انگلیس با تسلیم ملایم در شکست بازوبند، رنگ واقعی خود را نشان می دهد | انگلستان

Eخیلی انسان حدی دارد جایی که آنها را نخواهند گرفت، خطی که عبور نمی کنند، نقطه ای که در آن خم می شوند و می شکنند. و هنگامی که فوتبالیست های انگلیس چند دقیقه قبل از ساعت 4 بعد از ظهر به وقت محلی در استادیوم بین المللی خلیفه کت های آبی هوشمند خود را در آوردند، شاید ما کت های تمرینی آنها را کشف کردیم.

آنها واقعاً می خواستند بازوبند را ببندند. شاید نکته اصلی بود. در واقع این موضوع بیانیه فدراسیون فوتبال بود که حدود یک ساعت قبل از شروع بازی در افتتاحیه جام جهانی مقابل ایران صادر شد و در آن اعلام کرد که از محرومیت فیفا از نوار کوچک الاستین که رونمایی شده بود “بسیار ناامید” است. با چنین هیاهوی غرور آفرین پیش از مسابقات. با تأمل، شاید بازوبند واقعی، بیانیه های مطبوعاتی بود که در طول مسیر منتشر کرد.

و بنابراین، خداحافظی با بازوبند One Love. ما هرگز واقعاً شما را نشناختیم. مطمئناً ما نمی دانستیم که شما برای چه کاری هستید. حقوق LGBTQ+، ما فکر. شاید کمی ضد نژادپرستی هم باشد؟ برخی از برابری های جنسیتی، برخی از حقوق معلولیت، و شاید کمی از کارگران مهاجر نیز احساس می کند که در آنجا پرت شده اند. البته هیچ کدام از اینها به طور خاص در ادبیات تبلیغاتی ذکر نشده است.

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

در همین حال، از طراحی رنگین کمان قدیمی اتحاد LGBTQ+ به نفع خطوط قرمز، سیاه، سبز، صورتی، زرد و آبی، که نوعی رنگین‌کمان است که کودکان نمی‌دانند چه رنگ‌هایی می‌کشند، اجتناب شد.

قصد رسمی “ترویج شمول و ارسال پیامی علیه تبعیض از هر نوع” بود، بیانیه مأموریتی با چنان ابهام باشکوهی که تصور یک استدلال متقن علیه آن غیرممکن است. شما نمی توانید به بازوبند OneLove اعتراض کنید زیرا واقعاً وجود نداشت. اساساً به عنوان یک ظرف خالی طراحی شده بود، یک قطعه نام تجاری بی وزن، معادل پارچه ای شکلک شانه انداختن. چیزی نبود اما احتمالاً بهترین چیز بعدی بود.

و با این حال، با توجه به تمایل فوتبال انگلیس برای تثبیت هیچ چیز، شاید تعجب آور نبود که OneLove در میان رسانه های انگلیسی در قطر به چیزی مشهور تبدیل شد، به ویژه زمانی که خبر رسید فیفا به فکر ممنوعیت آن است. دقیقاً مانند هیاهو بر سر زانو گرفتن در سال 2021، جایی که گفتمان در مورد ژست بر هر یک از علل یا مسائلی که ژست برجسته می‌شد، تحت الشعاع قرار داد، کنفرانس‌های مطبوعاتی و جلسات توجیهی غیرقابل ضبط با صحبت‌های تب بازوبند روشن شد.

