایره مرکزی را اشغال کرده است. کانر رابرتز نمی‌توانست از لبخند زدن در هنگام سرود ملی معمولاً متحرک ولز دست بکشد، در پایان هر بازیکن ولز برای تشویق دیوار قرمز تقریباً 3000 نفری که با افتخار پرچم‌های تبلیغاتی Brecon، Flint Town FC و Wrexham را به نمایش می‌گذاشت، تحسین می‌کردند.

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

خوش‌بینی ولز قبل از بازی تا حدودی در نیمه پایانی فروکش کرد، زمانی که ایالات متحده به شایستگی به لطف پایان جالب وه آ رهبری کرد. ولز از ترس دقیقه نهم جان سالم به در برد که وین هنسی به طور غریزی ضربه سر جو رودون را دفع کرد تا مدافع شرمنده به ثمر رساندن گل به خودی پس از عبور وه از سمت راست، در امان بماند و چند ثانیه بعد ایالات متحده به سمت چپ حمله کرد که منجر به مهاجم نوریچ سیتی شد. جاش سارجنت به سمت یک پست می رود. ولز که با نتیجه 3-5-2 راه اندازی شد، به سختی توانست از نیمه خود خارج شود – اولین حمله قابل توجه آنها که منجر به ضربه سر بن دیویس از کرنر شد، در دقیقه 44 وارد شد – و زمانی که پولیشیچ پس از دویدن به میدان رفت، گل را واگذار کرد. چسبیدن به اخراج ناز سارجنت که درست از نیمه گذشته است. مهاجم چلسی با فرار از سه پیراهن ولز قبل از لغزش با وه، که آرام توپ را از کنار هنسی نوازش کرد، کار سبکی انجام داد.

پولیسیچ نوعی شور و نشاط را نشان داد که در حریفان وجود نداشت. در آستانه نیمه دوم، کریس مفام سعی کرد شماره 10 پولیسیچ را از پشت پیراهنش بتراشد و برای لذت بردن او یک کارت زرد دریافت کرد. گرگ برهالتر، سرمربی تیم ملی آمریکا با پیراهن مشکی و چینی‌های برنزه، بازیکنانش را تشویق کرد که شدت و تهاجمی خود را حفظ کنند، حتی اگر گاهی اوقات از آنها بهتر شود. سرجینیو دست و وستون مک‌کنی، که آرون رمزی با آنها در یوونتوس بازی کرد، هر دو به دلیل چالش‌های خام روی نکو ویلیامز در عرض چند ثانیه اخطار گرفتند و پولیشیچ به زودی به عبدالرحمن الجاسم، داور قطری گفت که پس از تایلر آدامز که آخرین کاپیتان شد، آرام بگیرد. هفته، از رزرو برای تکل دیرهنگام رمزی فرار کرد.

بازنگری با توجه به رویکرد انفعالی ولز در نیمه اول اجتناب ناپذیر به نظر می رسید و تعجبی نداشت که پیج در این فاصله به مور، مهاجم برجسته بورنموث که شش سال پیش در غیر لیگ بازی می کرد، روی آورد. مور تنها شماره 9 با حسن نیت در تیم ولز است و او به این تیم نقطه کانونی می دهد که در غیر این صورت به شدت فاقد آن هستند. پس تعجبی نداشت که در عرض چند دقیقه پس از نیمه دوم، مداخله مور به طور همزمان هواداران ولز را برانگیخت و هم تیمی هایش را با لباس قرمز دوباره تقویت کرد. ضربه سر شیرجه ای دیویس، مت ترنر را بلافاصله پس از یک ساعت به یک مهار گسترده وادار کرد و از گوشه بعدی مور نگاهی به ضربه سر آزاد به تیرک جلو انداخت.

مور به ولز انگیزه خوشامد داد و برنان جانسون از روی نیمکت در کمتر از 10 دقیقه به بازی آمد، اما ولز برای نفوذ به حریف خود تلاش کرده بود. اگر پولیشیچ برای ایالات متحده خوب بود، بازیکن ولز تا حدی خاموش بود تا اینکه واکر زیمرمن، مدافع میانی ایالات متحده در داخل محوطه جریمه به صدا درآمد. بیل از همان نقطه اشتباهی مرتکب نشد و در عمق 9 دقیقه وقت اضافه، بیل حتی یک برنده غیرمحتمل را حس کرد، در حالی که ترنر از نیمه راه شوت کرد و ترنر قبل از سقوط از دروازه خود خارج شد. انصافاً قول داده بود که از آن لحظه لذت ببرد.