آیا این یک رزرو خودکار برای هری کین خواهد بود؟ اگر از برداشتن بازوبند امتناع می کرد چه؟ آیا شخص دیگری – شاید جردن پیکفورد – می تواند به جای آن بازوبند را ببندد؟ و آیا انگلستان در نهایت با بوروکرات‌های بی‌خون زوریخ سرپیچی می‌کند و برای آرمانی که به آن اعتقاد داشتند، هر چه که بود، دفاع خواهد کرد؟ خوب، البته نه. به محض اینکه تهدید «تحریم‌های ورزشی» به گوش رسید – نه، لطفاً، نه تحریم‌های ورزشی – انگلیس و هم رزمان بین‌المللی آن‌ها به سادگی در صف ایستادند. بازوبندی که قبلاً نوعی تسلیم بود، اکنون به یک تسلیم بزرگتر بسته می شد. و اگرچه ارتباط رسمی از سوی فیفا منتشر شد، اما ممنوعیت بازوبند واقعاً از همان جایی است که ساعت یازدهمین ممنوعیت نوشیدن آبجو در استادیوم انجام شد: یک حرکت برهنه قدرت در آخرین لحظه قطر، ادعای کنترل و مالکیت، تحت فشار قرار دادن افراد نافرجام در یک راستا. چوب خونی

بحث این است که نباید بازیکنان انگلیس را محکوم کرد که این محرومیت را اعمال نکردند و هیچ مسئولیت مستقیمی در قبال هزینه اخلاقی این جام جهانی ندارند. و با این حال درست در نیمه راه، مفهوم بسیار متفاوتی از معنای ورزشکار بودن برای کشورتان در سال 2022 وجود داشت. همانطور که سرود ملی ایران قبل از بازی پخش می شد، حتی یک کلمه توسط هیچ یک از بازیکنان ایران خوانده نشد. مخالفت با سرکوب وحشیانه معترضان توسط کشور. زنان در خیابان ها مورد ضرب و شتم قرار می گیرند. مردان به پاسگاه های پلیس کشیده می شوند و کشته می شوند. گروه های حقوق بشر تخمین می زنند که حدود 400 تظاهرکننده به قتل رسیده اند.

همه بازیکنان ایران علیه خشونت صحبت نکرده اند. اما آنهایی که دارند، از جمله سردار آزمون، مهاجم ستاره این تیم، با علم به این که تحریم های ورزشی کمترین دغدغه آنهاست، این کار را انجام می دهند. و واقعاً معیار واقعی کنشگری در آن چیزی است که شما آماده هستید تا از آن دست بکشید. محمدعلی با وجود اینکه می‌دانست دستگیر می‌شود، عناوین جهانی‌اش را از او می‌گیرند، به جنگ ویتنام اعتراض می‌کند. بازیکنان ایران با خطر بیکاری، تحقیر، زندان، تهدید علیه خانواده های خود از سوی یک رژیم مستبد فاسد مواجه شده اند. انگلیس نشان داده است که حتی حاضر نیست کارت زرد بگیرد.

در یک ماه آینده دو جام جهانی در قطر برگزار می شود. تیم بین المللی خلیفه روز دوشنبه میزبان یک بازی فوتبال فوق العاده بود. بیرون ورزشگاه با شعارهایی مانند «جشن بگیر» و «همه چیز زندگی کن» نقش بسته بود. وقتی بازی شروع شد، گل ها مثل باران می بارید. هر گل انگلیس با صدای بلند “Freed From Desire” مشخص می شد و هواداران انگلیس – آنهایی که برای حضور در آنجا پول پرداخته بودند و آنهایی که نداده بودند – طوری بالا و پایین می پریدند که گویی بهترین دوران زندگی خود را سپری می کردند.

این جام جهانی است که فیفا و قطر می خواهند همه درباره آن صحبت کنند و از آن لذت ببرند. آسمان‌خراش‌هایی که با پوسترهای کیلیان ام‌باپه پوشانده شده‌اند، استادیوم‌هایی که با موسیقی گوش‌خراش می‌پرند، غوغایی که آنقدر بلند است که دیگر نمی‌توانی فریاد کسانی را که برای این اتفاق متحمل شده‌اند بشنوی. بله، اینجا دو جام جهانی در حال برگزاری است. انگلیس تصمیم گرفته است که فقط می خواهد در یکی از آنها بازی کند.